Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.07.1962, Page 301
Kvœði af Nikulási og herra Eirek Brún
245
8. Standed vid mýner göder hofmenn
og merked huad eg tala
medann eg rijd til baka j gien
eg vil ydur gude befala
þeir herrar liggia nu
9. Standed hier vid mijner goder hofmenn
sem eg gief klæde og braud
jeg rijd á mote herra Brune Erich
þad skal ockar beggja deyd
þeir herrar liggia nu slegnner.
10. Samann ridu þeir herrar tveir
þar villde hvorge vijkia
settu þeir sverdinn vmm sódul boga
og stungu hvor annann til lijka
þeir herrar liggja.
11. Nu lau þeir bader godu herrar
blodid rann þeim til dauda
þeirra goder hofmenn hlupu vmm landed so vijda
ad þeir kynne fanga fædu.
þeir herrar liggia nu sleg[ner] so sartt á welle
Lausn úr álögum
(Oversat fra Vedel II 10 = DGF 56 E)
G, bl. 150v-151v. B, s. 118-19. V1, s. 325-7. V2, bl. 46r.
Overskrift: 71 Enn eitt kvœde G, 70. Kuœde B, 61ta
Qvœðe V1, 61. Qvœdi V2. Den ovenfor anvendte titel skyldes
nærv. værks udgiver (“Jomfruen i Fugleham” DGF).
Omkvædet skrives:
I B fuldt ud ved v. 1, ellers forkortet s. v. s. s.j. 2, s. v. s.
3, s. v. 4-6, 8, s. 7.
8 1 gódu F2. 2 tala] her begynder bl. löOr i G, som herefter lœg-
ges til grund. 4 jeg B.
9 1 hier] 4- BV2. 3 eg F2. á mote] j mot BF2. Eýrek Brvn B,
Eirik Brún F2.
10 2 huórgi B, hvergi F2. 4 huór B.
11 1 lágu F2. herrarj hofmenn BV2. 3 enn þeirra F2. goder hof-
menn] godu riddarar BF2. hlupu-vijda] skrives i F2 som stro-
fens 4. linje, hvortil omkvœdet fojes. 4 kynne] kunnu B. fædj
B. IAnjenudvides i V2 tilflg. strofe (llh): At þeir kynnu fánga
fædi, fúslega liste þá til ofstopans, sem ad eru óholl giædi,
alldrej at giora rétt skil, hvortil omkvœdet fojes. Grœnsen mellem
2. og 3. linje má, som rimet viser, vœre efter til.