Morgunblaðið - 24.04.2021, Qupperneq 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 24. APRÍL 2021
Reynir Ásberg
Níelsson, rafvirkja-
meistari í Borgar-
nesi, lést 12. apríl
og vantaði þá tvær
vikur í nírætt.
Reynir Ásberg var hálfbróðir
Indriða Níelssonar, föður okkar
systkinanna.
Árið 1949 hóf Reynir nám í
rafvirkjun við Iðnskólann í
Reykjavík og fluttist þá og bjó
hjá okkur á Flókagötunni með-
an á námi stóð. Þetta voru
fyrstu kynni þeirra hálfbræðra.
Hjá okkur bjó hann þar til hann
hlaut meistararéttindi í rafvirkj-
un 1955. Þannig eignuðumst við
börnin nokkurs konar stóra
bróður, sem við öll hændumst
að.
Reynir var hæglátur og orð-
var og hafa þessi nýju heim-
kynni vafalaust reynt nokkuð á
piltinn. En við kynnin kom í ljós
ljúfurinn sem hann var og húm-
oristinn þegar við átti.
Reynir Ásberg
Níelsson
✝
Reynir Ásberg
Níelsson fædd-
ist 26. apríl 1931.
Hann lést 12. apríl
2021.
Útförin fór fram
23. apríl 2021.
Á námstímanum
tileinkaði Reynir
sér ýmsar tækni-
nýjungar, sem við
krakkarnir bæði
undruðumst og
hrifumst af. Þar á
meðal útbjó hann
fyrsta myndvarp-
ann sem við syst-
kinin sáum, skyndi-
lega var komin stór
mynd á vegg af litlu
blaði sem hann renndi undir
tækið. Hann kom heim með
nokkuð sem kallað var stálþráð-
ur, og bæði spilaði tónlist og tók
upp tal við mikla hrifningu okk-
ar krakkanna. Fyrir okkur voru
þetta magnaðir töfrar.
Að loknu námi og samhliða
vinnu í faginu kvæntist Reynir
Karólínu Rut Valdimarsdóttur,
sem við kölluðum Kaju, og flutt-
ust þau í Borgarnes. Þau eign-
uðust 6 börn; Kristján, Þórdísi,
Kristínu, Sigurlaugu, Þorleif og
Karl.
Allan sinn starfaldur átti
Reynir heima í Borgarnesi og
stofnaði þar og rak alla tíð fyrir-
tækið Rafblik. Farsæll og
ábyggilegur reyndist hann
ávallt í starfi.
Alla tíð áttum við gott fjöl-
skyldusamband við Reyni. Ófáar
heimsóknir fékk hann frá okkur
systkinum á árunum í Borgar-
nesi og reyndist þá ávallt úr-
ræðagóður ef eitthvað kom upp
á hjá okkur, t.d. bílabasl.
Á Flókagötuárum okkar
kynntumst við einnig Oddfrey
Ásberg, albróður Reynis og
hálfbróður föður okkar. Gaman
var að fá þennan glaðværa og
vakandi frænda í heimsókn, en
hann dó fyrir aldur fram.
Síðustu árin var Reynir í
sambúð með Fríði Ester Péturs-
dóttur.
Við vottum ykkur, börnum
Reynis og afkomendum, inni-
lega samúð við fráfall Reynis.
Hans, Níels, Indriði,
Gunnar og Ragnheiður
Indriðabörn.
Mér er ljúft að minnast frá-
bærs frænda sem nú er látinn
aðeins nokkrum dögum fyrir af-
mælisdaginn 26. apríl en þá
hefði hann orðið níræður. Við
kynntumst þegar Reynir bjó hjá
Indriða bróður sínum og Ing-
unni konu hans á Flókagötu og
var hann þá að ljúka námi sem
rafvirki. Reynir var ellefu árum
eldri en ég og var einstaklega
ljúfur og viðfeldinn frændi en
hann var móðurbróðir minn. Ég
leit upp til þessa eldri frænda og
ekki síst fyrir það að hann átti
flottan Opel-bíl sem hann var
búinn að gera mjög vel upp.
