Morgunblaðið - 14.10.2021, Blaðsíða 44

44 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. OKTÓBER 2021
✝
Óli Guðmund-
ur Steinar Jör-
undsson fæddist á
Elliða í Staðarsveit
á Snæfellsnesi 23.
maí 1933. Hann
lést á hjúkrunar-
deildinni Ljós-
heimum á Selfossi
3. október 2021.
Foreldar hans
voru Jörundur
Þórðarson, f. 1901,
d. 1988, og María Óladóttir, f.
1902, d. 1972. Systkini hans:
Kristján, f. 1927, d. 1962; Jón
Hildiberg, f. 1929, d. 1962; Arn-
dís, f. 1931, d. 2012; Helga, f.
1935; Guðmundur, f. 1940, d.
2019; Ester, f. 1942.
Fósturforeldrar hans voru
Þórður Kristjánsson, f. 1889, d.
1969, og Ingibjörg Guðmunds-
dóttir, f. 1893, d. 1975. Fóst-
ursystkinin hans voru: Stein-
unn, f. 1914; Þóra, f. 1917;
Kristín, f. 1920; Kristján, f.
1921; Elín, f. 1925; Guðmundur,
f. 1928; Sveinbjörg Hulda, f.
1932. Þau eru öll látin.
Hinn 14. ágúst 1964 kvæntist
Óli Agnesi Kristínu Eiríks-
sumur og einn vetur á jarðýtu í
hreppnum. Hann tók meirapróf
1957 og keypti þá sinn fyrsta
bíl með númerinu P-239. Sum-
arið 1958 fór hann á síld á
Siglufirði. Vorið 1959 réð hann
sig í vinnu hjá Mjólkurbúi Flóa-
manna og vann þar nokkur
sumur við afleysingar. Ýmsum
störfum gegndi hann á veturna,
þ.á m. að keyra fjárbíl frá
Hafnarfirði og sandbíl frá
Sandsölunni í Reykjavík. Síðan
fékk hann fasta vinnu hjá MBF
og keyrði þar til starfsloka.
Hann var dýravinur og mikill
bóndi í sér. Hann eignaðist sinn
fyrsta hest fimmtugur og kind-
ur var hann lengi með í skúr á
bak við húsið sitt á Sólvöll-
unum. Veiði stundaði hann,
bæði skotveiði og stangveiði í
ám og vötnum, og hafði mikla
unum af að ferðast um landið
okkar og einnig erlendis.
Hann var framsóknarmaður
mikill og var virkur félagi.
Þegar heilsu hans fór að hraka
árið 2012 flutti hann á dval-
arheimilið Kumbaravog á
Stokkseyri. Í janúar 2017 flutti
hann á Ljósheima á Selfossi og
dvaldi þar til æviloka.
Óli verður jarðsunginn frá
Selfosskirkju í dag, 14. október
2021, klukkan 14.
dóttur (Öddu), f.
13. september
1940, d. 9. mars
1996. Foreldar
hennar voru Eirík-
ur Guðmundsson, f.
1909, og Gunn-
björg Sesselja Sig-
urðardóttir, f.
1913. Fósturmóðir
hennar var Mar-
grét Benedikts-
dóttir, f. 1921.
Dætur Óla og Öddu eru: 1)
Kristbjörg, f. 24. október 1960,
gift Gesti Haraldssyni, f. 9.
febrúar 1959. Dætur þeirra eru
Agnes Kristín, Karen og Elín.
Barnabörnin eru tíu. 2) María,
f. 30. mars 1965, gift Svani
Ingvarssyni, f. 12. febrúar
1963. Börn þeirra eru Ari
Steinar og Harpa. Barnabörnin
eru þrjú.
Óli var settur í fóstur á Mið-
hrauni í Miklaholtshreppi á
Snæfellsnesi tveggja ára gamall
og bjó þar til 26 ára aldurs. Þar
stundaði hann hefðbundin
sveitastörf, ásamt því að ganga
í barnaskóla til 14 ára aldurs.
Eftir tvítugt vann hann þrjú
Elsku afi.
Það er enn svo óraunverulegt
að þú sért farinn frá okkur. Því
fylgir samt ákveðin hugarró að
vita af ykkur ömmu saman eftir
öll þessi ár.
