Strandapósturinn - 01.06.2020, Qupperneq 116

115
veldaði slátt með hestasláttuvélinni, sem tveir hestar drógu. Annað var allt
slegið með orfi og ljá, þúfurnar líka ef þurfti.
Þá þurfti að flekkja, fyrst var rakað utan með og káfað í, síðan lagt í
rifgarða og svo rifjað með hrífu. Var þá skemmtilegra að vera fleiri saman
við verkið og gekk eftir því betur sem fleiri voru. Er ég ekki frá því að
við höfum þá líka gengið hraðar. Ef leit út fyrir rigningu var heyið ýmist
fangað (saxað í föng og reist upp), borið saman í sæti (nokkur föng borin
saman), eða galtað (ef það var orðið þurrt), þá var því ýtt saman í stóra
beðju og borið upp í nokkuð stóra galta. Þurru heyi var ekið heim í hlöðu
á hestvagni. Sætin og föngin voru breidd út aftur og þurrkuð betur þegar
aftur gerði þurrk.
Alla laugardaga voru öll gólfin þvegin og þurrkað af. Sameignin skiptist
vikulega á búin. Skipt var á rúmunum hálfsmánaðarlega (á laugardegi)
og allir höfðu þá alfataskipti og þvoðu sér hátt og lágt, því ekkert var nú
baðkarið né sturtan á þeim árum. Allir þvoðu sér að sjálfsögðu daglega
um andlit og hendur að vinnudegi loknum. Á mánudegi eftir fataskipti
var þvotturinn lagður í bleyti (þvottahúsið var norður af fjóshlöðunni).
Sjávarmegin við hlöðuna var þurrkhjallur með snúrum. Á þriðjudegi var
Karl Hannesson að slá með hestasláttuvél. Rauður og Geysir eru spenntir fyrir
sláttuvélina.