Skessuhorn - 01.09.2021, Qupperneq 22

MiðVikUdAgUR 1. SEptEMbER 202122
Eyjólfur Ármannsson skipar fyrsta
sæti á lista Flokks fólksins í Norð-
vesturkjördæmi fyrir alþingiskosn-
ingarnar. Eyjólfur er fæddur í Vest-
mannaeyjum, þriðji í röð fjögurra
systkina. Foreldrar hans eru guð-
jón Ármann Eyjólfsson, sjóliðs-
foringi og skólastjóri Stýrimanna-
skólans í Reykjavík til margra ára,
og Anika Jóna Ragnarsdóttir, hús-
móðir og sjúkraliði. Fjölskyldan
flutti frá Eyjum í eldgosinu, þeg-
ar Eyjólfur var á fjórða aldursári.
Fluttu þau þá til Reykjavíkur þar
sem Eyjólfur ólst upp. Sem barn og
unglingur varði hann miklum tíma
á Vestfjörðum en móðurfjölskylda
Eyjólfs kemur frá Lokinhamradal,
milli Arnarfjarðar og dýrafjarð-
ar. „Þangað á ég sterk bönd og var
mjög mikið í sveit hjá móðursystur
minni á Hrafnabjörgum og ég fer
vestur á hverju ári,“ segir Eyjólfur,
sem var einmitt nýkominn af Vest-
fjörðum þegar blaðamaður Skessu-
horns hitti hann að máli.
Alltaf haft áhuga
á samfélagsmálum
Að loknu stúdentsprófi fór Eyjólfur
í Háskóla Íslands í læknisfræði og
segir hann leiðina alltaf hafa legið
þangað. „Það eru margir í minni
fjölskyldu heilbrigðismenntaðir svo
það lá bara beinast við,“ segir Eyj-
ólfur. Hann fann þó fljótt að lækn-
isfræðin átti ekki við hann og færði
sig yfir í lögfræði. „Ég hef alltaf
haft mikinn áhuga á samfélagsmál-
um og mér fannst sá áhugi njóta sín
betur í lögfræði. Það er líka gott að
vera lögfræðimenntaður í stjórn-
málum,“ segir Eyjólfur og brosir.
Eftir útskrift frá Háskóla Íslands
fór Eyjólfur til belgíu þar sem hann
lærði Evrópurétt við kaþólska há-
skólann í Leuven rétt fyrir utan
brussel. Hann nam einnig lögfræði
við pennsylvaníuháskóla í Fíladel-
fíu í bandaríkjunum, þaðan sem
hann er með meistarapróf (LL.M.)
og nam hagfræði í Wharton, sama
skóla og trump. „Ég hef verið að
lifa og hrærast í lögfræði í meira en
aldarfjórðung,“ segir hann.
Flutti til Noregs
Eyjólfur hefur starfað við lögfræði
frá því fyrir aldamótin, hann vann
til að mynda fyrir sýslumannsemb-
ættið í Hafnarfirði um tíma og
svo var hann fulltrúi sýslumanns
á Sauðárkróki í kringum aldamót-
in. Þegar bankahrunið varð haust-
ið 2008 starfaði Eyjólfur hjá efna-
hagsbrotadeild og sinnti nokkr-
um málum tengdum hruninu. Árið
2011 ákvað hann að breyta um um-
hverfi og flutti til Noregs þar sem
honum bauðst vinna hjá norska
stórbankanum dNb. „Mig langaði
ekki að vinna í hrunmálum næstu
árin og pæla í því sem gerðist fyrir
hrunið 2008 í mörg ár svo ég stökk
á þetta tækifæri úti,“ segir Eyjólf-
ur sem hefur að mestu búið í Nor-
egi síðan þá. Hann flutti þó heim
árið 2014 og vann við lögmennsku
hér á landi í eitt og hálft ár en hélt
svo aftur út. „Mér var boðin vinna
í tölvubankaþjónustu Nordea, sem
er langstærsti banki Norðurlanda, í
stóru umbreytingarferli til að halda
í við upplýsingatæknibyltinguna.