Hann bauð okkur yngri frænd-
um sínum gjarnan í bíltúr og var
það vel þegið. Að námi loknu
flutti Reynir fljótlega upp í
Borgarnes og setti þar á stofn
fyrirtækið Rafblik. Hann starf-
rækti það áratugum saman og
tók að sér verkefni af ýmsum
toga auk þess sem hann kenndi
mörgum ungum mönnum raf-
virkjun. Sumarið 1959 kom ég í
heimsókn til ömmu minnar
Soffíu og afa míns Níelsar en
þau bjuggu líka í Borgarnesi
ásamt Bebí systur mömmu og
Guðna syni hennar. Ég var þá
sautján ára og nýkominn með
bílpróf og höfðu foreldrar mínir
lánað mér bíl sinn og ég boðið
Soffíu systur minni og tveimur
frændum þeim Hans og Níelsi
með í ferðina. Eftir heimsókn í
Borgarnes lögðum við næsta
dag af stað í ferðalag og vorum
rétt komin út fyrir Borgarnes
þegar við mættum bíl og frá
honum skaust steinn í framrúðu
á okkar bíl og braut hana mélinu
smærra og endaði steinninn í öxl
Soffíu sem sat í aftursætinu. Við
snerum við og ókum til baka í
Borgarnes og beint í Rafblik til
Reynis. Hann kom út til okkar
frændsystkina og skoðaði bílinn
og sagði svo: „Palli minn, það er
svo gott veður. Viltu ekki bara
fá jeppann minn lánaðan og ég
skal sjá um þinn bíl á meðan.“
Þessi viðbrögð lýsa Reyni mjög
vel. Hann var einstaklega hjálp-
samur og fús til að leysa allra
vanda og kunni ráð við flestu
sem aflaga fór.
Ég þakka honum kærlega
samfylgdina og kveð með vin-
áttu og virðingu.
Páll Stefánsson.
Mig langar að minnast þess
manns sem ég á kannski einna
mest að þakka og var mín stoð
og stytta vel framan af ævi
minni en það var Reynir Ásberg
Níelsson sem lést 12. apríl sl.
Reynir var móðurbróðir minn.
Samband okkar varð enn nánara
þegar ég komst á unglingsár og
hóf 16 ára að vinna á verkstæði
hans Rafbliki í Borgarnesi. Ég
ákvað síðan 17 ára að feta í fót-
spor hans og verða rafvirki.
Næstu fjögur árin lærði ég ekki
bara mikið í rafmagnsfræðum
heldur alls konar verklag og
skipulag og síðast en ekki síst
framkomu við viðskiptavini. Að
námi loknu vann ég í mörg ár í
Rafbliki hjá Reyni þar til ég fór
að starfa sjálfstætt. Einn þáttur
í fari Reynis sem ég dáðist að
var áhugi hans á bílum en ég
held ég hafi fæðst með bíladellu.
Fyrsti bíll Reynis var Opel, ár-
gerð 1938, sem hann gerði upp
en næstur í röðinni var Rússa-
jeppi GAS 69 árgerð 1957 með
blæju. En þann bíl byggði hann
yfir á verkstæði sínu með dyggri
aðstoð Níelsar, föður síns og afa
míns. Ég keypti mér seinna rús-
sajeppa eftir að hafa kynnst
jeppanum hans Reynis. Við
frændur fórum stundum saman í
nokkurra daga vinnuferðir um
sveitir héraðsins og var þá oft
glatt á hjalla því Reynir hafði
mjög gott skopskyn og var iðu-
lega til í alls kyns uppátæki,
glens og gaman. Við fórum líka
stundum í veiðiferðir og þá helst
upp á Arnarvatnsheiði og kom
sér þá vel að eiga góðan jeppa.
Einnig gengum við stöku sinn-
um til rjúpna og fórum í lengri
ferðir um okkar fagra land og þá
náttúrlega í ýmsum veðrum en
alltaf var jafn skemmtilegt að
ferðast með Reyni og á ég marg-
ar frábærar minningar úr þess-
um ferðum. Ég heimsótti Reyni
nokkrum dögum áður en hann
lést og hann var ótrúlega hress
og minnið býsna gott. Þegar ég
kvaddi sagði hann: „Guðni minn,
þú mættir gjarnan koma oftar.“
Kæri frændi, ég þakka sam-
veruna og sendi öllum afkom-
endum og skyldfólki innilegar
samúðarkveðjur.
Guðni Haraldsson.
