Morgunblaðið - 10.11.2021, Blaðsíða 17

MINNINGAR 17
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 10. NÓVEMBER 2021
Móðir mín og tengdamóðir,
INGIBJÖRG JÓHANNESDÓTTIR,
Inga á Grund,
Mið-Grund,
lést á Heilbrigðisstofnun Norðurlands,
Sauðárkróki, 3. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Sauðárkrókskirkju föstudaginn
12. nóvember klukkan 14. Jarðsett verður á Flugumýri.
Streymt er á facebook-síðu Sauðárkrókskirkju.
Ása Gísladóttir Þórarinn Illugason
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓHANNA FANNEY
JÓHANNESDÓTTIR,
Dalbæ, Dalvík,
lést á Dalbæ laugardaginn 6. nóvember.
Útförin fer fram frá Dalvíkurkirkju laugardaginn 13. nóvember
klukkan 13.30.
Jóhannes Antonsson Svandís Hulda Þorláksdóttir
Gunnlaugur Antonsson Guðbjörg Stefánsdóttir
Sigurður Sveinn Antonsson Helga Valtýsdóttir
Freyr Antonsson Silja Pálsdóttir
Lárus Ingi Antonsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÞRÖSTUR REYNISSON,
Hlynsölum 5,
Kópavogi,
lést í faðmi fjölskyldunnar á
Landspítalanum við Hringbraut föstudaginn
5. nóvember. Útförin fer fram frá Lindakirkju föstudaginn 12.
nóvember klukkan 10.
Þorbjörg Haraldsdóttir
Haraldur Unnarsson Ragnhildur Högnadóttir
Guðrún Þrastardóttir Torben Nordling
Reynir Þrastarson Sigríður Helga Sveinsdóttir
Atli Þrastarson Inga Kristín Jónsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og langalangafi,
BJÖRN JÓHANN HARALDSSON
tæknifræðingur,
Hlíðarhúsum 3,
lést á heimili sínu 31. október.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þökkum starfsfólki Eirarhúsa og Heru frábæra umönnun.
Hólmfríður Björnsdóttir Sævar Sveinsson
Linda Björnsdóttir Magnús Dan Bárðarson
Lára Björnsdóttir Gunnar Sæmundsson
Eyrún Björnsdóttir Stefán Gunnarsson
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
EMILÍA LILJA AÐALSTEINSDÓTTIR
frá Hrappsstöðum í Dalabyggð,
síðast til heimilis í Gullsmára 9,
Kópavogi,
lést sunnudaginn 31. október.
Kveðjustund verður frá Fossvogskirkju fimmtudaginn
11. nóvember klukkan 15. Hlekkur á streymi
www.sonik.is/emilia.
Leifur Steinn Elísson Sveinbjörg Júlía Svavarsdóttir
Bjarnheiður Elísdóttir Kári Stefánsson
Alvilda Þóra Elísdóttir Svavar Jensson
Gilbert Hrappur Elísson
Guðrún Vala Elísdóttir Arnþór Gylfi Árnason
og fjölskyldur
✝
Ómar Örn
Þorbjörnsson
húsasmíðameistari
fæddist á Hólmavík
8. júní 1946. Hann
lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 30. október
2021.
Foreldrar hans
voru Aðalbjörg Sig-
urðardóttir sauma-
kona, fædd á
Drangsnesi 3.6. 1930, d. 10.12.
2015, og Þorbjörn Jónsson,
bóndi og verkamaður frá Hafn-
arhólmi á Drangsnesi, f. 26.7.
1922, d. 2.9. 1986. Systkini Óm-
ars eru Hrefna, f. 2.1. 1948, Guð-
björg Jóney, f. 26.7. 1949, Val-
borg, f. 3.9. 1950, Ísleifur, f. 9.9.
1951, d. 28.9. 2021, Sigurður, f.
30.1. 1953, Hallbjörn, f. 9.5.
1954, Þráinn Garðar, f. 15.9.