Ótal minningar hafa farið um
hugann síðustu daga og gæti ég
skrifað langa og mjög skemmti-
lega bók um allar okkar ynd-
islegu minningar.
Þú varst mjög mannblendinn
og vinamargur, þekktir alla og
allir þekktu þig. Oft þegar ég
spjalla við eldra fólk þá þarf ég
ekki annað en að kynna mig sem
barnabarn Óla Jör og þá vita all-
ir hverja manna ég er og ekki
sjaldan sem maður fær þá ein-
hverjar skemmtilegar sögur af
þér.
Ég var alltaf mikil afastelpa
og fannst ekkert betra en að
eyða stundum með þér. Allar
skemmtilegu ferðirnar okkar
saman, veiðiferðir í Ljótapoll,
sveitaferðir upp á Minni-Núp og
aðra bæi. Á skólafrídögum var
skemmtilegast að fá að fara með
þér í vinnuna, rúnta um sveitina
á mjólkurbílnum og sækja
mjólk á hina og þessa sveitabæi.
Þú kynntir mig fyrir Rögnu
og Guðmundi á Syðra-Seli og
fór ég oft í sveitina til þeirra,
þær minningar eru mér mjög
dýrmætar. Á þeim dögum sem
mjólkurbíllinn kom þangað, beið
ég alltaf mjög spennt uppi í fjósi,
því alltaf fékk ég pakka frá þér
með ýmsu góðgæti og póstkort
um hvað þú hefðir verið að bralla
síðustu daga. Þú varst mikill
dýravinur, áttir hesta, kisur og
kindur. Kindurnar voru í skúr
bak við húsið ykkar ömmu á Sól-
völlunum og á vorin var garð-
urinn heldur betur líflegur með
öllum litlu lömbunum og stund-
aði ég það að smygla krökkum úr
skólanum yfir götuna til að koma
og skoða lömbin í frímínútum.
Hvíldu í friði elsku afi minn og
knúsaðu ömmu frá mér. Ég mun
halda minningu þinni á lífi með
því að segja börnunum mínum
allar skemmtilegu sögurnar af
Óla afa.
Liljur og rósir
þær skreyta þitt beð
með þeim er barrtré
sem blómstrar þar með
Allt er svo litríkt
svona rétt eins og þú
því beðið er líf þitt
en því lokið er nú
Nú amma er hjá þér
og þið saman á ný
um litfagra dali
hönd í hönd haldið í
Ég bið bara að heilsa
því lítið annað get gert
vona að líf þitt á himnum
verði yndislegt
– Ég elska þig, afi minn!
(Clara Regína)
Karen Gestsdóttir.
Elsku Óli afi minn er látinn,
það sem ég er þakklát fyrir allt
sem þú kenndir mér. Þú vast
skemmtilegur kall.
Afi var dýravinur og mikill
hestamaður, hesthúsið hans var í
fremstu röðinni í hesthúsahverf-
inu á Selfossi. Þangað hjólaði
hann á hverjum degi, alveg sama
hvernig veðrið var. Ég fór oft
með honum til að sinna hross-
unum og til að fá mysu beint úr
tappanum. Amma útbjó stund-
um kakó í brúsa fyrir okkur afa
sem hún setti svo í ullarsokk til
að halda því heitu. Saman
drukkum við heitt kakó eftir að
stíurnar voru orðnar hreinar og
lýsið komið yfir heyið. Þetta
voru gæðastundir sem við áttum
saman.
Óli afi hafði alltaf nóg fyrir
stafni og fann sér alltaf verkefni.
Hann var nýtinn, sparsamur og
fór einstaklega vel með hlutina
sína. Hann keyrði um á grænu
Novunni sinni, en eingöngu ef
hann nauðsynlega þurfti annars
fór hann allt á hjólinu sínu. Nov-
una setti hann alltaf inn í bíl-
skúr, opnaði skottið og alla
glugga svo ekki kæmist raki inn
í bílinn. Svo sérvitur var hann,
hann vildi gera hlutina eftir sínu
höfði og fólkið hans tók tillit til
þess. Góður húmor einkenndi afa
minn mikið, hann hafði einstakt
lag á að gera grín að sjálfum sér,
sem var alltaf jafn fyndið. Hann
var sjarmör og átti auðvelt með
að slá á létta strengi á eigin
kostnað. Þegar ég hitti hann síð-
ast var verið að snyrta skeggið
hans inni á baði á Ljósheimum.
