Skessuhorn


Skessuhorn - 24.02.2021, Side 26

Skessuhorn - 24.02.2021, Side 26
MIÐVIKUDAGUR 24. FeBRúAR 202126 Pennagrein Sylvía Rún Guðnýjardóttir flutti aftur heim til Grundarfjarðar síð- astliðið sumar og kennir nú söng við Tónlistarskólann í Stykkis- hólmi og stefnir á að bjóða upp á námskeið í Grundarfirði. Sylvía er fædd og uppalin í Grundarfirði en flutti þaðan til Reykjavíkur þar sem hún hefur búið undanfarin ár. Sylvía hefur alltaf verið syngjandi en fór að syngja af meiri alvöru þegar hún var ellefu ára gömul. Þá fór hún að syngja í brúðkaupum og við aðra viðburði og hefur ekki hætt síðan. Hún stóð fyrir söngkeppni á bæj- arhátíðinni Á góðri stund í Grund- arfirði þegar hún var 18 ára og tók þátt í Idol keppninni árið 2009. „Það má alveg segja að ég hafi allt- af ætlað mér að verða söngkona en það var líka draumur að vera söng- kennari. Þegar ég hélt söngkeppn- ir í nokkur ár með mömmu minni. Á góðri stund í Grundarfirði var þetta ekkert keppni sem krakkarn- ir skráðu sig í og mættu svo upp á svið til að keppa. Keppendur komu heim til mín á æfingar. Mér hefur alltaf þótt gaman að kenna og koma minni þekkingu til annara,“ segir Sylvía og hlær. Allir geta sungið Í dag er Sylvía búsett í Grundar- firði og kennir söng við Tónlistar- skólann í Stykkishólmi og er að fara af stað með söngnámskeið í Grund- arfirði. Hún kennir söngtæknina Complete Vocal Technique. „Þetta er frekar nýleg tækni, sem geng- ur út á að allir geti lært að syngja. Fólki er kennt á röddina sína, hvernig hún virkar svo viðkom- andi geti sungið. Öll hljóð er hægt að gera á heilbrigðan hátt allt frá klassískum söng yfir í þungarokk,“ útskýrir Sylvía. en hvers vegna þessi tækni? „Þetta byrjaði allt árið 2004 þegar stofnandi Comp- lete Vocal tækninnar Cathrine Sa- dolin var á Íslandi og ég hitti hana. Hún seldi mér alveg þá hugmynd að þessi tækni væri fyrir mig. Ég komst að því að margt af því sem ég var þegar að gera var í raun það sama og við notum í Complete Vo- cal tækninni,“ segir hún. Sylvía fór árið 2016 á námskeið í tækninni hjá söngkonunni Heru Björk. eftir það ákvað hún að skrá sig í þriggja ára nám við Complete Vocal Institute í Kaupmannahöfn sem hún lauk síðastliðið sumar. Samhliða nám- inu kenndi hún í Söngsteypunni og Tónlistarskólum í Reykjavík. Gott að vera komin í Grundarfjörð Aðspurð segist Sylvía mjög ánægð að vera komin aftur í Grundarfjörð. „Það var eiginlega dóttir mín sem er nýorðin ellefu ára sem fékk mig til að flytja hingað aftur,“ segir Sylvía og hlær. „Hún var búin að suða um þetta lengi. Svo þegar ég kynntist sjómanni frá Ólafsvík varð mögu- Vinna við þjóðgarðsmiðstöðina á Hellissandi eru í fullum gangi. Hafa framkvæmdir gengið vel hjá verktakafyrirtækinu Húsheild, enda veður verið óvenjulega milt miðað við árstíma. Gert er ráð fyrir að verkinu ljúki vorið 2022. Bygg- ingin verður um 700 fermetrar að flatarmáli og er nú farin að rísa af grunni skammt frá útnesvegi, spöl- korn frá tjaldstæðinu á Hellissandi. Húsið er skipslaga og fremur flókið í byggingu. Norðan við þjóðgarðsmiðstöð- ina eru rústir af bænum Hjarðar- hóli. Örlítið