Mér fannst það mjög áhugavert en
undanfarin ár hafa bankar heims
verið hræddir við að daga uppi, líkt
og kodak, haldi þeir ekki í við upp-
lýsingabyltinguna. Við vorum að
vinna í að umbylta bankanum en
bankar eru í dag öðrum þræði it-
eða upplýsingatæknifyrirtæki. Fólk
er löngu hætt að fara í banka, það
er allt komið á netið en núna er
fólk ekki lengur að stunda banka-
viðskiptin í tölvunni heldur í sím-
anum,“ segir Eyjólfur. „Ég var mik-
ið að vinna í að innleiða persónu-
verndarlöggjöfina, sem grunnstoð
hinnar stafrænnu byltingar á net-
inu, einnig allt sem tengist netör-
yggi og regluverkinu í kringum
það,“ útskýrir hann.
Gott að vera
Íslendingur í Noregi
Aðspurður segist Eyjólfur að sjálf-
sögðu ætla að flytja heim til Ís-
lands nái hann kjöri en hugur hans
var farinn að stefna í þá áttina. „En
það er mjög gott að vera Íslending-
ur í Noregi. Norðmenn eru rosa-
lega tengdir okkur, jafnvel tengd-
ari okkur en við þeim. Við nefni-
lega skrifuðum allar konungasögur
þeirra og þar sækja þeir sína sjálfs-
mynd. Snorri og félagar sem skrif-
uðu þessar sögur eru mikils metnir
í Noregi. Svo tölum við líka tungu-
málið sem þeir misstu,“ segir Eyj-
ólfur og bætir við að Íslendingar
mættu líka oft horfa meira til Nor-
egs því þar gætu þeir lært margt.
„til dæmis er byggðastefnan þeirra
alveg til eftirbreytni, ekki síst í sam-
göngum. Í Noregi eru 1164 jarð-
göng og þau lengstu eru 24,5 km.
Þeir hafa í raun sprengt upp alla
vesturströndina,“ segir Eyjólfur og
hlær. „En hversu mörg jarðgöng
eru á Íslandi? Það eru tíu í notk-
un. Af hverju erum við ekki komin
lengra? Ef við ætlum að búa í þessu
landi verðum við að hafa nútíma
samgöngur og innviði. Jarðgöng og
almennilegir vegir eiga ekki að vera
lúxus. Þetta er forsenda byggðar í
landinu,“ segir Eyjólfur.
„Nýr Baldur takk“
Þá rifjar Eyjólfur upp að á leið sinni
á Vestfirði nú í ágúst hafi hann tek-
ið baldur frá Stykkishólmi. „Mér
fannst ég vera að stíga aftur til 1970
þegar ég kom þar inn. Þetta er gam-
alt skip frá Noregi. Fólk þarf að fara
niður í kjöl til að fá sér að borða og
svo er smá afdrep fremst fyrir fólk
að sitja. Þetta er ekkert farþegaskip.
Eldra skipið var betra fyrir farþega,
en verra fyrir þungaflutninga. En
það var líka gamalt skip frá Hol-
landi. Það gengur ekki að við séum
alltaf að kaupa skip sem eru úrelt
í Evrópu,“ segir Eyjólfur. „Nýjan
baldur takk! Ég tel það öruggt mál
að þegar góður vegur verður kom-
inn yfir dynjandisheiði velji Ís-
firðingar og bolvíkingar þessa leið
suður, að keyra í Flókalund og taka
baldur yfir. Þá þarf að bjóða upp
á bát sem hentar og er öruggur,“
bætir Eyjólfur við. Hann segir mik-
ilvægt að samgöngur í öllu Norð-
vesturkjördæmi verði lagaðar og að
ekki sé verið að fresta framkvæmd-
um of lengi. „Ég var að vinna hjá
Skipulagsstofnun frá árinu 2003 til
2005. Á þeim tíma kom mál teigs-
skógs inn á borð til okkar, það eru
16-17 ár síðan og þetta er enn í
gangi. Það gengur ekki að það sé
verið að hjakka í sama farinu þetta
lengi. Þessu fylgir einfaldlega mik-
ill kostnaður, orka og vinna,“ segir
Eyjólfur.