1955, Heiðdís, f. 26.6. 1957,
Kristjana f. 16.3. 1959, Heiðrún
Bára, f. 22.9. 1960, Þröstur, f.
kennari, f. 25.2. 1982, börn
þeirra eru Diljá, f. 2009, og
Freyr, f. 2012. 3) Hákon Örn Óm-
arsson verkfræðingur, f. 30.5.
1977.
Ómar ólst upp á Skagaströnd
til 16 ára aldurs þegar hann
flutti til Reykjavíkur.
Hann útskrifaðist frá Hótel-
og veitingaskólanum með meist-
arabréf í framreiðslu árið 1972.
Einnig stundaði hann nám við
Iðnskólann í Reykjavík og út-
skrifaðist þaðan sem húsasmíða-
meistari 1978. Hann vann sem
sjálfstætt starfandi húsasmíða-
meistari frá þeim tíma og þar til
hann féll frá. Ómar lærði höf-
uðbeina- og spjaldhryggsmeð-
ferð og var félagi í Bandalagi ís-
lenskra græðara og sinnti því
mikið síðustu ár samhliða smíð-
unum.
Hann var mikill áhugamaður
um tónlist og var hann í Kamm-
erkór Reykjavíkur síðustu 20
árin. Þar á undan hafði hann
sungið með Pólýfónkórnum í
mörg ár. Síðustu 16 ár var hann
félagi í Oddfellow-reglunni í
bræðrastúkunni Þorgeiri.
Útför Ómars fer fram frá Ás-
kirkju í dag, 10. nóvember 2021,
kl. 11.
10.6. 1962, Sonný, f.
11.8. 1964.
Eftirlifandi eig-
inkona Ómars er
Sigríður Elísabet
Sturlaugsdóttir
sjúkraliði, f. 25.9.
1949, frá Ísafirði.
Þau gengu í hjóna-
band 26.12. 1976.
Foreldrar hennar
eru Anna Magnea
Gísladóttir frá Ísa-
firði, f. 9.6. 1924, d. 19.2. 2008, og
Sturlaugur Jóhannsson frá Bol-
ungarvík, f. 26.8. 1924, d. 24.7.
2003. Börn Ómars og Sigríðar
eru 1) Auður Berglind Ómars-
dóttir hjúkrunarfræðingur, f.
17.8. 1972, maki: Guðmundur
Ingi Jónsson hagfræðingur, f.
3.10. 1971, börn þeirra eru Elísa
Karen, f. 1998, Helena Bríet, f.
2004, og Eydís Klara, f. 2011. 2)
Sturlaugur Aron Ómarsson
verkfræðingur, f. 30.5. 1977,
maki: Auðbjörg Njálsdóttir
Elsku pabbi.
Mér er orða vant og í tilfinn-
ingarússíbana yfir því að þú sért
kominn yfir í önnur heimkynni og
að ég muni ekki sjá þig aftur í
þessum heimi. Eflaust hefur verið
beðið eftir starfskröftum þínum á
nýjum stað en einn af þínum
bestu kostum var að þú varst allt-
af reiðbúinn og komst að fyrra
bragði til að veita hjálparhönd öll-
um þeim sem þurftu á að halda.
Alltaf reyndir þú að finna lausnir
á vandanum sem lá fyrir, á hvaða
sviði sem hann var, það er óhætt
að segja að ég hafi lært af þér að
vera lausnamiðuð. Þú varst lengi
aðalhjálparhellan okkar Gumma
ásamt mömmu. Þegar við vorum
ung og vorum að koma okkur fyr-
ir í Sigluvoginum, tókstu húsið í
gegn ásamt Gumma, svo situr eft-
ir þig fallegt lítið hús í garðinum
hjá okkur sem þú smíðaðir fyrir
Elísu mína þegar hún var lítil.
Barngóður varstu líka með ein-
dæmum en eins og kemur fram í
einni videóupptöku af Helenu
minni frá því hún var lítil og hún
spurð hver eigi hana, þá var svar-
ið „afi Ómar“. Elísa mín var nú
líka aðalafastelpan þegar hún var
lítil og fannst enginn jafn
skemmtilegur og þú og það sama
má segja um allar mínar dætur.