Þegar ég kom inn heyrði ég
hann segja: Nei, heyrðu, hvaða
ljóti kall er þetta í speglinum?
Hann var auðvitað að tala um
sig. Við hlógum eins og alltaf, 88
ára og enn að gera grín. Hann
átti það líka til að segja starfs-
konunum upp á Ljósheimum en
svo réð hann þær alltaf aftur.
Þetta var hans húmor.
Ég man alltaf hversu mikil ást
var á milli afa og ömmu, þessi
gagnkvæma virðing sem þau
höfðu fyrir hvort öðru. Ég var
mikið hjá þeim sem barn og átti
mitt eigið rúm til fóta inni í her-
bergi hjá þeim. Ég var nefnilega
hræðilega myrkfælin sem barn.
Afi kunni ráð við því og færði
rúmið yfir og ég fékk að sofa
inni hjá þeim. Afi vann við að
keyra mjólkurbíl og kom hann
oft heim í hádeginu, þá var
amma með matinn tilbúinn og
alltaf graut í eftirmat. Síðan
fékk hann sér soðið mjólkurvatn
með mola. Eftir það lagði afi sig
á stofugólfið og breiddi Mogg-
ann yfir sig. Síðan kysstust þau
bless og hann hélt áfram. Ég
held að það hafi ekki alltaf verið
auðvelt fyrir afa að takast á við
veikindin hennar Agnesar
ömmu. En alltaf stóð hann sem
klettur við hlið hennar, það er
fyrirmynd. Ég hef aldrei séð
neina manneskju bogna eins
mikið og þegar amma dó, þessi
hávaxni reisulegi maður sem bar
sig alltaf vel var gjörsamlega
brotinn. Enda mikið áfall fyrir
alla í fjölskyldunni. Erfiðast
fannst mér samt að horfa á afa
ganga á hverju kvöldi út í
kirkjugarð til að heimsækja leið-
ið hennar. Ég varð alltaf jafn
sorgmædd, en um leið snortin af
þessari einstöku ást sem hann
bar til hennar. Ég gæti skrifað
endalaust um þig elsku afi minn,
þú vast einstakur maður sem ég
mun aldrei gleyma. Minning þín
lifir, takk fyrir allt elsku Ól-afi
minn, hvíldu í friði.
Þín
Agnes Kristín.
Óli Jörundsson
✝
Sigurður Þor-
steinn Unn-
steinsson fæddist í
Hafnarfirði 23. júlí
1965 og ólst upp í
stórum systk-
inahópi á Breiðási 5
í Garðabæ. Hann
lést á sjúkrahúsinu í
Sønderborg í Dan-
mörku 14. sept-
ember 2021.
Foreldrar Sig-
urðar voru Elínbjörg Kristjáns-
dóttir, f. 28. júlí 1933, d. 1. októ-
ber 2018, og Jón Unnsteinn
Guðmundsson, f. 7. september
1931, d. 17. mars 1988. Systkini
Sigurðar eru: Pétur Ágúst, f. 23.
mars 1956, Sigrún Elísabet, f. 22.
apríl 1957, Kristján Trausti, f. 11.
desember 1958, Einar Guð-
mundur, f. 26. október 1962,
Bragi Már, f. 11. desember 1966,
Anita Neubauer, f. 22. júlí 1995.
Yngsta barn Sigurðar er Sara
Dögg, f. 5. desember 1995, en
móðir hennar Sigurbjörg Hall-
dórsdóttir, f. 3. feb. 1959. Þau
Sigurður giftust árið 1995. Þau
skildu árið 2005. Sigurður giftist
árið 2007 Halldóru Eyfjörð, f. 22.
des. 1960, og fluttu þau til Søn-
derborg í Danmörku. Þau skildu
eftir stutt hjónaband en Sigurður
bjó áfram í Danmörku. Árið 2010
hóf Sigurður núverandi samband
með Manuelu Schulz, f. 4. maí
1967. Hún á tvo syni úr fyrra
sambandi, þá Dennis Madsen, f.
18. janúar 1993, og Nikolaj Mad-
sen, f. 19. október 1995, en hann
á dóttur, Ellu, f. 12. mars 2021.
