Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.06.1965, Page 245

Kvœði af fögru Önnu I
179
kiæru fedgin kienne eg ej
eg keiffte hana Rynar sande.
11. Kongurenn lsetur brudkaups bod
byrta i synu láde
adra brude egta stod
æruga festa náde.
12. Anna hefur sig hatt i sal
hun heirde riddara klyngia
giæfe þad gud hun höf so hial
mitt hiarta mætte spryngia.
13. Anna hefur sig hatt i lofft
hun sa riddara ganga
hun bad gud a himnumm offt
ad herrann mætte hun fanga.
14. Til Onnu köngurenn giorer ad gá
giet þeí3 kvinnann rióda
hvorn skal brudurenn hiá þier fa
hefdar skenkenn goda.
15. Eg skal géfa henni gáfu þá
minn göfugi kongr og herra!
hennar mína synina siö
sveína skaltu giera.
kéndi eg C, kienid þid D. 4 jeg D. hana] -j- med D. sande]
bande (!) D.
11 2 i] á BC1, ía D, af C2. 3 adra brude] annarrar kvinnu G,
annar (!) kvinu D. brude] sér fyrir B. 4 ærugr B1, ærugur
B2CD.
12 1 sal] lopt C. 2 heirde riddara] heirer riddarann D. klinga
C, klýnga D. 3-4 giæfe-mitt] hún bað guð á himnum opt, sitt
C. 3 hial] tal BD. 4 mætte] -j- (!)D. sprínga B C, sprýnga
D.
13 l lofft] sal B2C. 2 sa] heirde B, lieirði C, heirer D. riddarann
D. 3-4 hun-hrm] giæfe þad gud hún hún (!) hóf so tal:
eg mætte heliu B2 (B^-^A). 3 a-offt] i himna sal C. 4 ad
herrann] sinn herra C.
14 1 lyder Kóngurinn kémr Aunnu ad siá B, Kóngur ( - -inn C2)
geingur 0nnu að sjá C. 2 giet-kvinnann] hann qvedr so
sprundid B, gétur þess vifið C, birtu þad sprundid D. 3 hvörn
BD. skal] mun B. 3-4 hvorn-skenkenn] hvur er skeinkur er
hjá þér fá, skal (íá, skal] fær C2) hefdar meyann fvífið C2)C.
3 brúdirinn D. 4 hefdar] höfdings B. skenkenn] skeinkíng D.
15 Denflg. tekst er taget fra B1; A har kun versets begyndelse i en
form der afviger fra de andre: Jeg gief henne störann, hvormed
denne optegnelse slutter. 1 Jeg CD. 2 minn—og] gofugi sagde
hún D. kongr og] tignar C. 3 hennar] þad eru C. 3-4
mína-giera] mínir sinir sjö, sveinar skulu vera CD.