Þú varst meira segja farinn að
róla Tuma hundi eins og hann
væri lítið barn og varst sannfærð-
ur um að hann væri mjög ánægð-
ur með þetta. Óhefðbundnar
lækningar voru þitt áhugasvið og
ef við fengum kvef eða pest varstu
mættur með ilmkjarnaolíurnar og
allar græjur. Andleg málefni áttu
hug þinn allan og má því segja að
nú sértu kominn á kaf inn í áhuga-
sviðið og lausn á lífsins gátu, þ.e.
hvað bíður okkar eftir jarðvistina
hér. Þú varst með eindæmum
gjafmildur en jólin, sem nú nálg-
ast, voru einmitt einn af þínum
uppáhaldsárstímum. Þú og
mamma gáfuð mér og bræðrum
mínum góða æsku og fyrir það
verð ég ávallt þakklát. Þú varst
mikill hvatamaður í að fá mig til
að læra á hljóðfæri en því miður
þáði ég það ekki en sé alltaf eftir
því. Þú sendir okkur systkinin á
tungumálanámskeið, bæði
dönsku og þýsku og ég fór fyrir
þína tilstilli í málaskóla í Þýska-
landi eftir menntaskóla. Þú
skráðir mig í samkvæmisdansa
sem ég stundaði í nokkur ár. Þú
hvattir mig áfram og varst tilbú-
inn að gera allt fyrir okkur systk-
inin og greiða okkur aðgang að
öllum tækifærum sem buðust, við
höfðum alltaf forgang hjá þér.
Svo má ekki gleyma því að þú
varst smekkmaður sem kunnir
mjög vel að meta snyrtilegan
fatnað. Ég man þegar ég var
yngri, þá fórstu stundum utan í
kórferðalög og komst svo alltaf
með föt handa mér til baka í far-
teskinu og það besta er að ég not-
aði þau öll. Já þú gast lesið fata-
smekk unglingsins en það er ekki
öllum gefið. Það eru þung skref að
fylgja þér og kveðja elsku pabbi
minn. Þakka þér fyrir allt og þann
tíma sem við áttum saman. Ég er
sannfærð um að þér líði vel og
sért kominn á fullt í hjálparstarf
umkringdur þeim ástvinum sem
við eigum saman á þeim stað þar
sem þú ert núna. Ég mun sakna
þín og varðveiti minninguna um
þig alltaf.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Þín dóttir,
Berglind.
Nú er tengdapabbi horfinn á
braut og hefur hafið stórkostlegt
ferðarlag yfir móðuna miklu. Fyr-
ir okkur sem eftir stöndum er það
sárt, sérstaklega þar sem þetta
bar snöggt að og enginn tími til að
kveðja. En ég veit að hann er í
essinu sínu á þessum nýja stað
enda lengi rannsakað og haft
áhuga á að vita um framhaldið.
Þegar ég kynntist Berglindi
fyrir rúmum 30 árum kom ég fyrst
í Álfheimana í allsérstökum mokk-
asíum. Ómar gat eins og allir vita
verið mjög stríðinn enda kallaði
hann mig léttfeta lengi vel þó
skónum hafi verið lagt. Í hverri
heimsókn þurfti ég að hafa varann
á því Ómar hafði gaman af því að
atast í þessum unga dreng sem var
farinn að venja komur sínar. En
þrátt fyrir það tókst með okkur
góður vinskapur enda stóð hann
alltaf með mér þegar á reyndi.
Ég minnist Ómars fyrst og
fremst sem hjálpsams, duglegs,
sterks, forvitins og skoðanafasts
manns en fyrst og fremst sem
góðs afa dætra minna. Hann hafði
mikinn áhuga á þeim, sérstaklega
á fyrstu uppvaxtarárum þar sem
hann var óþreytandi að leika og
sýsla eitthvað með þeim.
Hjálpsemin er mér líka ofar-
lega í huga enda hefur hann hjálp-
að okkur Berglindi að gera upp
húsið okkar í þremur áföngum.
