Strandapósturinn - 01.06.1979, Qupperneq 26

Er leið á dag var Ijóst í heimabyggð að líf hvers sjómanns hékk á veikum þrœði, því holskeflur með heljar reidda sigð þá helltustyfir flúð með grimmdar œði. Mig bresta orð en brjóst mitt hlýnar allt af bljúgri þökk til hetjunnar á sœnum. Minn faðir kœr ég þakka þúsundfalt að þvílík gleði ríkti í lága bœnum.
Mín móðir hníþin hrygg með f 'óla kinn sinn hóþinn stóra leit með tár á brá. Hún mœlti stillt við vonum enn um sinn því vini okkar drottinn bjarga má. Ef lesið ritgerð skráða í Brim og boðum, þar best er heimild geymd um hetju dáð, að stýrðir fleyi heilu hels úr voðum mitt hjarta auðmjúkt þakkar slíka náð.
Eg kann ei skil á kröþþum hildarleik á karlmannsþrekið reyndi þessi glíma. Þar stríð var háð þó björgun virtist veik uns vaskir náðu landi um háttatíma. Heyr þjóð mín kær sem býrð við gnœgð og glaum en gengins tíma lítils metur sþor, þér óska af hjarta að eignist hetju draum er uþþ má lyfta og glœða manndóms þor.
Loks um síðir léttir hugar kvöl á lúnum fótum gengið er í bœinn. Astvin sá er átti á sjónum dvöl hér aftur kom úr hildarleik við sceinn.
24