Fréttabréf Siglfirðingafélagsins í Reykjavík og nágrenni - mai 2019, Síða 25

Siglfirðingablaðið 25
Stefánsson, Sigurgeir Sig­
mundsson, Tryggvi Hubner
(Eik), Friðrik Karlsson (Mezzo­
forte), Þorsteinn Magnússon
(Eik), Pétur Valgarð Pétursson,
Einar Kr. Einarsson og Birgir
Jóhann Birgisson (Upplyfting).
Bassaleikarar eru þarna Jóhann
Ásmunds úr (Mezzoforte), Páll
Elvar Pálsson (Dansbandið og
Gömlu Brýnin), Tómas Tómasson
(Stuðmenn) og Brynjar Björnsson
(Múgsefjun og Beebee and the
bluebirds), en hann er sonur
Siglfirðingsins Bjössa Birgis. Þá
má einnig nefna fiðluleikarann
Dan Cassidy (Paparnir), trommu­
leikarinn Ásgeir Óskarsson
(Stuðmenn) og saxófónleikarinn
Svavar Kristinsson. (Mezzoforte).
Ekki má svo gleyma að upptöku­
stjórarnir Þórir Úlfarsson, Birgir
Jóhann Birgisson, Axel Einarsson
og Tómas Tómasson unnu mikið
og gott starf.
Þetta er gríðarleg upptalning
og ætlarðu svo að verða ríkur á
framtakinu?
Haha, nei. Það verður sko enginn
ríkur á svona brölti, bara spurning
um hvað menn tapa miklu eða
litlu. Árið 1999 þegar ég stóð fyrir
útgáfu á fyrri disknum “Svona var
á Sigló” sá Japis um dreifinguna
utan Siglufjarðar. Áður en til
uppgjörs kom, fór Japis á hausinn
og ég var bara heppinn að ná
afgangnum af lagernum áður en
sýsli setti spottann fyrir dyrnar.
Þegar seinni diskurinn kom 2004,
dreifði Smekkleysa fyrir mig.
Núna 15 árum síðar hefur mér
ekki tekist að knýja fram uppgjör
á því máli, en það annars “ágæta
fyrirtæki” virtist á sínum tíma
vera á síðustu metrunum svo mér
fannst varla taka því að vera með
mikil læti út af því, en það lifir
þó enn. Líklega er það aðallega
rekið af hugsjón og kannski að
einhverju leyti í sjálfboðavinnu.
Þeir eru reyndar mjög fínir kallar,
þeir Ási “í Gramminu” og Kiddi
“Rokk” sem þar standa flesta
daga innan við búðarborðið.
Einhverjir hundraðþúsundkallar
hafa því brunnið inni á hvorum
stað og það verður bara að hafa
það. Í þetta skiptið hefur verið
kostað svo miklu til, að það er
alveg ljóst að aldrei mun nást
nema upp í lítinn hluta kostn­
aðarins sem gæti alveg verið
framreiknaður einhverjar 3­4
milljónir. En hann hefur dreifst
á u.þ.b. aldarfjórðung svo það er
svo það hafa aldrei verið einhver
nein fjárhagsleg stórátök í gangi.
Fyrir mér er poppið fyrst og
fremst áhugamál og þau kosta nú
flest sitt. Ég held að það sé ekkert
endilega neitt ódýrara að vera
forfallinn laxveiðimaður, golfari
eða bíladellukall.
Eru þetta mörg lög og á maður
svo eftir að heyra þau hljóma á
útvarpsstöðvunum í sumar?
Þetta verða álíka mörg lög og
árin sem tekið hefur að koma
verkefninu á koppinn. Lögin eru
núna orðin 23 og kannski næ
ég að bæta einu við áður en yfir
lýkur. Ég á hins vegar ekki von á
því að margar útvarpsstöðvar sýni
málinu mikinn áhuga, því ég er
ekki mjög tengdur inn á þær auk
þess sem ég er hvorki nokkurt
nafn eða númer þannig séð. Það
þarf í flestum tilfellum helst að
þekkja einhvern innanbúðarmann
hjá t.d. útvarpsstöð allra
landsmanna til að fá spilun þó
það séu vissulega undantekningar
þar á, og á Bylgjunni ríkir hreint
ótrúlegur klíkuskapur. Á þeim
bæ virðast nokkrir útvaldir
tónlistarmenn fá spilun á nánast
hvað sem þeir senda frá sér, bara
mismikla, svona eftir því hvort
það er gott eða vont sem frá þeim
kemur. Nei, á þessu ári eru komin
50 ár síðan ég fékk fyrst greitt
fyrir að spila á unglingaballi í
Æskó og er því búinn að standa
á pallinum í dágóða stund, fyrst
fyrir norðan og síðan hér syðra.
Nú fara menn bráðum að setja
punktinn fyrir aftan allt þetta
brambolt, og eigum við ekki bara
að segja að menn séu að gera
þetta sjálfum sér til dýrðar af því
tilefni eða þannig...?
Takk og bless og gangi þér allt
í haginn. Ekki er vafi á að lögin
hans Leós fá að hljóma áfram
með þjóðinni.
Siglfirðingasíldarball á Seltjarnarnesi.