Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.11.2012, Síða 21

Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.11.2012, Síða 21
Fréttabréf Ættfræðifélagsins í nóvember 2012 ur og aflakló. Ekki vildi fóstri hennar þann ráðahag. Þá gerði Guðmundur sér lítið fyrir og nam Margréti á brott, þegar fóstri hennar var ekki heima, þó með samþykki Ragnhildar móður hennar. Jón, sem hafði um skeið átt við heilsuleysi að stríða, leit ekki glaðan dag eftir brottnám Margrétar, en hann sá enga leið til þess að ná henni aftur úr greip- um Guðmundar. Eftir að hafa stikað upp á Búrfell og hafst þar við fram eftir degi, fór hann heim, opnaði skattholið og taldi úr því föðurarf eða heimanmund Margrétar og sagði Ragnhildi að koma fjárhæðinni til skila. Kvaddi og fór Eftir þetta var sem Jón festi ekki yndi og þar kom að hann ákvað að selja þessa eignarjörð sína Búrfell. Jörð sem var ein af óðalsjörðum sveitarinnar og þar sem hann hafði búið í nær aldarfjórðung við mikla auðsæld og óttablandna virðingu sveitunga sinna. Það var merkisbóndinn Magnús hreppstjóri Þorsteinsson í Auðsholti sem keypti Búrfellið. Þegar kaupin voru um garð gengin bjó Jón sig til brottfarar, til séra Jóns fóstursonar síns, vestur í Hítardal, í fjarlægt hérað þar sem enginn þekkti hann. Hann kvaddi sveitunga sína í auglýsingu í Þjóðólfi 6. júní 1868 og við messu gaf hann öllum börnum og unglingum einn ríkisdal og var þetta örlæti hans lengi í minnum haft. Dvölin vestra varð aðeins eitt ár, þá keyptu þau hjónin jörðina Suður-Reyki í Mosfellssveit. Þar þurfti margt að byggja upp og lagfæra og fór nú að ganga á eignir Jóns. Hann hafði einnig greitt stjúpbörnum sínum föðurarf þeirra. Eftir þrjú ár selur hann hluta af jörðinni og fjórum árum seinna þarf hann að taka lán og stuttu seinna lét hann fara fram uppboð á búi sínu. Örsnauður á flækingi Sama sumar, 1876, lést Ragnhildur kona Jóns á 78. aldursári og setti Jón veglegan stein á leiði hennar á Mosfelli í Mosfellssveit. Mælt var að honum hafði orðið mikið um konumissinn og aldrei orðið samur maður síðan. Þessi forni héraðshöfðingi var nú orðinn einstæðingur og mátti þola mikinn mótgang næstum til æviloka eða í um aldarfjórðung. Við það bættist að Guðmundi í Landakoti þótti kona sín ekki hafa fengið jafnt í arf og bræður hennar. Jón seldi jörðina og flutti frá Suður-Reykjum 1877 og var má segja hamingjulítill og örsnauður á tlæk- ingi næstu árin hér og þar og lifði, að mestu félaus, af bónbjörgum góðra manna. Menn vildu senda hann á sinn hrepp, Grímsnesið, en þangað vildi hann ekki fara sem ölmusumaður. Lögð var fram bænaskrá á Alþingi um hjálparstyrk handa Jóni, en því var hafn- að. Jón hafði einnig beðið Grímsneshrepp um ellistyrk, ekki sveitarstyrk. Það varð úr að hreppurinn greiddi Altaristaflan í Búrfellskirkju er máluð af Þorsteini Guð- mundssyni frá Hlíð í Gnúpverjahreppi. Númerataflan er máiuð af Ofeigi, bónda og listamanni Jónssyni frá Heiðarbæ, en hann var bróðir Björns Jónssonar, bónda á Búrfelli. Björn var fyrri maður Kagnhildar, konu Jóns Halldórssonar. (Ljósmynd Guðmundur Guðmundsson) honum 200 kr á ári sem var tvöföld sú upphæð sem greidd var með öðrum. Grímsneshreppur leit ekki á Jón sem venjulegan „sveitarlim", svo mikið var eftir af virðingunni fyrir hinum gamla stórbónda frá Búrfelli. Alkominn heim Þó fór svo að þetta þótti of dýrt og til stóð að flytja Jón austur með valdi. Ekki gerði hreppsnefnd Grímsneshrepps þó tilraun til þess. Hreppsnefnd Mosfellssveitar segir í bréfi til Grímsneshrepps haust- ið 1893 að Jón Halldórsson sé hrumur á sál og líkama, klæðlaus og sem bam í annað sinn og geti ekki lengur lifað á þennan hátt. Enginn í sveitinni vilji taka hann að sér á meðlag undir 200 kr. Ur Mosfellssveitinni flækist Jón að Saurbæ á Kjalamesi og Grímsneshreppur geiðir með honum næsta árið 200 kr. Það er svo sumarið 1895 sem Jón kemur aftur, og nú alkominn, á sínar fornu heimaslóðir. Fyrst var hann á Syðri-Brú, svo Snæfoksstöðum, en síðustu tvö árin á Kiðjabergi, hjá Gunnlaugi hreppstjóra Þorsteinssyni og Soffíu Skúladóttur konu hans. Þau Soffía þéruðust allan þann tíma og mun Soffía hafa leitast við að gera Jóni til hæfis. Jón Halldórsson andaðist á Kiðjabergi 4. janú- ar árið 1900, 84 ára að aldri. Hann var jarðaður í Hraungerði, fáir voru viðstaddir og enginn minn- isvarði var settur á leiði þessa aldna sveitarhöfðingja, Jóns Halldórssonar. Leiði hans greri eins og önnur leiði og gleymdist fljótt. (samantekt Gudfinna Ragnarsdóttir) http://www.ætt.is 21 aett@aett.is

x

Fréttabréf Ættfræðifélagsins

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttabréf Ættfræðifélagsins
https://timarit.is/publication/885

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.