Morgunblaðið - 24.04.2021, Síða 12

12 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 24. APRÍL 2021
AUÐVELT, FLJÓTLEGT OG ÖFLUGT
BYGGINGAKERFI
Við framleiðum lausnir
Sími 577 6700 / islandshus@islandshus.is / www.islandshus.is
DVERGARNIR
R
NÝ VEFVERSLUNdvergarnir.is
Bestu undirstöðurnar fyrir:
SÓLPALLINN
SUMARHÚSIÐ
GIRÐINGUNA
SENDUM FRÍTT UM ALLT LAND
ÞEGAR VERSLAÐ ER Á DVERGARNIR.IS
Kristín Heiða Kristinsdóttir
khk@mbl.is
É
g hef alltaf verið í þremur vinnum.
Ég kenni ljósmyndun, vinn við að
ljósmynda og ég er leiðsögumaður.
Þetta hefur alltaf farið vel saman,
því kennslan er yfir háveturinn þegar lítið er að
gera í leiðsögninni, í páskafríum er nóg að gera
í fermingarmyndatökum og svo leiðsegi ég
fólki á fjöllum á sumrin. Þegar Covid skall á, þá
hrundi vinnan við leiðsögnina. Ég hef verið að
vinna undanfarin 15 ár hjá Íslenskum fjalla-
leiðsögumönnum og þar voru langflestir við-
skiptavinir erlendir ferðamenn,“ segir Gréta
Guðjónsdóttir sem dó ekki ráðalaus.
„Ég leit fyrst á þetta sem kærkomið tæki-
færi til að komast í frí, enda var ég var nýbúin
að kaupa mér sumarbústað og fá mér hund. En
þegar leið á sumarið í fyrra þá fór ég að sakna
þess mikið að vera á fjöllum með fólki. Maður
verður nánast háður þessu, að vera dögum
saman á fjöllum og vera í öllu því stússi sem
fylgir fjallaleiðsögn, þetta er mikil vinna en það
á vel við mig að taka tarnir og vera í ati,“ segir
Gréta sem sagði því strax já þegar íslenskar
vinkonur hennar spurðu hvort hún væri ekki til
í að búa til ferð fyrir þær og vera leiðsögumað-
urinn þeirra.
„Þetta vatt upp á sig og fyrr en varði vor-
um við komnar með stóran kvennahóp. Ég
hafði samband við Guðfinn í Hólaskjóli sem var
nýbúinn að kaupa stóra fjallarútu og bráðvant-
aði viðskipti, svo við tvö ákváðum að fara í sam-
starf. Ég skipulagði fljótt aðra ferð og var svo
heppin að lenda akkúrat í gatinu, eða þeim
tíma sumarsins í fyrra þegar fólki var frjálst að
ferðast þrátt fyrir Covid. Ég kláraði seinni
ferðina rétt áður en næsta lokun skall á.“
Íslendingar vilja vita öll örnefni
Gréta segir að hún hafi farið með báða
hópana á sömu slóðir. „Við gengum á Sveins-
tind, um Skælinga, í Hólaskjól og fórum yfir í
Álftavötn. Þetta eru þrír langir dagar og einn
rólegur. Ég komst að því að það er allt öðruvísi
að leiðsegja Íslendingum en útlendingum. Út-
lendingar hafa mikinn áhuga á mínu persónu-
lega lífi, þeir vilja vita hvernig það er að búa á
Íslandi. Þeir eru líka óvanir að ganga um lands-
lag þar sem eru ekki malarstígar, en ég fór oft
með útlendinga þar sem ekki voru stikaðar
leiðir og alveg ótroðið. Þeir eru ekki vanir að
ganga í íslensku hrauni og snjó, sandi og aur-
bleytu, hvað þá vaða jökulár. Fyrir vikið var ég
í öryggishjálparmömmuhlutverki með erlend-
um gestum. Þeir hafa heldur engan áhuga á
hvað fjöll, tindar eða vötn heita. Þegar ég aftur
á móti stend með Íslendingahóp á tindi sem ég
hef staðið á ótal sinnum, þá fara þeir að spyrja
hvað allt heitir sem sést þaðan,“ segir Gréta og
hlær. „Mér finnst það einmitt skemmtilegt við
að vera komin með Íslendinga í gönguferðir, að
ég þarf að lesa mér meira til. Annar kosturinn
við að leiðsegja Íslendingum er sá að þeir eru
svo góð auglýsing fyrir mig, því það spyrst
fljótt út í litla samfélaginu okkar ef fólk er
ánægt. Ég er því að fara aftur í sumar í göngu-
ferðir með báða þessa hópa frá í fyrra, en núna
á nýjar slóðir, annars vegar í Landmannalaug-
ar en hins vegar í Lónsöræfi,“ segir Gréta og
bætir við að oft sé það áhyggjuefni hjá Íslend-
ingum að verða dragbítur í ferðum.
