Sjálfsbjörg - 01.07.1966, Blaðsíða 18

Eitt af hinum hentugu „skápaeldhúsum" í litlu
íbúðunum í Kollektivhúsinu í Kaupmannahöfn.
SAMBYGGINGIN
I ÁLABORG
Kollektívhúsið á Grænlandstorgi í Ála-
borg er reist á sama grundvelli og húsið í
Kaupmannahöfn. Húsið er 23000 ferm.,
16 hæðir. Hálfrar milljóna króna ríkis-
styrkur hefur greitt sérútbúnað handa
fötluðu fólki, svo að íbúar hússins, sem
ekki eru fatlaðir, þurfa ekki að taka þátt
í þeim útgjöldum. I húsinu eru 214 íbúðir
og sömu leiguskilmálar og íbúða stærð og
í húsinu í Kaupmannahöfn. I um það bil
70 íbúðum eru fatlaðir, einn eða fleiri og
þar eru einnig „verndaðir bústaðir“ fyrir
16 ungmenni, mikið fötluð.
Landssamband fatlaðra, Vanföreforen-
ingen, hefur gengizt fyrir stofnun hjúkr-
unarheimilis, ,,Petersborghjemmet“, sem
tekur að sér hjúkrun, ef þörf krefur, fyrir
íbúa Kollektívhússins, auk þess sem það
er bústaður um það bil 20 ungmenna.
„Byggingarfélag fatlaðra" hefur enn-
fremur stofnað systrafélög víðs vegar um
Danmörku, er hafa reist ýmiss konar
byggingar með sérstaklega útbúnum her-
bergjum og sjúkradeildum handa hinum
mikið fötluðu. Þessar byggingar eru aðal-
lega í bæjunum, en á einstaka stað úti á
landsbyggðinni, þar sem hinn fatlaði býr
og hefur atvinnu, hafa byggingafélögin
reist einbýlishús, með þörf hinna mikið
fötluðu í huga.
Þrátt fyrir allar þær framfarir, sem orð-
ið hafa á seinni árum, eru byggingarnar
handa fötluðum enn á tilraunastigi. En
reynslan hefur samt sýnt okkur, að eink-
um í stærri bæjunum, þar sem hægt er
að hagnýta sér sambýlið, er unnt að veita
hinum mikið fatlaða manni þá aðstöðu,
að hann getur algjörlega hjálpað sér sjálf-
ur, en þyrfti ella að dvelja á hæli, sem
bæði er mun dýrara fyrir þjóðfélagið og
óæskilegra fyrir hinn fatlaða sjálfan.
Þessar tilraunir okkar eru því vel þess
virði, að þeim sé haldið áfram.
(Þýtt úr dönsku).
□
Gamall maður gaf 10-eyring í samskota-
bauk Hjálpræðishersins og spurði síðan
stúlkuna, sem stjórnaði samkomunni:
„Hvað gerið þér nú við þessa peninga?“
„Gef þá guði“.
„Og hvað eruð þér gömul, stúlka mín?“
„Nítján ára“.
„Ég er 87 ára“, svaraði sá gamli og tók
pening sinn aftur. „Þér þurfið ekki að hafa
fyrir því að koma honum til guðs. Ég hitti
hann að líkindum á undan yður“.
18 SJÁLFSBJÖRG