Ég man t.d. vel þegar við vorum
tveir heima í Sigluvogi uppi á 45°
bröttu þakinu þann 17. júní árið
2000 þegar stóri skjálftinn reið yf-
ir. Ekki kjöraðstæður en fátt
hreyfði við mínum manni sem hélt
svo bara áfram að vinna. Það var
fátt sem hann gat ekki gert í að
gera upp eldri hús en þó hann hafi
verið húsasmíðameistari var hann
einnig mjög flinkur múrari. Hann
var ódrepandi til vinnu, harðdug-
legur og ósérhlífinn enda vann
hann alveg fram á síðasta dag.
Við Ómar höfum unnið mikið
saman í gegnum tíðina. Fyrst ég
fyrir hann en svo saman í félagi
þar sem við gerðum upp 8 íbúðir á
Framnesvegi með pabba mínum
og Þorláki. Það gat stundum verið
erfitt að vinna á móti Ómari ef
eitthvað þurfti að bera. Hann var
svo hraustur að það var ekki fyrir
alla að vera á hinum endanum
enda þurfti stundum tvo til. Þarna
var gott að vinna með manni sem
gat allt gert eða komið með lausn-
ir um hvernig ætti að vinna verk-
in.
Það voru fáir betri en tengda-
pabbi þegar eitthvað bjátaði á.
Alltaf fyrstur á staðinn og ef
hann gat ekki leyst málið þar og
þá fór hann beint í að finna lausn.
Það verður skrítið að hafa hann
ekki til staðar fyrir okkur sem er-
um vön að geta leitað til hans. Ég
veit að þú hefur haft mikinn
áhuga á þessu ferðalagi sem nú
er hafið. Passaðu þig bara að
njóta ferðalagsins. Við hin redd-
um okkur hérna hinum megin
enda höfum við haft góða leið-
sögn.
Ég þakka þér Ómar fyrir sam-
fylgdina síðustu 30 ár, alla hjálp-
ina, leiðsögnina og umhyggjuna.
Við varðveitum minningu þína
um ókomna tíð.
Guðmundur Ingi.
Ég minnist elsku Ómars
tengdaföður míns með þakklæti.
Þakklæti fyrir allar minningar
sem hafa skapast með nærveru
hans.
Þakklæti fyrir að vera alltaf til
staðar fyrir alla sem þurftu á að-
stoð hans að halda.
Þakklæti fyrir að koma alltaf
þegar hringt var, sama hvernig á
stóð.
Þakklæti fyrir að vera frábær
afi barnanna okkar.
Þakklæti fyrir að vera hann
sjálfur.
Ómar var fróðleiksfús og víð-
lesinn maður sem gaman var að
spjalla við. Hann hafði unun og
yndi af að ferðast með okkur til
Tenerife og var fullur tilhlökkun-
ar að hugsa til næstu ferðar. Þar
naut hann þess að vera í eigin
hugarheimi og skoða það sem um-
hverfið hafði upp á að bjóða,
spjalla og kynnast nýju fólki.
Ómar, afi barnanna okkar, sem
lyfti þeim öllum örsmáum upp á
háan afastall og lét þau ganga um
loftin þar sem hann hélt þeim
nánast öfugum á hvolfi með fætur
upp í loft, einnig rólaði þeim alltaf
í höndum sér. Þetta gerði hann
allt þar til þau voru orðin 5-6 ára.
Alla konudaga kom Ómar fær-
andi hendi með blóm og gladdi
hjarta mitt, góðu pönnukökurnar
hans komu alltaf með í öll afmæli
sem haldin voru og var mikil til-
hlökkun hjá okkur öllum að fá
afapönnukökur.
Margar minningar fljóta um
hugann, þær eru of margar til að
telja upp en munu fylgja okkur í
gegnum lífið.
Við þökkum allar stundir sem
við fengum að njóta með þér
elsku Ómar.
Minning um góðan mann lifir
og verður alltaf björt.
Þín tengdadóttir
Auðbjörg.
Elsku Ommi bróðir okkar er
látinn. Það er stórt skarð sem
hann skilur eftir sig í okkar stóra
systkinahópi sem erfitt er að ná ut-
an um. Ommi var elstur okkar,
kom fyrst og fann til mikillar
ábyrgðar gagnvart fjölskyldu
sinni, foreldrum og systkinum.
