Strandapósturinn - 01.06.2020, Side 88

87
hótel Malarhorn, með öllu því
veraldlega amstri sem slíku
fylgir, spurði ég hvort ekki
hefði verið betra að halda bara
áfram á grásleppu á vorin og
veiða kvótann á Sundhana en
að standa í slíkum stórræðum.
,,Það væri kannski betra fyrir
mig”, sagði Ásbjörn, „en ekki
fyrir plássið“. Hann sá mikla
möguleika fyrir Drangsnes ef tækist að byggja upp ferðaþjónustu á
staðnum, nokkuð sem tekist hefur farsællega þó enn þurfi að sækja.
Ásbjörn hugsaði um að verða samfélagi sínu til gagns fremur en skara
eld að eigin köku. Ég er ekki viss um hvort hann hafi hugleitt það sjálfur,
en slíka menn hafa hin stærstu trúarbrögð reynt að búa til í árþúsundir,
og hið hryggilega er að sjá hversu þessu er oftlega öfugt farið. En Ásbjörn
hefur gefið okkur sem eftir stöndum dæmi til eftirbreytni. Þannig lifir hann
áfram meðal okkar. Og handarverkin hans allt um kring á Drangsnesi, eru
eins og ávextirnir sem Kristur sagði að maður ætti að þekkja mennina á.
Sundhani ST-3.
Ásbjörn Magnússon frá Drangsnesi.