Skólablaðið - 01.02.1978, Blaðsíða 3

RlTDÖMUR
um ttölublad Skbladsins
Eins og allir velunnarar Skólablaðsins tóku
eftir, þá dróst útkoma blaðsins nokkuð í þetta
sinn, og vissu menn ekki gjörla, hvað þessum
drætti ylli. Skýring var þó fengin, þegar blaðið
kom út, því Skólablaðið hefur sjaldan verið í jafn
glæsilegum búningi eins og þetta l.tölublað 53.
árgangs. Blaðið er 36 síður í DIN-3 broti og
einkar smekklega sett. Er auðsætt, að mikilli
vinnu og miklum tíma hefur verið varið 1 undir-
búning blaðsins þessu sinni. iJtlit blaðsins í
heild verður að teljast útgefendum til sóma, og
er mér til efs, að aðrir skóLar geti státað af
veglegra málgagni en Menntaskólinn í Reykjavík.
Efni blaðsins er all fjölbreytt og jafnvægi
dágott í efnisvali og lengd greina - ef til vill
mætti óska eftir ofurlítið meiru af léttu, gjarnan
broslegu efni beint úr skólalífinu.
Forsiðuteikning Gunnars Árnasonar (6.Y) er
tímanna tákn, hvað expressióniskan einfaldleika
og hæfilega dulúð snertir. Æskilegt væri, að nr.
tölublaðsins svo og árgangur sæist á titilsíðu,
og efnisyfirlit mætti vera greinlxegra.
Ritstjórnarspjall Guðmundar Karls (5.A) undir
fyrirsögninni nApar með sérmenntun" er í rétt
hæfilega upphöfnum tón, en þar ræðir hann nokkuð
spurningu þá, sem velzt hefur fyrir mörgum kyn-
slóðum ungra upprennandi menntamanna, það er að
segja um nemendann sem félagsveru, og félagsstarf-
semi innan skólans yfirleitt. Setur Guðmundur K.
fram þá skóðun sína, að þátttaka nemenda í félags-
starfi skólans sé engu síður bráðnauðsynleg
þroskabraut fyrir upprennandi alhliða menntamann
en t.d. latínunám eða stift þýzkunám. í>essu við-
horfi ber sízt að neita.
L
æsku sinnar. Og taki hver sneið, sem á.
Jón B. Guðlaugsson (5.A) ritar kampakáta hug-
leiðingu um hin 280 naivu, nýju fés, sem rak á
fjörur þessa aldna skóla skömmu eftir egedíusmessp
á aflíðandi sumri. Er í greininni kvartað sárlega
undan skorti nýnema á andlegri svo og líkamlegri
grazie - og mun vist eitthvað vera til í þessum
áhyggjunj hinna meir mondánu efribekkinga. Heilræði
eru látin fylgja.
Kynning Amlóða á Thomasi Mann er gott innlegg,
og verður að vona, að Skólablaðið haldi áfram því
mikla nauðsynjaverki að kynna nemendum í stuttu
máli ýmsa helztu höfunda heimsbókmenntanna; sízt
mun vera vanþörf á því.
i.Aliti" sinu um verðlaunasöguna nLeiksvið", og
skal engu þar við bætt af minni hálfu. Verkið er
einkar læsilegt. Ber að vona, að slík listasam-
keppni verði árviss viðburður í Menntaskólanum.
I merkri grein nVerða iþróttir til árið 1984?
segir Sturla Sigurjónsson (5.C) júst á þann ill-
kvittnislega hátt, sem honum einum er lagið, það
eitt upphátt, sem margur hugsar en fáir voga að
hafa orð á. Terror og ofbeldi er jú mjög að verða
til umræðu víða um hinn siðmenntaða heim. Og því
þá ekki hér?
Frumsamin ljóð, sem standa undir því heiti
fundust engin í þessu tölublaði, og mun það víst
vera lognið á undan storminum, því vart eru nem-
eftir Halldör Vilhjálmsson
Kristín Jónasdóttir (6.A) á einkar athyglis-
vert vlðtal við Asgeir Jónsson (6.M) inspeetor
scholae, og snýst samtalið einnig hjá þeim um
félagsstarfið innan skólans og drama þátttöku
nemenda. Inspector drepur auk þessa á þá staðreynd
að það vanti tilfinnanlega meiri léttleika í
félagslífið almennt - nemendur séu einum um of
spéhræddir og stöðugt á verði gegn því að verða
nú bara ekki að athlægi félaga sinna. íað ætti
vissulega að vera fólki á aldrinum 15 - 20 ára
bæði eðlilegt og sjálfsagt að geta glaðst með
glöðum á hispurslausan hátt einfaldlega í krafti
Vafalítið hefur Egill ð. Helgason þessu sinni
lagt þyngsta lóðið á menningarlegar vogarskálir
Skólablaðsins með birtingu á þýðingu sinni á
nEyðilandinu" eftir brezk-bandaríska skáldjöfurinn
Thomas Steams Eliot. ttEyðilandið", skrifað 1922,
hefur löngum verið álitið marka tímamót í nútíma
ljóðagerð, einmitt sökum þess hve áhrifamikið
kvæðið er, og auðugt af andstæðum. Á Egill sannar-
lega miklar þakkir skilið fyrir það stórvirki að
þýða þetta kvæði og gera það aðgengllegra aflestr-
ar með ágætum skýringum.
Dómnefnd fjallar sjálf all skilmerkilega í
endur hættir að yrkja með öllu.
ttOrðskviðlr og skeyti" eftir í>.E. eru þannig
rituð, að verður að teljast í sérflokki. Vel
nefðu þau orð sómt sér í hvaða virðulega bókmennta-
tímariti sem er. Á þann veg skrifa aðeins fáir,
og slík grein virðist einnig aðeins fáum ætluð.
Þetta er vafalaust nexclúsivasta" greinin i
Skólablaðinu og það ekki aðeins i þessu tölublaði.
Að lokum: Heyr, heyr. fyrir þessu l.tölublaði.