Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1963, Page 32
§4.61.
XXVIII
det sidste keber en gárd for losore, sá det er sandsynligt at han har
skrevet brevene. Endvidere taler ortografien for at originalen til
det brev, som er trykt efter apogr. nr. 387 i DI V nr. 675 har været
med samme hánd; i dette brev er EG den ene part ved et mageskifte.
Der findes, foruden enkelte mindre forskelle mellem brevene fra
1464 og 1472 indbyrdes, visse forskelle mellem dem og nr. 23.
Dette gælder fortrinsvis formen af de hoje bogstavers opstreg, som
kun i nr. 23 har bue til hojre. Dette gor det máske usandsynligt, at
nr. 23 er med samme hánd som de to andre breve, men pá den anden
side má det anses for endnu mere usandsynligt at to skrivere med
mere end 100 árs mellemrum kan være fælles om sá mange palæo-
grafiske enkeltheder som det ellers er tilfældet her, sá nr. 23 má
under alle omstændigheder anses for forfalsket og skrevet i sidste
halvdel af det 15. árh.
Egill Grímsson var sýslumaður i Hún., hvor han ejede mange
gárde, men DI giver ingen oplysninger om ejendomsforholdet til
gárden Hólar pá hans tid.
4.62. Nr. 82 (»1390«) og 120 (»1401«), som begge navnlig angár
gárden Alviðra i Dýrafjörðr, er palimpsester som ÁM har fundet
muligt at lagmand Eggert Hannesson (ca. 1515-ca. 1583) har skre-
vet, jfr. noter til disse breve. Sammenligning med Eggerts egen-
hændige optegnelser i AM 267, 4to, II, og AM 68, 8vo, f. 62-1401,
viser dog yderst ringe lighed mellem hans hánd og hánden i disse
vitterlig forfalskede breve.
Imidlertid er det sandsynligt at brevene er skrevet i det 16. árh.,
og i 1530rne kom gárden Alviðra i Eggerts moder, Guðrún Bjöms-
dóttirs, besiddelse (DIIX nr. 103 og 584), hvorefter Eggerts soster,
Katrín Hannesdóttir, fár gárden i medgift ved sit giftermál med
biskop Gizur Einarsson 1543 (DI XI nr. 218 og 318). Ifolge en dom
fra 1567 (DI XIV nr. 403) skal halvdelen af Alviðra tilhore Eggert
og hans brodre, og samme ár kaber han 20 hundrede i gárden af sin
broderson, Hannes Bjömsson (DI XIV nr. 431).
I denne periode dukker der flere gange stridssporgsmál op i for-
bindelse med Alviðra, hvorfor det ikke har været uden interesse
at fá forholdet belyst ved »gamle« breve.
1 Jfr. en prove i Páll Eggert Ólason: Menn og menntir siðskiptaaldarinnar á
íslandi, IV. bindi (Reykjavík 1926), p. 238.