„Enginn vill verða sá síðasti, en þetta er
aldrei vandamál. Mér finnst ofboðslega gaman
að ganga aftur með Íslendingum, ég kann vel
að meta þessar tengingar sem myndast milli
fólks. Að upplifa íslenska náttúru saman á
göngu tengir fólk svo skemmtilega saman, allir
verða jafnir. Þess vegna er ekkert mál að koma
einn í svona göngu.“
Yndislegt að njóta bjartra sumarnátta
Gréta hefur nú blásið til Jónsmessugöngu
25. júní á Gjátind, sem er við norðurenda
Eldgjár.
„Mér finnst það spennandi því ég man eft-
ir að hafa farið sem krakki í Jónsmessuferð um
Fimmvörðuháls með vinkonu minni og það var
ofsalega skemmtilegt. Þetta verður eins dags
ferð, við leggjum af stað klukkan átta að kvöldi
og göngum inn í nóttina. Þetta er ekki erfið
ganga, reyndar aðeins á fótinn, en við verðum
keyrð að Hálendismiðstöðinni í Eldgjá sem er
um 40 kílómetra löng eldsprunga á Skaftár-
tunguafrétti. Við göngum strax upp úr Eld-
gjánni og meðfram barminum á henni, þaðan
sem er afar fallegt útsýni. Síðan höldum við
upp á Gjátind, sem er þægileg leið, þetta er
ekkert brölt og því öllum fært. Þegar við kom-
um þaðan niður þá húrrum við okkur niður í
Eldgjá og göngum þar niðri að Ófærufossi og
skoðum hann. Síðan verður náð í okkur og við
keyrð í skálann í Hólaskjóli þar sem bíður heit-
ur matur,“ segir Gréta og bætir við að áhuga-
samir geti skráð sig á viðburðinum á Facebook
sem heitir: Jónsmessuganga á Gjátind.
„Ég ákvað að færa brottförina í Jóns-
messugöngunni frá fimmtudeginum yfir á
föstudaginn svo fólk þurfi ekki að taka frí í
vinnu, en það tekur um fjóra tíma að keyra frá
Reykjavík í Hólaskjól,“ segir Gréta og bætir
við að öllum í göngunni sé frjálst að kaupa sér
aukanótt í gistingu, ef fólk langar að vera leng-
ur. „Það er yndislegt að njóta bjartra sumar-
nátta í þessu umhverfi.“
Áhugasamir geta haft samband við Grétu
á Facebook: Gönguferðir með Grétu.
Maður verður nánast háður þessu
Hún segir það vanabindandi að
vera dögum saman á fjöllum og
fór því að sakna þess í fyrrasum-
ar þegar erlendir ferðamenn
hættu að koma til landsins og
ekkert að gera hjá henni í leið-
sögn. Nú skipuleggur hún sínar
eigin ferðir fyrir Íslendinga.
Garpur Hér stendur fjallagarpurinn og töffarinn Gréta Guðjóns uppi á Gjátindi, þangað sem hún ætlar að ganga með fólki á Jónsmessunni.
Á þessum árstíma fyllist fólk gjarnan
miklum vorfiðringi, það langar að
hlaupa út og fagna hlýnandi veðri
með degi hverjum og horfir löngunar-
augum til tilvonandi sumars. Eitt af
því sem gaman er að huga að á vor-
um er ræktun eigin matjurta. Margir
sá fyrir hinum ýmsu kryddjurtum og
svo eru þeir sem setja niður kart-
öflur, en það er frekar einfalt og öll-
um fært sem aðgang hafa að garði. Á
vefsíðunni landbunadur.is má finna
eftirfarandi atriði sem vert er að hafa
í huga: „Flestar jarðvegstegundir eru
nothæfar fyrir kartöflurækt, sand-
jarðvegur hlýnar snemma á vorin, en
hann heldur illa vatni og hættir til að
fjúka. Mýrarjarðvegur þarf að vera vel
framræstur. Mýrar-, móa- og moldar-
jarðvegur er kaldur á vorin. Hæfileg
þyngd á útsæðiskartöflu er 40-60 g.
Ef 60 cm eru milli raða, er rétt að
hafa 25-35 cm milli kartaflna í röð.
Sáðdýpt niður á kartöflur: Í moldar-
jarðvegi 4-5 cm og sandjarðvegi 6-8
cm. Það flýtir fyrir sprettu að leggja
glært plast eða trefjadúk yfir kart-
öflubeðin, en fjarlægja gróðurhlíf-
arnar þegar grösin eru komin vel upp.
Svart plast er vörn við illgresi.“
Vorverkin eru skemmtileg
Gaman og gefandi að rækta
sinn eigin mat alveg sjálfur
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Kátar Þessar tvær, Elva Björk og Halla Líf, voru í skólagörðunum í Hafnar-
firði að skoða sprettu kartöflugrasanna fyrir margt löngu.