Alla tíð sá hann til þess að mamma
okkar hefði nóg fyrir sig, aðstoðaði
hana mikið og heimsótti oft.
Tengslin milli þeirra voru mjög
sterk. Ommi fór hljótt með það
sem hann gerði fyrir aðra, hann
var bóngóður og hjálpsamur enda
fannst honum það vera hans hlut-
verk að sjá til þess að allt gengi vel
hjá sínu fólki. Þessi þáttur í fari
hans náði út fyrir fjölskylduna þar
sem hann hafði djúpan áhuga á
andlegum málefnum. Hans aðal-
starfsvettangur var við smíðar en í
seinni tíð lærði hann heilun og
hjálpaði mörgum í gegnum þá
vinnu sem hann sinnti meðfram
sínu aðalstarfi og veitti það honum
mikla ánægju. Ommi var með ein-
dæmum glæsilegur maður, hann
hafði unun af því að klæða sig fal-
lega og var mikið snyrtimenni.
Hann hafði gaman af alls kyns
hönnun og naut þess að skoða fal-
legt handverk. Tónlist skipaði
stóran sess í hans lífi og áhuginn
þar náði yfir víðan völl, þjóðlaga-
tónlist, klassík og allt þar á milli.
Hann spilaði á gítar og naut þess
að grípa í hann við ýmis tækifæri.
Ommi söng í kórum í gegnum tíð-
ina, hann hafði fallega söngrödd
sem naut sína til fulls á því sviði. Í
mörg ár bauð hann okkur systr-
unum á jólahlaðborð, þessar
stundir áttum við saman með hon-
um, minningarnar um þær eru
okkur ómetanlegar. Við minnumst
elsku bróður okkar með djúpu
þakklæti fyrir samfylgdina með
glaðværum, stríðnum og sterkum
karakter sem fór sínar eigin leiðir í
lífinu.
Elsku Sigga, Berglind, Hákon,
Sturlaugur og fjölskyldur, við
vottum ykkur innilega samúð á
þessum erfiða tíma. Elsku bróðir
okkar lifir áfram í hjörtum okkar
allra.
Hjartans kveðja,
Guðbjörg, Valborg,
Heiðrún, Heiðdís, Sonný,
Hrefna og Kristjana.
Þann 30. október síðastliðinn
barst okkur sú sorgarfrétt að
Ómar bróðir okkar væri fallinn
frá, annað reiðarslagið á stuttum
tíma.
Ommi bróðir eins og hann var
alltaf kallaður, fæddist á Hólma-
vík. Hann fluttist síðan með fjöl-
skyldunni á Akranes og þaðan lá
svo leiðin til Skagastrandar þar
sem að hann ólst upp í stórum og
samheldnum systkinahópi.
Ungur að árum fór hann suður
til vinnu og var hann mikil hjálp-
arhella fyrir foreldra okkar.
Ommi bróðir var mikið fyrir
músík og byrjaði ungur að spila á
hljóðfæri sem að hafði mikil áhrif
á okkur yngri systkinin. Ommi
var mikill kóramaður og var félagi
í Oddfellow.
Ommi bróðir lærði til þjóns á
Hótel Sögu, en hugurinn reikaði
annað og lærði hann síðar húsa-
smíði sem að hann starfaði við til
æviloka.
Síðustu misseri höfðu hjónin
Ommi og Sigga fundið sinn sælu-
reit í sumarhúsi sona sinna í
Grímsnesi.
Hann frumburður foreldra var
fæddur við Steingrímsfjörð
sín bernsku skref átti hann þar
hann skapaðist af þeirri jörð.
Hann fór sína ótroðnu slóð
og snemma þar greiðsemin var
í hjálpsemi alltaf hann stóð
hans hugur ætíð var þar.
(Hallbjörn Þorbjörnsson)
Við viljum votta fjölskyldunni okkar
dýpstu samúð.
Missir okkar er mikill en minningin
um góðan og yndislegan bróður varir
að eilífu.
Við vitum að Ísleifur bróðir tekur vel á
móti þér.
Þínir bræður,
Sigurður, Hallbjörn, Þráinn
Garðar og Þröstur.
Ómar Örn
Þorbjörnsson