Skólablaðið - 01.02.1978, Blaðsíða 4

„steady on the steering wheel
As I went round old Dublin city
as the sun began to set
who should I spy but the Spanish Lady
catching a moth in a golden net.
Dyflin, höfuðborg Irlands, er sögufræg. Hún
er borg breiðra gatna, fagurra mannvirkja og
vinalegs fólks. Fáar eða jafnvel engar borgir
eru jafn vel í sveit settar.
Dublin bay (flói: ef einhverjir stærðfræði-
deildar-gæjar vita ekki) myndar boga frá Hill of
Houth til Dalkey, og hafgola leikur um hjarta
borgarinnar, og Wicklow Hills virðast blasa við
hvar sem auga lítur.
Elstu frásagnir af borginni eru frá 140 e.kr.
þar sem hinn frægi Ptolemaios telur hana eftir-
tektarverða. Nafn sitt dregur hún af hinni írsku
orðmynd , Dubhlinn, sem þýðir á sæmilegri
íslensku svört laug ellegar biksvört laug. Á
áttundu öld kynntust Irar forfeðrum vorum og
þóttu þeir full frjálslegir á írska vísu. Irar
tóku á móti þeim með mikilli blíðu, þar sem þeir
kusu frið fremur en stríð. Margir fróðir Keltar
hafa sagt, að víkingar hafi sótt íra-fta heim með
álíka blíðu og þegar áhöfn togarans Júpiters
kemur I land eftir met fiskerí á Halamiðum.
Brátt þótti norrænum þessar ferðir verða leið-
inlegar og tóku upp þá nýbreytni að láta fl
fyrir vöru landsmanna. óx nú vinskapur munka og
vxkinga mjög.
Árið 116 8 rlðust Normanar1 inn í landið og
gerðu Dyfliniað miðstöð hins hertekna svæðis.
Hinrik 11. hllt með hirð sína inn í Dyflini árið
1172 og llt síðan borgara Bristol fá Dyflini sem
nýlendu. Átjánda öldin var litríkasta tímabil í
sögu Dyflinnar. HÚsagerðalist og aðrar listir
blómguðust í ljóma yfirstlttarinnar. Við lok
nítjándu aldar var Dyflin aðsetur tveggja menning-
arstefna - fllagsins „the Celic League", stofnað
1893 með það markmið að endurreisa xrska tungu;
og hin síðari „írska bókmennta-endurreisnarstefn-
an" með Yeats í broddi fylkingar og stofnum Abbey
leikhússins, sem starfar enn við góðan orðstýr:
Segja þeir sem gerst vita.
I Dyflinni geta menn reikað um götur: stigið
inn fyrir dyr almenningshúsa (pubs), kneyfað öl
úr hornum, sungið írska söngva, leikið á hljóð-
færi, farið með gamanmál, án þess að vera borin
á brýn ölvun: handsamaðir af lögregluþjónum:
lamdir af gömlum dökkklæddum konum og fleira og
fleira.
Dyflin er borg lystisemda og ódýrari en sjálfuii
andskotinn.
ATHUGIÐ: BANNAÐ ER AÐ HAFA MEÐ SÉR:
EITURLYF, GETNAÐARVARNARPILLUR (PILLUR
OG GÓMMl), OG SVO ALLT SEM VIÐ KEMUR
KLÁMI OG SAURINDUM.
Sömuleiðis er Dyflin borg andstæðnanna. Aldnai,
kirkjur, forn hús, ævagamlar byggingar, sem hafa
skipað slr sess £ hjörtum borgarbúa, prýða þessa
dásamlegu borg. Á milli þessara fornu hýsa standc,
svo nýbyggingar, er risið hafa jafnt og þltt frá
síðustu aldamótum. En þó má geta þess að þessar
byggingar mynda slrkennilega borgarímyndan.
Þeir sem ófróðir eru um landið og þá slr £
lagi Killarney kynnu að spyrja: Hvers vegna þetta
land? Hvers vegna þessi borg? Væri ekki nær að
hvilast á gullnum sandi suðursins, heyra bárurnar
gjálfra við ströndina, með glas £ hendi, ódýra
v£nið. Þörfnumst við ekki hv£ldar og hressingar
áður en siðasti hnúturinn £ langri og erfiðri
skólagöngu skal hnýttur???
NEI, þið hafið hvilst i þrjú árÞó mega menn
ekki ætla að ferðalag það er 5ti bekkur hyggst
fara £, verði eintómt strit og púl, éldnú siður.