Elsku amma mín.
Það fyrsta sem
kemur upp í hug-
ann þegar ég hugsa
til þín er raulið þitt,
heimsins besti ömmufiskur og
sagógrjónagrautur á eftir. En
það sem er mér líka minn-
isstætt um þig er hversu já-
kvæð og ótrúlega sterk þú
varst! Langar mig því að segja
frá minningarbroti um þig sem
lýsir þér svo vel. Ég var á leið-
inni upp á spítala að hitta þig
þegar þú varst í krabbameins-
meðferð. Ég var hálfsmeyk og
stressuð, vissi ekkert hvernig
ég ætti að vera. En þegar ég
kom inn í herbergið og sá þig
hlæjandi með afa við hlið þér
varð allt miklu léttara. Þú
varst búin að missa allt hárið
en það var farið að sjást í ör-
litla brodda á hausnum á þér.
Við spjölluðum saman um tíma
og þú alltaf jafn hress og já-
kvæð, þú horfðir á mig, spurð-
ir svo hvort þú ættir að fá þér
permanent eða strípur. Skellt-
ir svo upp úr og hlóst í dágóða
Guðbjörg
Kristinsdóttir
✝
Guðbjörg Krist-
insdóttir fædd-
ist 17. febrúar 1937.
Hún andaðist 9. apr-
íl 2021.
Útför fór fram
23. apríl 2021.
stund. Ó elsku
amma það sem ég
mun sakna þín
mikið, en ég veit
að afi beið eftir
þér hinum megin
og nú eruð þið
saman.
Helga Dögg
Lárusdóttir.
Kæra tengda-
mamma. Það er margt sem er
eftir í minninu þegar ástvinur
fer frá manni. Eitt sem verður
eftir hjá mér er hvernig þú
tókst á við hlutina þegar eitt-
hvað reyndist erfitt – þú þurft-
ir t.d. að redda óvænt mat-
arboði fyrir margt fólk eða
flýta þér að klæða þig, sem var
alltaf mjög erfitt út af mæð-
inni. En þá varstu með svo
skemmtilegan kæk; þú fórst að
flauta! Varla náðir þú andanum
til að gera það sem þurfti en
lagið sem var á vörunum hjá
þér komst samt alltaf til skila.
Með lag á vörunum þarf maður
ekki að ná andanum! Ein af
síðustu orðum þínum voru:
Syngið þið!
Hvernig get ég verið sorg-
mædd? Ég fékk að kynnast þér
og þinni aðferð við að takast á
við lífið! Takk fyrir það!
Kathrin Schmitt.
Stapahrauni 5, Hafnarfirði
Sími: 565 9775
www.uth.is - uth@uth.is
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Kristín
699 0512
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug vegna andláts og
útfarar okkar ástkæru
ÞÓRUNNAR I. INGVARSDÓTTUR,
Hrauntúni 49,
Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks
Heilbrigðisstofnunar Vestmannaeyja fyrir
góða og kærleiksríka umönnun.
Eðvald Sigurðsson
og fjölskylda
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
GRÓU JÓHÖNNU FRIÐRIKSDÓTTUR,
Hraunbæ 103, Reykjavík.
Sérstakar þakkir til heilbrigðisstarfsfólks á
Landspítala Fossvogi fyrir hlýja og einstaka
umönnun.
Auðbjörg Bergsveinsdóttir Jón Baldur Þorbjörnsson
Friðrik Már Bergsveinsson Júlíana Sóley Gunnarsdóttir
Berglind Bergsveinsdóttir Guðjón Grétar Engilbertsson
Árni Örn Bergsveinsson Sólrún Axelsdóttir
ömmu- og langömmubörn
FALLEGIR LEGSTEINAR
Auðbrekku 4, 200 Kópavogi, sími: 537-1029, www.bergsteinar.is
Á góðu verði
Verið velkomin
Opið: 11-16 virka daga
Okkar ástkæra
GUÐBJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR
leikskólakennari,
Gnoðarvogi 68, Reykjavík,
lést á Landspítalanum 16. apríl.