Sigurður starfaði sem bifvéla-
virki og rak um tíma verkstæðið
Bílabræður ásamt Einari bróður
sínum. Hann hafði sérþekkingu
og ástríðu fyrir Volvo og var
virkur félagi í Volvo-klúbbum
innanlands sem utan.
Bálför Sigurðar fór fram í
Ketting-kirkju í Sønderborg hinn
22. september. Útför hans fer
fram í Garðakirkju í dag, 14.
október 2021, klukkan 15.
Ester Rut, f. 3.
ágúst 1968, Guðrún
Ágústa, f. 21. júlí
1970, Davíð Hauk-
ur, f. 11. september
1971, og Kári
Freyr, f. 1. júní
1974.
Sigurður eign-
aðist þrjú börn.
Elstur er Unnar
Bæring, f. 21. sept.
1988, en móðir hans
er Árný Anna Svavarsdóttir, f.
15. sept. 1969. Þau slitu sam-
vistir. Unnar Bæring er í sambúð
með Nönnu Guðrúnu Hjaltalín, f.
10. nóv. 1988, og eignuðust þau
stúlku þann 2. ágúst 2021. Annað
barn Sigurðar er Bjarki Páll, f.
19. maí 1994, en móðir hans er
Björg Elín Pálsdóttir, f. 8. maí
1964. Þau slitu samvistir. Sam-
býliskona Bjarka Páls er Sarah
Elsku besti Siggi bróðir minn,
fimmta barn foreldra okkar af tíu.
Ég trúi því ekki ennþá að þú sért
látinn, aðeins 56 ára að aldri. Að
ég eigi ekki eftir að sjá þig aftur
og heyra þig aftur flauta (komfíó)
þegar þú kemur í heimsókn og
biður um köff (kaffi með miklum
sykri og mjólk), heyra þig hlæja,
brosa og segja „þetta reddast“.
Minningarnar hrannast upp í
huganum þegar ég lít til baka og
rifja upp skemmtilega tíma sem
ég var svo heppin að eiga með
þér. Ég man eftir því þegar ég var
14 ára og neonlitir voru í tísku, þá
fékkstu lánuð hjá mér ennis- og
úlnliðsbönd í skærum litum. Svo
þegar þú varst að fara út á lífið
fékkstu hjá mér gel í hárið og
grænu skyrtuna mína, þá var
hægt að fara út. Fyrstu útihátíð-
ina mína þegar ég var 15 ára fór
ég á með þér og Braga bróður í
Þjórsárdal ásamt fleira fólki. Svo
tók ég oft til í herberginu þínu og
mátti eiga allt klink sem ég fann
því þú þoldir ekki klink og notaðir
það ekki, ég kom út í stórgróða.
Þegar ég var 20 ára héldum við
saman upp á afmæli í fyrsta skipt-
ið af mörgum, en það voru bara
fimm ár á milli okkar og tveir
dagar á milli afmælisdaga. Við
héldum alls konar skemmtileg af-
mæli sem vöktu mikla kátínu hjá
okkur og veislugestum. „Furðu-
leg systkin“ stóð um okkur í Séð
og heyrt árið 2000 en þá héldum
við furðufatapartí sem heppnað-
ist svona glimrandi vel. Síðasta
afmælið sem við héldum saman
var 2005 en þá var ég 35 ára og þú
40 ára, þemað í það skipti var
bleikt og blátt. Þú fluttir svo til
Danmerkur 2007 þannig að ég
hélt ein upp á 40, 45 og 50 ára af-
mælin mín, mjög skrítið og mig
vantaði þig. Ég fékk svo að halda
fyrir þig 50 ára afmælið þitt árið
2015 heima hjá mér því að þú
varst þá búsettur í Danmörku.
Ég var svo heppin að heim-
sækja þig til Danmerkur nokkr-
um sinnum, ein með mömmu
tvisvar og svo tvisvar með
Gumma, Brynju, Rebekku og El-
ínbjörgu, mamma var með okkur
í seinna skiptið. Við vorum líka
mjög heppin að þegar þú komst
heim til Íslands þá gistir þú hjá
okkur svo vikum skipti, fékkst
lykla, komst og fórst eins og þér
hentaði. Okkur þótti öllum gott að
hafa þig hjá okkur og söknum
þess að Siggi gisti ekki hjá okkur
oftar í framtíðinni. Stelpurnar
mínar elskuðu Sigga frænda og
voru sko alltaf til í að láta eftir
herbergið sitt fyrir hann þegar
hann kom til Íslands.