af túngarði Hjarðar- hóls fór forgörðum við bygginguna en annað stendur óraskað og stefnt að því að rústirnar verði varðveitt- ar. Á bænum Hjarðarhóli bjuggu síðast hjónin Valentínus Ólason og Katrín Friðriksdóttir. Bjó Valent- ínus á bænum til dánardags 1955, síðast með um fimmtán kindur. þa Umræða um fæðuöryggi hefur verið töluverð síðastliðin ár og sitt sýnist hverjum. Þannig finnst mörgum að stjórnvöld þurfi að gera meira til að tryggja það, m.a. með betri reglum um eignarhald á jörðum, tollavernd og fjármagn til nýsköpunar. Öðrum finnst merkilegra að efla alþjóðlegt samstarf í þessum efnum, hvernig svo sem það tryggir fæðuöryggi. Í síðustu viku kom út skýrsla um málefnið sem unnin var fyrir At- vinnuvega- og nýsköpunarráðu- neytið. Þar eru Íslendingar taldir vel rúmlega sjálfbærir með fisk, af kjötþörf landsmanna er 90% fram- leitt innanlands og 43% af græn- meti. Fyrirsögn með frétt á Ríkis- útvarpinu var „Íslensk framleiðsla fullnægir eftirspurn að mestu“. Sumum finnst kannski þetta allt í lagi að þetta sleppi að „mestu“ en ég held að það sé full þörf á að bæta verulega í, og þá einvörðungu varð- andi íslenska framleiðslu. Græn- metisframleiðsla er samkvæmt þessari skýrslu aðeins að anna tæp- lega helming neyslu. Það er algjört lykilatriði að ná þessari prósentu- tölu upp og setja fullan kraft í það. Það má gera með auknu fjármagni til nýsköpunar eða það sem betra er – með ódýrara rafmagni sem framleitt er í heimabyggð. Ég geri mér grein fyrir að þessi markaður er harður samanborið við innflutt grænmeti sem er ræktað án hús- næðis og rafmagns erlendis. Mark- aðshlutdeild sýnir þó að íslensk framleiðsla á góða möguleika á að stækka enn frekar og þá vegferð þarf að hefja – eigi síðar en núna. Framleiðsla á kjöti er síðan sér kapítuli fyrir sig! Sú framleiðsla styðst við kerfi sem fáir skilja að fullu. Kerfið virðist hannað til að allir tapi eða hangi áttavilltir í lausu lofti. Afurðastöðvar eru alltaf á tæp- asta vaði og nú seinast greindi SS frá því að taprekstur væri vegna skorts á ferðamönnum í landinu. Bændur geta því ekki átt von á hækkun af- urðaverðs þegar afurðastöð er rek- in með halla, það þarf engan sér- fræðing að sunnan til að skilja það. Kannski felast í þessu öllu einföld skilaboð til bænda. ef góðu ferða- mannaárin voru ekki að skila betra verði til bænda, hvernig er þessi rekstur eiginlega uppbyggður? Hvorki afurðastöðvar né hráefn- isframleiðendur (bændur) fá viðun- andi hluta af kökunni. Hvað er að þessu kerfi? Fyrir löngu síðan varð það augljóst að þetta gengur ekki lengur upp og það er ekki endalaust hægt að skoða, vinna að, stefna á að eða setja einhver markmið í þess- um málum. Það þarf að framkvæma og gera. Það er ein augljós skekkja í þessu ferli sem þarf að taka strax á. Það er sú staðreynd að afurðar- stöðvar eru margir hverjir að flytja inn kjöt til að selja meðfram ís- lenskri framleiðslu sinni. Það eru jafnvel settar takmarkanir á slátr- un nautgripa á sama tíma og af- urðastöðvar eru að flytja inn naut- gripakjöt. Þetta er gert á sama tíma og afurðastöðvar eru að vinna fyrir bændur og margar í eigu