Heilsuvernd - 01.09.1952, Blaðsíða 33

HEILSUVERND
93
að húsráðendur flestir veigra sér við að láta andúð sína í
ljósi, af ótta við að verða álitnir ókurteisir eða jafnvel hlægi-
legir. Reykingar eru orðnar það almennar, og það hefir svo
lengi verið látið óátalið, þótt reykingamenn iðki list þessa
næstum hvenær sem er og hvernig sem ástatt er, að þeim
er nokkur vorkunn, þótt þeir geri sér ekki grein fyrir þeim
óþægindum, er þeir baka hinum, sem ekki reykja. Og
svo mjög sem það tíðkast, að foreldrar reyki í heimahús-
um yfir eldri sem yngri börnum, jafnvel í svefnherbergj-
um, þá er skiljanlegt, að margur reykingamaðurinn geri
sig sekan um sömu óhæfu jafnvel hjá ókunnugu fólki. Hitt
er óafsakanlegra, þegar menn vitandi vits og þrátt fyrir
umtal eða áskoranir reykja af kappi í viðurvist barna eða
sjúklinga, eins og t. d. í áætlunarbifreiðum. Þar dugar ekk-
ert annað en bann á sama hátt og í kvikmyndahúsum og
leikhúsum. En hvað reykingum almennt viðkemur, þarf
almenningsálitið að taka í taumana. Það fólk, sem reykir
ekki og er illa við reykingar, á að hafa einurð í sér til þess
að láta það í ljósi, þegar því býður svo við að horfa. Það
er engin ókurteisi að biðja gest sinn að reykja ekki. Og það
á einmitt að láta reykingamenn verða þess vara, að því
sé ekki tekið sem sjálfsögðum hlut, að þeir eitri andrúms-
loftið fyrir öllum, sem nálægt þeim eru. Stundum hefir
heyrzt kvartað yfir því, að þeir, sem borða hráan lauk,
sérstaklega hvítlauk, séu ekki í húsum hæfir. Reykinga-
menn, sem finnst lauklykt litt þolandi, ættu að geta skilið
andúð manna á tóbaksreyk, sem er verra að sætta sig við
fyrir þá sök, að tókbaksreykurinn er skaðlegur, en það er
lauklyktin ekki.
B. L. J.
Til lesendanna.
Heilsuvernd vill mælast til bess við lesendur sína, að þeir sendi
henni stuttar og rökstuddar athugasemdir varðandi efni ritsins
fyrr og síðar, ekki sízt um það, sem þeim 'þykir miður fara.
Æskilegt væri einnig, að lesendur vildu skýra frá reynslu sinni
af áhrifum fæðisbreytinga á heilsufar sitt.