Sjálfsbjörg - 01.07.1966, Blaðsíða 20

Einn úr hópnum
FERÐ UM LANDMANNALEIÐ
OG LENGRA ÞÓ
Nokkrir félagar úr Sjálfsbjörg í Reykja-
vík réðust í að fara óbyggðaferð í júlí-
mánuði 1965.. með Bjarna í Túni á Bed-
fordinum.
Við höfðum meðferðis mat og tjöld og
annan viðleguútbúnað, ennfremur stiga,
til að auðvelda uppgöngu í bílinn.
Lagt var af stað kl. 10, þann 26. júlí,
og ekið tafarlaust að Lunansholti á Landi,
til að taka Oddnýju með, en hún var stödd
þar hjá fólki sínu. Okkur var tekið þar
með sannri íslenzkri gestrisni að gömlum
sveitasið. Þar töfðum við heimilisfólkið
frá heyþurrkun, en þennan dag var kom-
inn langþráður þerrir. Næst var stanzað
við Tröllkonuhlaup. Þar hlupu tröllsyst-
urnar yfir Þjórsá á árum áður. Allir fóru
út úr bílnum til að horfa á þau tröllauknu
átök sem þar eru háð, glímuna eilífu milli
grjóts og vatns. Austan við Valahnjúka
var Vatikanið vígt við hátíðlega athöfn.
Það myndi auka þrifnað á gististöðum í
óbyggðum að hafa Vatikan með í öllum
ferðum. Var nú ekið um Kringlu og Dóma-
dal að sprengigígnum Ljótapolli, sem er
fagur, þrátt fyrir ljótt nafn. Þaðan var
svo haldið yfir Frostastaðaháls í Land-
mannalaugar. Við áttum vísa gistingu í
sæluhúsi Ferðafélags Islands, en þó sváfu
allmargir í tjöldum um nóttina. Veður var
ágætt og allt lék í Jyndi. Flestir sváfu vel
um nóttina, en að fáeinum sótti svefnleysi
nokkurt.
Að morgni næsta dags var risið snemma
í sólskini og blíðu. Bröltu sumir í bað. Það
er talsverð árátta ferðafólks, að baða sig
í hverjum drullupolli. — Eftir nokkurt
skvamp og skvaldur var skriðið á þurrt
og óhreinindin þvegin af kroppunum. —
Guðmundur Laugabóndi fylgdi okkur
austur að Jökulgilskvísl, til öryggis. Hann
vildi vera viss um að við kæmumst yfir,
en yrðum ekki að draugum við kvíslina
eða sæluhúsið. Var svo ekið sem leið ligg-
ur um Kílinga, Illagil, Jökuldali og Herðu-
breiðarháls í Eldgjá. Stanzað var á fitinni
fyrir neðan Ströngukvíslarfossinn, reist
tjöld og önnur mannvirki, sezt að snæð-
ingi og hvílzt. — Síðdegis var ekið austur
úr Eldgjá og upp með henni að austan-
verðu, upp á móts við Ófærufoss. Þar var
áð alllengi og horft á fossinn, gjána og
fjallahringinn. Sæmilegt skyggni var til
Lakagíga, Síðufjalla og allt til hafs. —
Um kvöldið kom hópur af ferðafólki á
vegum Ferðafélags Islands og tjaldaði rétt
hjá okkur. Þarna er nefnilega afbragðs
tjaldstaður. Sváfu nú allir vel í tjöldun-
um, enda verndaði hinn góði andi öræf-
anna alla frá að verða andvaka.
Að morgni hins þriðja dags risu menn
upp brattir og brúnaléttir. Nú urðum við
að kveðja óbyggðirnar og halda til byggða.
Áð var hjá Búlandi, efsta bæ í Skaftár-
tungu, í mjög góðu veðri. Þá kom til okk-
ar gestur heiman frá bænum. Hann var
20 SJÁLFSBJÖRG