bænda. ef þetta er ekki hagsmunaárekstur, þá eru hagsmunaárekstur ekki til. Margar afurðarstöðvar eru nefni- lega ekki að vinna fyrir hagsmuni bænda, það er alveg ljóst. en það skal tekið fram að þetta á ekki við um allar kjötafurðastöðvar. Jafn- framt er óskiljanlegt af hverju Landssamtök sláturleyfishafa eru ekki sterkari talsmenn á móti inn- flutningi á kjöti, sem ætti að vera eitt af þeirra aðal áhersluatriðum. Kannski er það af því að sumar af- urðarstöðvar eru bæði að éta kök- una og halda henni. Bændur sem eiga afurðastöðvar þurfa að ganga fram með fordæmi, í breiðri sam- vinnu, og láta afurðastöðvar sínar hætta að vera þátttakendur í inn- flutningi á kjöti. Með því væru þær að setja hagsmuni bænda og atvinnusköpunar í fyrsta sætið. Í framhaldi er hægt að gera kröfu á fulltrúa afurðastöðva í Landssam- tökum sláturleyfishafa að vinna gegn innflutningi á kjöti og leggjast á árar íslenskrar framleiðslu. Ég er heldur ekki viss um að óskil- yrt undanþága frá samkeppnislög- um leysi allan vanda á einu bretti. Slík undanþága ætti meiri rétt á sér ef skorið væri á streng innflutnings um leið og markmið samstarfs væri að flytja afurðir úr landi en ekki flytja úrbeinað kjöt inn í landið. Undanfarin ár hefur eignarhald á afurðastöðvum færst á færri hend- ur og það hefur ekki skilað sér til bænda með verðhækkunum. Þess vegna er ég ekki sannfærður um að heimild til meiri samvinnu skili sér alla leið til bænda, sem ætti að vera algjört forgangsatriði, nema að vel ígrunduðu máli. Íslensk framleiðsla er atvinnulífi og landsbyggðinni mjög mikilvæg. Stór hluti matvöruframleiðslu fer fram á landsbyggðinni og oft eru þessi fyrirtæki máttarstólpar at- vinnulífs smærri samfélaga. Þetta má heimfæra yfir á alla framleiðslu á Íslandi, hvort sem það er iðnaður, þjónusta, orkuiðnaður eða annað. Við viljum skapa atvinnu og öfl- ug íslensk fyrirtæki sem geta sinnt innanlandsmarkaði sem og selt úr landi framleiðslu sína. Með því tryggjum við fæðuöruyggi á sama tíma og við sköpum gjaldeyri fyrir þjóðarbúið. Gunnar Tryggvi Halldórsson Höf. er frambjóðandi í 3. sæti próf- kjörs Framsóknarflokks í Norðvesturkjördæmi. Meingallað kerfi afurðastöðva Flutti heim og kennir söng í Stykkishólmi Sylvía kennir söng við Tónlistarskólann í Stykkishólmi og er að fara af stað með söngnámskeið í Grundarfirði. Sylvía Rún Guðnýjardóttir söngkona í Grundarfirði. leiki að flytja hingað aftur, sem er frábært,“ bætir hún við. Auk þess að kenna söng er Sylvía að syngja í kirkjunni Catch the fire í Reykja- vík alla sunnudaga. Söngnámskeið- ið sem Sylvía er að fara af stað með í Grundarfirði er ætlað 17 ára og eldri og verður kennt tvö kvöld í viku aðra hverja viku í Samkomu- húsinu í Grundarfirði. „Ég ákvað að hafa ekki fleiri en fimm á nám- skeiðinu bæði útaf Covid og svo þá getum við haft námskeiðin styttri. Við munum byrja klukkan 19:30 og vera til klukkan 22:00,“ segir hún. Áhugasamir geta fundið Sylvíu á Facebook og haft þar samband við hana. arg/ Ljósm. tfk. Framkvæmdum miðar vel við nýja þjóðgarðsmiðstöð

x

Skessuhorn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.