Strandapósturinn - 01.06.1979, Blaðsíða 56

ár sem jeg var þar. Árið 1891 var bætt manni við í búðina, Ólafi
Theódórssyni, en nokkrum árum seinna fór hann til Reykjavíkur
að læra trésmíði, í hans stað var þá tekinn Guðmundur Theó-
dórsson sem starfaði svo lengi við verzlunina, eða þar til hann fór
að búa á Reykjum í Hrútafirði, og var jeg þá farinn frá Borðeyri.
Þessi árin og fram undir aldamót var ekki nema um seglskip
að ræða sem fluttu vörur til Borðeyrar og alt var það undir
hafísnum komið hvað snemma að vorinu þau gátu komið, fyrsta
vorið sem jeg var þar 1890 man jeg að Skonnortan „Ida“ skipstjóri
Larsen kom til Borðeyrar um mánaðamótin apríl og maí og þótti
það alveg óvanalega snemmt. Jeg man líka eftir því öðru sinni að
ekkert skip komst inn vegna hafíss fyrr en síðustu dagana í Júní.
Eitt vorið jeg held 1883 heyrði jeg talað um að til Borðeyrar
komst ekkert skip vegna íss fyrr en í ágústmánuði. Að vorinu
komu að minnsta kosti 2 skip, annað með korn og kramvörur,
hitt með timbur og salt. Annað skipið var svo látið bíða eftir
ullinni og öðrum vörum, fór oftast ekki fyrr en fyrstu dagana í
ágúst. Að haustinu kom venjulega 1 skip aðallega með korn-
vörur kaffi og sykur til vetrarins, það skip var látið bíða eftir
haustvörunum, oftast voru þetta sömu skipin sem komu, man
jeg sjerstaklega eftir tveimur sem komu sumar eftir sumar það
var skonnortan „Ida“ og skonnortan „Elísabet“ bæði stór. Þó
innsigling sje bæði löng og skerjótt þegar inn í flóann kemur og
oft dimmt yfir á Húnaflóa lánuðust þessar ferðir inn til Borð-
eyrar ótrúlega vel, aðeins einusinni var það að skonnortan „Ida“
kenndi grunns útundan Skagaströnd á innsiglingu í norðan
garði og þoku, komst þó hjálparlaust inn á Borðeyrarhöfn og gat
skilað vörunum svo að segja óskemmdum, en eitthvað hafði botn
skipsins laskast var ekki talin ferðafær, lá á Borðeyri um vetur-
inn, vorið eftir var hún seld á uppboði, keyptu þeir skipið í félagi
Riis og Björn Sigurðsson kaupm. í Flatey. Ljetu þeir svo gera við
skipið um sumarið, var því svo siglt til Kaupmannahafnar og selt
þar. Um aðflutt vörumagn á þessum árum eða árlega umsetn-
ingu verzlunarinnar er mjer ekki hægt að segja neitt um sem
byggjandi sje á eftir svona mörg ár, en eftir verzlunarsvæðinu að
dæma hlýtur umsetning á ári hverju að hafa verið all stór, og
54