Strandapósturinn - 01.06.2019, Page 75

Strandapósturinn - 01.06.2019, Page 75
74 ur varð landflótta frá Noregi og þar sem land var nær fullnumið og aðeins eftir ónumin svæði á útnesjum, varð Kaldbaksvík fyrir valinu. Honum fannst hlutskipti sitt illt eins og hann sagði sjálfur: „...hreppti Kaldbak en lét akra.“ En þrátt fyrir orð Önundar var að mörgu leyti lífvænlegt að búa í Kaldbaksvíkinni, þar var ofurlítið undirlendi, útræði sæmilegt og stutt á miðin. Snemma árs 1803 spyrst það vestur á Barðaströnd að bóndinn Jón á Kaldbak sé látinn og ekkjan, Guðrún Guðmundsdóttir, sé að svipast um eftir dugandi ráðsmanni. Gísli á Kollabúðum hefur spurnir af þessu, eins og aðrir þar um slóðir og sýnist að hér sé komið tækifærið sem hann hafi beðið eftir. Á þessum tíma gerðust ungir menn, sem vantaði jarðnæði, gjarnan ráðsmenn hjá efnuðum eldri ekkjum og hlutu stundum í staðinn bæði kvonfang og jörð, hvort tveggja eftirsóknarvert á tímum þar sem jarðnæði lá ekki á lausu og tækifæri til að gerast sjálfseignarbóndi nær engin með öðru móti. Þarf ekki að orðlengja það að Gísli réð sig sem ráðsmann að Kaldbak og gerðist þar ráðdeildarsamur með umsvif bæði á sjó og landi. Á bænum voru tvær dætur Guðrúnar, Solveig og Guðrún, eins og áður segir. Þrátt fyrir ungan aldur Solveigar, hún 14 ára og hann 20 ára 1803, renndi Gísli hýru auga til hennar og án þess að orðlengja það frekara fæðist þeirra fyrsta barn, Jón árið 1807, en þau urðu alls tíu systkinin áður en yfir lauk. Hér var snöfurmannlega að verki staðið. Víkur nú sögunni að Bæ á Selströnd þar sem bræður Guðrúnar á Kaldbak bjuggu, þeir Jörundur (f. 1740, d.1806) og Guðmund- ur (f. 1746, d.1832). Þeir voru báðir ókvæntir, en höfðu búið þar með móður sinni, Solveigu Jörundsdóttur 1710 –1797. Aldurinn var tekinn að færast yfir Bæjarbræður og þegar Jörundur féll frá var Guðmundur orðinn einn eftir ásamt vinnufólki sínu og öllum ljóst hvert stefndi. Heima á Kaldbak hafði Gísli tekið við öllum búsforráðum og fór mikinn og hafði fullan hug á að auka við sig gæfist tækifæri til. Það tækifæri kom fyrr en varði.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154

x

Strandapósturinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.