Þessl ferð verður til þess að svala menningar-
og skemmtanafýsn fimmtu bekkinga.
Killarney: Hear its detractors, first they say
that for all its beauty, Killarney is an untypical
gombenish bailiwick, where every citizen stands
poised to fleece the unwary visitor.
Killarney: Litil borg og grænar hæðir umhverfisi
tigurlegir fossar • alla fram af smáum klettasyllur
silungurinn lónar við bakkana, úti £ straumnum
heldur sig laxinn. Fuglasöngur £ lofti og af
heiðum svanasöngur. Þungvængjaður haförninn
vakir yfir r£ki, þögull £ háloftunum. Látil börn
hoppa llttfætt, gamlar konur £ svörtum kjólum.
Rolyndislegar halla hæggerðar kýrnar undir flatt
x hlaðvarpanum, köttur á músaveiðum.
Þannig hefur Killarney verið nú um aldir alda,
þótt veröldin hafi væðst tækni og framförum, má
enn £ Killarney finna þann hinn sama frið og sömu
ró, sömu fegurð, sem gert hefur staðinn paradis
förumannsins. Hvaða staður mundi hentugri
hundrað menntaskólanemum £ hóp?
Þegar halla tekur deginum og náttúran gengur
til hv£lu halda förumennirnir, langþreyttir og
fullir ljúfsárra minninga frá deginum áður, inn £
- public houses, lounges, cabarets, night-clubs,
one-man-shows, theatres, cinemas, restaurants,
dance-halls, fancy-houses, dreypa á beiskum
bikar mannvonsku og hnignunar.
öflun farareyris hefur reynst mörgum góðum
dreng Þrándur £ Götu og þv£ hefur fimmtabekkjar-
ráð - og Dóri pabbi - hug á að safna fl fyrir
alla þessu litlu góðu drengi (- og stúlkubörn.).
I þv£ sambandi má nefna Bazar þann sem var haldim
fyrir skömmu, gaf hann £ aðra hönd 115000 kr
- Big Money - Svo má nefna jólakortin er sáu
dagsins ljós rltt fyrir jól að þvi er mig (Dóra)
minnir.
Þetta er fallegt fólk: Trú- list- og ölhneigt.
Fornar venjur eru £ hávegum hafðar. Hreinleiki
hugans útbreiddur. Hverjir? Nú, fimmtubekkingar
að sjálfsögðu.
Það er sögn góðra og jafnvel vondra manna að
aldrei hafi jafnfalleg kort slst hlrna megin
miðbaugs. Sama dag og þau bárust ruku allir
sannir. f-immtubekkingar (sicl) af stað £ söluf.erð
til allra húsa og mannvirkja á Stórreykjavikur-
svæðinu. Salan gekk ljómandi vel og peningar
streymdu að frá öllum hliðum. Til að sanna mál
mitt fyrir þeim er draga kunna það £ efa geta
menn spurt hina ábyrgu bekkjarráðsmenn s£na hvort
Jónas Haralz hafi ekki hringt £ mig - Dóra - og
spurt: Dóri, hvernig er það með ykkur £ fimmta-
bekk, þekkið þið nokkuð hann Heyk Hróðar eða
græðið þið bara svona mikið á kortunum, Ig veit
sveimlrekki hvort bankinn ræður við svona mikla
summu.
Þarna hafið þið það svart á hvitu.
Að lokum vill greinarhöfundur þakka öllum þeim
er lögðu hönd á plóg við'sölu kortanna.
Þó sérstaklega þeim sem létu ginnkaupast £ að
kaupa þau(ÖHvar er sómatilfinning manna stödd?
Gaman hefði verið að skrifa þetta fólk niður og
gera gys að þvl £ fjölmiðlum. Einnlg má minnast
á yngri kynslóðina, sem lét hafasig út £ að selja
fyrir okkur ljót kort. Það var mikið hlegið á
fundi hjá okkur, eftir að okkur bárust þessar
fregnir. En hver skyldi hafa platað litla fólkið?
Enginn vildi kannast við að hafa nokkru sinni
horft á það, hvað þá mælt við það.
Ágætt væri ef hinn seki gæfi sig fram, því hann
á miklar þakkir skildar.
There was this man who was walking
down Broadway, and he fell upon a
throng of people watching two men
fighting. And he asked a man stand-
ing there: Tell me now, my lad, is
this a private fight or can anybody
take part ...?
Halldór ---------
þorgeirsson