Útförin fer fram í Langholtskirkju
þriðjudaginn 27. apríl klukkan 13. Vegna fjöldatakmarkana
verða einungis ættingjar og vinir viðstaddir. Hlekk á streymi er
hægt að nálgast á mbl.is/andlat
Einar Vignir Sigurðsson Kristín Guðnadóttir
Kristján Páll Ström Guðrún K.J. Gísladóttir
Herdís Ström Donald Þór Kelley
Bjarni Ström
og fjölskyldur
Í dag kveðjum við
elsku pabba.
Á svona stundum
leitar hugurinn til
baka og þá rifjast upp margar
góðar og skemmtilegar minning-
ar sem er jú það sem við eigum
eftir þegar ástvinur kveður.
Við minnumst þess sem börn
að koma heim úr skólanum og
heyrðum pabba að syngja Ó sóle
míó, þá vissum við að það var
komin helgi með kótelettum og
tilheyrandi.
Vallakot er brunnur minninga
en þangað var farið eins oft og
hægt var og þá skipti veðurspá
og færð engu máli, það var farið.
Jafnvel í brjálaðri stórhríð var
gamli Wolkswagen hlaðinn og
honum rennt í gegnum skaflana
og í minningunni er það þannig
að við komumst alltaf á áfanga-
stað.
Margar minningar frá þessum
tíma tengjast veiðiferðum með
pabba en þær voru hans ær og
kýr, Laxá, Fljótið, Selá og marg-
ar aðrar góðar ár sem við heim-
sóttum. Hugur hans dvaldi við
veiði alveg fram á seinasta dag og
talaði hann oft um að núna yrðum
við að fara saman í veiðitúr, þrátt
fyrir að líkamleg heilsa hans
leyfði það ekki.
Fermingarárið hennar Rann-
veigar gerði hann okkur þann
grikk að kaupa jörð í Eyjafjarð-
arsveit, sem þegar upp er staðið
reyndist mikill örlagavaldur í lífi
okkar systkinanna. Rannveigu
sérstaklega fannst þetta ekki
gott ráðslag, en eftir að hún byrj-
aði í Hrafnagilsskóla og hitti
hann Ingva sinn þá var þeim
gamla snarlega fyrirgefið og ekki
Árni Kristján
Aðalsteinsson
✝
Árni Kristján
Aðalsteinsson
fæddist 7. nóv-
ember 1935. Hann
lést 18. mars 2021.
Útför Árna fór
fram 15. apríl 2021.
varð gleðin minni
þegar örlagadísirn-
ar leiddu svo Adda
og Guðrúnu saman.
Þessi ár í sveitinni
verða að mörgu
leyti að teljast þau
bestu í okkar upp-
vexti, þarna var
pabbi sjálfs sín
herra að gera það
sem honum fannst
skemmtilegast, það
er að sinna bústörfum.
Hann flutti til Reykjavíkur
1974 og seinustu ár ævinnar bjó
hann með Rannveigu og Ingva í
Kaldaselinu. Með þeim ferðaðist
hann víða og fannst honum hitinn
og sólin sérlega heillandi. Hann
fann líka gleði í að horfa á íþrótt-
ir, hlusta á góða tónlist og borða
góðan mat.
Skemmtilegt fannst honum
þegar Addi, Ingvi og strákarnir
komu til þess að horfa á fótbolta
og þá sérstaklega þegar Liver-
pool var að gera góða hluti, við
þetta tækifæri var kaldur í ís-
skápnum lágmarksstandard.
Pabbi var mikill dýravinur og
átti til margra ára hund sem var
hans besti vinur og sálufélagi og
sagan segir að seppi hafi jafnvel
fengið að næla sér í matarbita af
diski gamla þegar við systkinin
sáum ekki til.
Enn þann dag í dag finnum við
pípulyktina í Kaldaselinu þó svo
að hann hafi verið síðustu tvö ár
ævi sinnar á dvalarheimilinu
Skógarbæ.
Við fjölskyldan kveðjum hér
ástkæran vin, pabba, tengda-
pabba, afa og langafa, mann sem
ekki bar tilfinningarnar utan á
sér en var þó mikill fagurkeri
sem meðal annars safnaði postu-
línsuglum og vildi alltaf hafa allt
hreint og snyrtilegt í kringum
sig.
Hvíldu í friði, elsku pabbi, og
við hlökkum til að hitta þig í sum-
arlandinu, þegar stundin kemur.
Aðalsteinn og Rannveig.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Minningargreinar