Ásgarður : blað starfsmanna ríkis og bæja - 01.12.1964, Qupperneq 17

Lækkun skatta og útsvara hafnað
í skýrslu stjórnar B.S.R.B. er skýrt frá
því, að viðræður stæðu yfir milli laun-
þegasamtakanna (B.S.R.B. og A.S.Í.) ann-
ars vegar og ríkisstjómarinnar hins vegar
um skatta- og útsvarsálögur á þessu ári.
Var þá starfandi nefnd með fulltrúum til-
nefndum af þessum aðilum og Sambandi
íslenzkra sveitarfélaga, sem átti „að at-
huga alla möguleika á því að veita afslátt
og frekari greiðslufrest á álögðum opin-
berum gjöldum“.
Nefndin skilaði alllöngu áliti og ítarleg-
um fylgiskjölum, þar sem m. a. kom fram,
að skattalækkunin frá 1960 var yfirleitt
horfin og voru beinir skattar orðnir hlut-
fallslega hærri en nokkru sinni áður hjá
allflestum skattgreiðendum. Breytingin í
þessa átt var aðallega tvö s.l. ár og öllu
meiri fyrir ári síðan.
Ekki náðist samkomulag hjá þessum
fulltrúum um beina lækkun gjalda í sam-
ræmi við þau sjónarmið, sem fram höfðu
komið af hálfu fulltrúa A.S.Í. og B.S.R.B.
Nefndin dró saman þær niðurstöður, sem
hún var sammála um, og segir þar m. a.:
„Það er enn fremur ljóst af þeim upp-
lýsingum, sem birtar eru í fylgiskjölum
með þessari skýrslu, að grípa þyrfti til sér-
stakra og umfangsmikilla fjárhagslegra
ráðstafana, ef lækka ætti útsvör á þessu
ári. Miklir framkvæmdaörðugleikar
myndu einnig vera þessu samfara.
Með tilliti til þeirra niðurstaðna, sem
grein er gerð fyrir í þessari skýrslu, telur
nefndin eðlilegt, að ráðstafanir séu gerðar
af opinberri hálfu til að greiða úr þeim
tímabimdnu erfiðleikum, sem skapazt hafa
hjá nokkrum hluta skattgreiðenda af þeim
ástæðum, sem að framan er lýst. Telur
nefndin, að þetta megi gera með því að
útvega þessum skattgreiðendum lán, er
geri þeim kleift að dreifa skattgreiðslunni
yfir árin 1964 til 1966. — Nefndin telur
ekki ástæðu til þess að leggja að svo stöddu
fram í einstökum atriðum tillögur um
fyrirkomulag þessarar starfsemi. Þó vill
nefndin lýsa, hvernig hún hefur hugsað
sér starfsemina í aðalatriðum.
Lánveitingar væru takmarkaðar við þá
skattgreiðendur í launþegahópi, sem eiga
að greiða óeðlilega háan hluta af tekjum
sínum í skatt síðari hluta árs 1964. Þennan
hluta þyrfti að ákveða nánar eftir tekju-
flokkum og fjölskyldustærð. Samið yrði
við banka um að sjá um afgreiðslu lán-
anna, og væntanlega einnig innheimtu
þeirra, í samræmi við þær almennu regl-
ur, sem settar yrðu. Lánin greiddust upp
á tveimur árum og væru með venjulegum
hankavöxtum, eða vísitölubundin með
eitthvað lægri vöxtum.
Tryggingar þyrfti ekki að setja fyrir
lánunum, en innheimta þeirra væri með
lögum látin fara eftir sömu reglum og inn-
heimta skatta, hvort sem banki eða skatt-
heimtumaður sæi um hana. Þá telur
nefndin æskilegt, að þeim skattgreiðend-
um, er hafa fengið framlengdan gjaldfrest
en ekki verða veitt þau lán, sem hér um
ræðir, verði heimilað að flytja fyrstu skatt-
greiðslu á næsta ári frá 1. febrúar til 1.
júlí, svo að þeir þurfi ekki að inna af hendi
tvöfalda greiðslu þann 1. febrúar.“
Tillögur launþegasamtakanna.
Nefndarálit þetta var síðan rætt á sam-
eiginlegum fundi viðræðunefnda B.S.R.B.,
A.S.I. og ríkisstjórnarinnar. Þar lögðu
fulltrúar launþegasamtakanna fram eftir-
farandi tillögur 26. okt. s.l.:
ÁSGARÐUR I 7