Strandapósturinn - 01.06.1977, Qupperneq 93

61. Jón Jónsson, f. í Hrafnadal 17. sept. 1835, sonur Jóns, síðar b. á
Fögrubrekku (f. 1800, d. 1885) Bjarnasonar bónda í Hrafnadal (d.
1835) Halldórssonar í Litlu-Ávík Bjarnasonar. Móðir Jóns J. var
Þuríður (d. 1869) Ólafsdóttir, systir Jóhanns í Laxárdal, þau fædd
á Kveingrjóti; Þuríður giftist aldrei. Jón J. bjó á Saurstöðum í
Haukadal 1853—1862. Greindur maður, ágætur skrifari; oft kall-
aður Jón „vefari“. Dó á Fossi 11. sept. 1886. Valgerður, f. á
Þambárvöllum 27. okt. 1824; dóttir Jóhanns, síðar b. í Laxárdal (d.
1861) og Guðrúnar Sigurðardóttur, Jón og Valgerður voru því
systkinabörn. Valgerður dó 1890 í Glerárskógum. Börn: Jón
Hrafndal (d. 1916 í Kanada?), Þuríður (d. 1898, barnl.), Sigurlaug
í Glerárskógum (d. 1924), Jóhann á Bálkast. (d. 1909), Guðrún
kona Guðna á Óspaksstöðum (d. 1906), Ólafur fór til Ameríku.
Eftirmáli höfundarins
Það er ekki ómögulegt, að dómsatkvæði verði fellt yfir vísur
þessar á þá leið, að vandratað sé meðalhófið, en ég læt þess getið,
að ég — eins og vera bar — batt mig einkum við þrjú aðalatriði
sem voru: Samvizkusemi, misjöfn hlutföll eigin reynslu og yfir-
borð almenningsálitsins, sem oft er látið miklu varða. Allir eru að
maklegleikum sæmdir í vísunum og enginn mun því annars
hróður ofsjá. En hinsvegar er ekki sem hægast að yrkja margar
vísur eins og þessar eru allar í eðli sínu einsnitt sama efnis, að ekki
verði stagl, bull og smekkleysa;; en þetta hefi ég leitast við að yrði
sem minnst, þar sem svo mörgum nafnorðum lendir einatt sam-
an, einkum þegar hver maður er feðraður og breyta verður
faðernisorðum (nefnil. sonur og dóttir) á ýmsa vegu, ef allt á að
fara laglega.
Eins verður að vera missmiði á málbúningi mannkosta og
atgjörfis, ef nokkur fegurð skal á vera. En yfir höfuð eru vísur
þessar svo ljósar, að færri munu svo ónáttúraðir á skáldskap, að
ekki skilji þær að fullu eða öllu leyti.
Höfundurinn (J.Þ.).
91