Heilsuvernd - 01.09.1959, Blaðsíða 21

HEILSUVERND
83
Beinbreytingar þær, sem að ofan er lýst, draga úr styrk-
leika beinanna, þannig að þau láta auðveldlega undan
þrýstingi eða togi. M. a. þarf þá lítið út af bera til þess að
brjóstkassinn aflagist verulega, og sama er að segja um
mjaðmagrindina, hún skekkist og þrengist, oft með þeim
afleiðingum, að eðlileg fæðing er útilokuð.
Eins og áður er sagt, gætir áhrifa sykurneyzlu í fleiri
líffærum en tönnum og beinum. Þau ná að meira eða
minna leyti til allra vefja líkamans. Þannig fundu þeir
Katase og félagar hans, að í tilraunadýrunum var minna
kalk í vöðvum en í öðrum dýrum; þau urðu seinþroska og
táplítil. Þetta kom m. a. niður á hjartavöðvanum og leg-
inu, sem var lítið og þunnveggjað, líkt og stundum finnst
hjá konum, sem geta ekki orðið barnshafandi (uterus
infantilis). Hjá þunguðum kanínum, sem fengu sykur, gekk
fæðing seinna og erfiðlegar en ella, m. a. vegna ónógra sam-
drátta legsins. I því sambandi er á það bent, að skortur á
Bl-fjörefni hjá konum geri það að verkum ,að samdrættir
legsins við fæðingar verði kraftminni en þó sárari. 1 sykri
og hvítu hveiti eru engin fjörefni, en hinsvegar þarf líkam-
inn á Bl-fjörefni að halda til þess að geta brent sykrinum
og kolvetnunum, sem valda þannig Bl-skorti.
Af því sem að framan er greint má það vera augljóst
mál, að tannskemmdir eru annað og meira en sjúkdómur í
tönnum; þær eru sýnilegur vottur um lélegt næringar-
ástand líkamans alls og merki um, að sjúklegar breytingar
eru orðnar í flestum eða öllum líffærum hans.
(A8 mestu úr grein eftir H. Muller, lækni, í Vie et Santé, maí 1959).