Sundabraut hið fyrsta –
hagkvæmasta vegafram-
kvæmd landsins
Eyjólfur segir að ekki sé til þjóð-
hagslega hagkvæmara verkefni í
samgöngum en Sundabraut og að
mikilvægt sé að hefja framkvæmd-
ir strax. Það skipti ekki aðeins máli
fyrir Norðvesturkjördæmi heldur
einnig allt norðanvert landið. „Ég
vil að lögð verði áhersla á bald-
ur og Sundabraut en það þarf líka
að styrkja vegasamgöngur innan
Norðvesturkjördæmis eins og veg-
inn um Skógarströnd og Laxárdals-
heiði. Svo er vegurinn um Mýrarn-
ar rosalega hlykkjóttur og vondur,“
segir Eyjólfur.
Spurður um hvaða önnur mál
hann vilji leggja áherslu á segist
hann vilja efla strandveiðar með
auknu frelsi fyrir handfærabáta.
„Það myndi styrkja stoðir atvinnu-
lífs í kjördæminu. Það þarf ekki að
umbylta kvótakerfinu á neinn hátt,
þú eyðir ekki fiskistofni Íslands,
auðugustu fiskimiðum heims, með
krók. Það er mikilvægt að fjölskyld-
ur geti lifað af þessu í sjávarbyggð-
um. Þetta væri góð viðbót við þá at-
vinnu sem er fyrir og myndi hleypa
nýju blóði í sjávarbyggðir, sérstak-
lega brothættar byggðir á Vestfjörð-
um,“ segir Eyjólfur. „Ef það veiðist
á krók þýðir að það sé mikill fisk-
ur og þetta er ekki að fara að rústa
fiskistofni,“ bætir hann við.
Raunverulegur mögu-
leiki til fjarvinnu
„Öll grunnþjónusta á landsbyggð-
inni tengist líka samgöngum. Fólk
þarf að hafa gott aðgengi að skólum
og heilbrigðisþjónustu og við þurf-
um að færa þjónustuna nær fólki. En
það gerum við með bættum sam-
göngum og með að nota tæknina, til
dæmis að bjóða upp á fjarviðtöl við
lækna,“ segir Eyjólfur og bætir við
að hann vilji sjá tæknina spila stærra
hlutverk í öllu samfélaginu, „Það er
í dag raunverulegur möguleiki fyrir
fólk að stunda sína vinnu í gegnum
netið. Fjarvinna gæti skipt miklu
máli fyrir landsbyggðina. Það vilja
ekki allir búa á höfuðborgarsvæðinu
en geta kannski ekki annað vegna
vinnu. Ef hægt er að vinna meira í
fjarvinnu hefur fólk möguleika á að
flytja út á land. En þá þurfa innvið-
irnir að vera til staðar,“ segir hann
og bætir við að fleiri staðir eins og
blábankinn, nýsköpunar og sam-
félagsmiðstöð á Þingeyri, þurfi að
verða að veruleika. Þar gæti fólk
komið saman og unnið sína fjar-
vinnu. „Það væri líka gott að geta
boðið ferðamönnum upp á svona
aðstöðu til að vinna því þá gætu þeir
lengt fríin sín hér og ferðast meira.
Það eflir líka ferðaþjónustu á lands-
byggðinni,“ segir Eyjólfur. „Ég hef
unnið töluvert mikið frá Íslandi hjá
Nordea, enda allir fundir í bank-
anum Skype-fundir og skipti stað-
setning mín innan Norðurlandanna
ekki máli. Ég hefði getað verið bú-
setttur í höfuðborgum hinna Norð-
urlandanna en valdi Osló, sem er
mjög þægileg og skemmtileg borg í
miklum vexti. Yfirmenn mínir voru
í Helsinki og síðan í kaupmanna-
höfn en ég í Osló og oft í Reykja-
vík. „Það er enginn að spyrja af
hverju þú mættir ekki skrifstofuna
í morgun, eða á fundum; „hvar ert
þú í dag?“ Þó alltaf sé hægt að tala
um veðrið o.s.frv.“ segir Eyjólfur
og telur að þetta verði framtíðin og
að Covid hafi hraðað þessari þróun
gríðarlega.
