Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1963, Page 189
117
96II
[Efter 1395.]
[Höskuldsstaðir, Skagaströnd, Hún.]
AM Fasc. V 12. DI III nr. 505.
1 Þetta hefm'r gefuizst til kfrkuníiar sidan Reiknad var [ooooo]
sigrfdr kw. þorfinnr ku. einar ku m[oo....] | 2 ei[ri]kr ku [oo....]
[Efter 1431?] JJJ
[Höskuldsstaðir, Skagaströnd, Hún.]
Aj\1 Fasc. V 12. DI III nr. 505.
1 Þetta hefvir gefizt t[il k]irkivnnar merian sira magnvs hiellt ok
ein[oo...] | 2 hann sialfr kwgilldi [þo]rdr leiks son kwg(illdi) en [oo]
uidrlagi gaf sira mag[nvs ....]
Skriver (af nr. 961): Vistnok Þórðr Þórðarson, jfr. § 5.1.
Bladet har udgjort det forste blad af et graduale, pá hvis oprindelig blanke
rectoside ovenstáende máldagi er skrevet. 0verst t. h. pá versosiden stár over-
skriften i>Dominica prima jnad|ventu domini« (flere bogstaver er defekte, og i
faksimilet forsvinder overskriften næsten helt). I ovrigt indeholder siden Ad te
levavi etc. (Introitus), Uniuersi qui etc. (Graduale) og Salus etema etc. (Sekvens,
jfr. U. Chevalier: Repertorium Hynmologicum, Tome II (Louvain 1897), nr. 17777).
Identifikationen skyldes cand. mag. Hans Bekker-Nielsen. Nodelinjerne er rode,
og til initialer og ornamentik er der brugt lyserod, morkerod og blágron farve.
Nodelinjerne og en dei af ornamentikken forsvinder næsten helt i faksimilet. I
venstre margin med ÁM’s hánd: »Hóskulldzstada.« Pá en vedlagt seddel med ÁM’s
hánd: »Hóskulldstada kirkiu. Restituatur postea.í (Pá bagsiden af denneseddel
findes afslutningen af (et udkast til (?)) en (ægteskabs-( ?)) kontrakt, hvori navnet
Óluf Árnadóttir forekommer, med overstreget underskrift af »J Thorkelsson Widal-
in«.)
Apogr. nr. 386 med ÁM’s hánd med oploste abbreviaturer, omfatter kun stykke I.
Overskrift: »Ex authentica pagina Templi Hoskulldstadensis« (Templi rettet fra
Ecclesie). Pá en vedlagt seddel med ÁM’s hánd: »literarum formæ i þessu brefe eru
ojafnar og krökottar, eins og i Norskum brefum enn ei stóduger stafer so sem
Jslandica instrumenta Seculo XV. exarata.«
Bladet er hárdt medtaget af huller og lyse pletter, og desuden er skriften visse
steder vanskeligt læselig pá grund af morkc og udviskede partier. Fotografier,
taget ved forskellig belysning, har i nogen grad suppleret hinanden, men i faksi-
milet (hvor kun eet af dem er benyttet) forsvinder noget i de morke partier igen.
Af apogr. nr. 386 fremgár, at de fleste huller er opstáet efter at dette er udfort,
medens de morke partier har besværliggjort læsningen allerede da. I nogle fá til-
fælde er bogstaver, som nu er læst og derfor gengivet uden klammer, i apogr.
angivet (ved prikker) som ulæselige. 1.3 syngio, kunne evt. oploses synguo. 4 eyi-
ar, ordet er beskadiget af en revne i skindet, men bor vistnok læses sáledes; ÁM