Heilsuvernd - 01.03.1959, Síða 24

16
HEILSUVERND
þjóðir. En er það nóg? Ef við gætum nú orðið hraustasta
þjóð í heimi. Það væri þó met, sem einhvers væri vert.
Allir læknar á Islandi vita, að manneldissjúkdómar eru
hér algengir. Við gerum það ekki aðeins fyrir apótekin
að ausa bætiefnalyfjum í fólk. Við vitum líka, að fleiri
sjúkdómar en bætiefnaskortur eru manneldissjúkdómar,
a. m. k. að öðrum þræði; t. d. kransæðakölkun í hjarta,
sár í meltingarfærum, ristilbólga og ákveðnar tegundir
gigtar. Þeir sjúkdómar lagast þó ekki við bætiefnagjöf.
Skortur á B-bætiefnum er mjög algengur hér, því að
augljóslega batnar mörgum talsvert, sem fá þau efni.
Skortur á B-bætiefni veldur margskonar vanlíðan, þreytu,
sleni, verkjum, útbrotum, meltingartruflun og viðnáms-
leysi gegn smitandi sjúkdómum. Hver er orsökin? Yfirleitt
alltaf ein og sama: ofneyzla bætiefnalausra kolvetna; með
öðrum orðum ofneyzla á hvítu hveiti og sykri. Þar er
komið að þeim galla á íslenzku mataræði, sem auðveldast
væri að lagfæra. Notið heilhveiti, helzt nýmalað, í stað
hvíta hveitisins og eins lítinn sykur og ykkur er unnt. Syk-
urinn er algjörlega bætiefnalaus, hvernig sem hann er á
litinn. Aðeins þessi breyting gæti að líkindum bætt heilsu
landsmanna til mikilla muna. Hvers vegna hika?
Svo er það ofátið. Hver hefði nú haldið fyrir svo sem
fimmtíu árum, að það gæti orðið þjóðarvandi? Samt er
það svo. Mjög margt af því fólki, sem læknis leitar, þjáist
af ofeldi. öllum skýrslum líftryggingarfélaga ber saman
um að slíkt fólk lifir að jafnaði skemur, auk þess sem
fleiri sjúkdómar herja á það fólk en annað. Hvað á að
gera? Því miður er aðeins eitt ráð sem dugir. Enginn
fitnar af því, sem hann borðar ekki. Ráðið er því fyrst
og fremst að borða minna. Fleira má telja, sem bætt gæti
fæði okkar, svo sem minnkuð saltneyzla, aukin notkun
grænmetis og breyttar matreiðsluaðferðir. Við gætum
kostað kapps um að nálgast fæðuval þeirra þjóða, sem
hraustastar eru í heiminum, og ég efa ekki, að verðlaunin
létu ekki á sér standa.