Fátækt á Íslandi
„Eftir að hafa búið í Noregi, þar
sem er aldrei talað um fátækt, þótti
mér sérstakt að hér á Íslandi sé
svona mikil fátæktarumræða. Þeg-
ar maður skoðar svo almannatrygg-
ingakerfið okkar varðandi ellilíf-
eyri og örorkulífeyri þá skilur mað-
ur betur hvers vegna fólk hér er fá-
tækt. Þessar tekjuskerðingar draga
úr sjálfsbjargarviðleitni fólks og býr
til fátæktargildrur,“ segir Eyjólf-
ur. „Það væri bara gott fyrir sam-
félagið allt ef fólk sem er á bótum
gæti samt líka reynt að auka tekj-
urnar með smá vinnu. Þá eru fleiri
að taka þátt og það er gott fyrir hag-
kerfið. Svo eru þetta félagsleg rétt-
indi fólks á bótum. Þetta er málefni
sem hefur verið til umræðu í mörg
ár en er alltaf á jaðrinum og nú þarf
þetta að komast inn að miðju og við
þurfum að laga þetta kerfi strax. Við
búum í ríku samfélagi hér á íslandi
og þetta er ekki boðlegt,“ bætir Eyj-
ólfur við.
Orkumál
Eyjólfur er formaður Orkunn-
ar okkar og segir hann orkumál-
in þurfa að vera forgangsmál nýrr-
ar ríkisstjórnar. „Það þarf að eiga
sér stað bylting með orkuskipt-
um í heiminum og hér á landi og
við erum með allar forsendur til að
þessi bylting verði okkur til mik-
illa hagsbóta. Í raun ætti Ísland
undir eðlilegum kringumstæðum
að vera leiðandi í umhverfisvænni
orku. kannski gæti nýr baldur verið
drifinn með raforku,“ segir Eyjólf-
ur hugsi. „Við höfum heldur betur
raforkuframleiðslu til að koma fólki
allavega í rafbíla. Við þurfum að
byggja upp innviði og þegar það er
komið held ég að hitt fylgi fljótt yfir
tímann. Ef það eru góð skilyrði fyr-
ir því að kaupa rafbíl mun fólk kjósa
það frekar,“ segir hann.
„Það er í raun stórfurðulegt hvar
við erum stödd í orkumálum og
umhverfismálum. Við Íslendingar
viljum meina að við séum svo um-
hverfisvæn þjóð en svo erum við að
hjálpa Evrópu að menga meira. Á
pappírum er 70-80% af okkar orku
framleidd með kolum eða kjarn-
orku. Við seljum upprunaábyrgðina
til Evrópu svo þar sé hægt að menga
meira. Ísland er því að hjálpa Evr-
ópu að menga sem þessu nemur.
Þar kaupa þá fyrirtæki uppruna-
ábyrgð hér til að geta sagt að þau
noti hreina orku frá Íslandi þó það
sé ekki raunveruleikinn. Við erum
nefnilega ekki að selja inn á raf-
orkukerfið í Evrópu. Þetta er í raun
siðferðislegt mál,“ segir Eyjólfur og
heldur áfram: „En þar sem við erum
ekki í orkuskiptum yfir landamæri
er líka verulega undarlegt að við
höfum samþykkt lög um orkusölu
yfir landamæri, sem voru kjarninn
í þriðja orkupakkanum. Við eigum
ekki að vera í orkusambandi ESb
því við erum ekki tengd þangað.
Svo er því haldið fram að við þurf-
um ekki að setja sæstreng þó við
höfum samþykkt þessi lög. Við höf-
um ekkert val um það. Það væri eins
og að samþykkja frjálsa vöruflutn-
inga en neita svo að byggja hafnir.
Við getum ekki samþykkt reglurnar
um raforkuviðskipti yfir landamæri
og neitað svo að byggja upp innvið-
ina. Ég tel nokkuð víst að við mynd-
um tapa þessu fyrir dómstólum í
samningsbrotamáli,“ segir Eyjólf-
ur og bætir við að hann sé þó ekki
mótfallinn sæstreng. „Það á bara
að vera okkar Íslendinga að stjórna
því. Þannig hefur okkur alltaf farn-
ast best og er það gríðarlega mik-
ilvægt þegar kemur að auðlindum
okkar,“ segir Eyjólfur Ármannsson
efsti maður á lista Flokks fólksins í
Norðvesturkjördæmi. arg
Eyjólfur segir góðar samgöngur vera forsendu
byggðar í landinu
Rætt við oddvita Flokks fólksins í Norðvesturkjördæmi
Eyjólfur Ármannsson leiðir
lista Flokks fólksins í Norð-
vesturkjördæmi.