Ég minnist þín á góðan hátt og
þakka þér kærlega fyrir allt sem
við höfum brallað saman í gegn-
um tíðina; afmælin okkar, margar
útilegur, gott spjall, bíóferðir,
ættarmót og fleiri góðar stundir
sem við áttum. Gæti skrifað svo
miklu meira en ég ætla að láta
þetta duga.
Takk fyrir allt Siggi minn,
minning þín lifir í hjarta mínu um
ókomna tíð.
Hinsta kveðja frá Gústu syst-
ur,
Guðrún Ágústa
Unnsteinsdóttir.
Elsku Siggi bróðir. Það er
ekki langt síðan við sátum saman
og rifjuðum upp alls konar
skemmtilegheit og ræddum um
framtíðarplönin. Þú nýorðinn afi
og svo kampakátur að hitta fjöl-
skylduna á Íslandi, dunda við að
gera við einhverja Volvo-bíla og
hanga á verkstæðinu hans Ein-
ars bróður þar sem þér leið vel.
Þú varst líka að hjálpa öllum,
laga þetta og hitt fyrir þá sem
þér fannst vanta aðstoð. Ekki
grunaði okkur að þetta yrðu
okkar síðustu samverustundir.
Nú erum við bara níu eftir af
systkinunum og það er okkur
dýrmætt að eiga minningarnar
saman, frá æskuárunum á Brei-
ðási, rúntinum, jeppatímabilinu,
ferðalögum og baslinu við að
byrja búskap og barneignir. Við
hittumst með börnin okkar sem
eru á svipuðu reki og svo uxu
þau líka úr grasi. Við fluttum til
Noregs og þú til Danmerkur.
Við komum aftur heim en ekki
þú. Það var gaman að koma í
heimsókn til þín og ykkar í
Danaveldi, þú alltaf samur við
þig, eitthvað að bralla og braska
og búinn að koma þér upp verk-
stæði, auðvitað. Undanfarnar
vikur hafa verið sagðar margar
„Siggasögur“ enda af nógu að
taka. Við eigum eftir að rifja þær
upp fleiri enda eigum við margar
góðar minningar um þig frá ólík-
um tímabilum lífsins. Nú kveðj-
um við þig Siggi minn, með
kvæði sem lýsir lífssýn þinni og
léttri lund. Takk fyrir sam-
veruna.
Himneskt
er að vera
með vorið
vistað í sálinni,
sólina
og eilíft sumar
í hjarta.
Því hamingjan
felst í því
að vera með
himininn
í hjartanu.
Lifi lífið!
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Ester og Þórir.
Sigurður Þorsteinn
Unnsteinsson
Hjartans þakkir færum við vinum,
vandamönnum og öðrum fyrir auðsýndan
hlýhug og samúð við fráfall eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
SIGRÚNAR SIGURÐARDÓTTUR,
Heiðargerði 58, Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum 12. september.
Árni Þór Kristjánsson
Fjölnir Þór Árnason Björg Alexandersdóttir
Guðrún Árnadóttir Martin Kollmar
Fróði Árnason
og barnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og
amma,
BRYNDÍS THEODÓRSDÓTTIR,
Grundargötu 42,
Grundarfirði,
lést á heimili sínu laugardaginn 9. október.
Útför verður haldin í Grundarfjarðarkirkju laugardaginn
16. október klukkan 13. Streymt verður frá athöfninni í
Fjölbrautaskóla Snæfellinga og á youtubesíðu
Grundarfjarðarkirkju.
Guðni E. Hallgrímsson
Sigrún Hlín Guðnadóttir
Guðný Rut Guðnadóttir
Þorkell Már Guðnason
Steinar Flóki Þorkelsson
Elskulega móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
INGA HALLSDÓTTIR,
Arnarhrauni 18,
Hafnarfirði,
lést á heimili sínu 7. september.
Bálför og kveðjustund hafa farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Kolbrún Jónsdóttir
Fjóla Jóhannsdóttir Ævar Rafn Ævarsson
Kristófer Jóhannsson Sigríður Þ. Ólafsdóttir
barnabörn