Strandapósturinn - 01.06.1977, Side 50

Engan veit ég guðs á grænnijörð
gestrisnari vog en Reykjarfjórð.
Allur heimsins hafvilhnga fans
hrekst og skekst og rekst á náðir hans.
4.
Áður fyrr var vöndurinn hafður til að hirta með beldna stráka
og jafnvel spansreyr var notaður í sama tilgangi og þótti síst betri
en klóalangur. Sagt var að Jón Salómonsson verzlunarstjóri á
Kúvíkum hefði geymt spansreyr uppi á bita í vörugeymsluhúsi
sínu og gripið til þá honum fannst með þurfa og synir hans
gerðust ódælir, að vonum var bræðrunum meinilla við gripinn
og þar eð þeim var létt um að gera stöku hugðust þeir hefna sín
með vísu, sem er þannig.
Bölvaður á bitanum
bœtir lítt mitt sinni.
Helvítis i hitanum
hann vildi ég að brynni.
Jóni barst vísan til eyrna og kallaði þá á sinn fund og skipaði
þeim að fara með vísuna, var hún þá á þessa leið.
Blessaður á bitanum
bætir oft mitt sinni.
Heldur líka hitanum
í holdi mínu og skinm.
Verzlunarstjóri sagði fátt, en spansreyrinn hvarf af bitanum og
var ekki gripið til hans framar. Sonur Jóns, Benedikt var eitt sinn
sem oftar að afgreiða í búðinni. Það mun hafa verið venja Jóns
að rétta kunningjum sínum brennivínsstaup og gerði Benedikt
það, þó faðir hans væri fjarstaddur, var þá kastað til hans í
glettni af viðstöddum heldri manni sem þarna var.
48