Skessuhorn - 29.06.2022, Síða 27

MIÐVIKUDAGUR 29. JÚNÍ 2022 27
Vísnahorn
Fréttir hafa
borist af því að
Úkraínumönn-
um hafi gengið
eitthvað brös-
uglega að ná
sambandi við stjórnbúnaðinn á þeim
næstum spánýja vopnabúnaði sem
vesturveldin hafa skenkt þeim af náð
sinni og miskunn. Ekki að ég viti eða
telji mig vita í smáatriðum um hvað
málið snýst en ýmsum hefur reynst
svolítið snúið að yfirfæra í kollinum
helstu málsetningar milli metrakerf-
isins og svo aftur tommu og feta og
punda. Helstu málsetningar í timbri
eru reyndar enn grunnaðar á tomm-
um og fetum þó þær heiti eitthvað í
milli- eða sentimetrum. Ef ég man
rétt eru ekki svo óskaplega mörg ár
síðan Bandaríkjamenn og Evrópu-
búar sendu á loft gervihnött sem
var samstarfsverkefni þeirra en glat-
aðist svo einhversstaðar í háloftun-
um. Þegar farið var að rannsaka mál-
ið betur kom þá í ljós að þjóðirnar
höfðu notað sitt hvort mælikerfið
með heldur óþægilegum afleiðing-
um.
Árið 1912 komu til framkvæmda
ný lög um mál og vog og olli það
ýmsum vandræðum og gekk mörg-
um illa að átta sig á þessari nýbreytni.
Ísleifur Gíslason kaupmaður á Sauð-
árkróki orti eftirfarandi og nefndi:
„Metrakerfið
í Praksis 1912“
Nú þarf ég, góði, mikils með,
mjög langt er síðan ég gat ekið.
Eins og þú getur sjálfur séð,
sárlítið út ég hefi tekið.
Einn kílólítra eg vil fá
af olíu hérna á þennan brúsa.
Komist hann sleðann ekki á,
eg verð að láta þrælinn dúsa.
Hundrað grömm líka af heilbaun-
um
hefði ég þurft að taka núna,
og helmingi meir af hrísgrjónum-
ég held ég vorkenni ei þeim brúna.
Ögn af steinkolum þarf ég þó,
þeim má ég síst af öllu gleyma;
átta sentigrömm er nóg,
eitthvað svolítið var til heima.
Reipin mín gjörast ónýt öll,
einnig vantar mig þarfaspotta.
Á þessu vilja verða spjöll,
en vinnumennirnir að því glotta.
Hefurð´ei kaðal handa mér?
-hrosshárið þó að reynist betra.
Eg þarf að taka út hjá þér
eins og - 50 sentimetra.
Einn kílómeter alpakka
átti eg að taka fyrir Möngu,
til þess að bæta treyjuna
sem táð er í sundur fyrir löngu.
Gefðu mér nú á glasið, sko,
gott er að hressa sig við stritið,
einn hektólíter, eða tvo,
-ekki má drekka frá sér vitið.
Sveinn Ásgeirsson hélt um tíma
úti vinsælum spurningaþáttum í
útvarpi sem nefndust „Já eða Nei“
og hafði þar sér til aðstoðar nokkra
snillinga til að botna vísuparta. Er
mér til efs að aðrir hafi gert vísna-
arfinum meira gagn því enginn
krakki gat verið þekktur fyrir ann-
að en að vera viðræðuhæfur um nýj-
ustu afrek þeirra snillinganna og
það sem síast inn í barnssálina loðir
þar lengi fast. Eftirfarandi vísa mun
hafa orðið til í þessum þáttum og
Sveinn kemur með fyrripartinn:
„Sigga er eins og fólk er flest
en fjörug yfirmáta.“
Ekki man ég nú hver þeirra snill-
inga botnaði:
„Ef hún nær sér ekki í prest
ætti hún að fá sér dáta.“
Rósberg Snædal orti hinsvegar
það sem hann kallaði Guðrún
Ósvífursdóttir með öfugum for-
merkjum:
Kort með nesti, krappan skó,
klafa og festar bar ég.
Lengst og mest mig þreyttu þó
þeir sem bestur var ég.
Ég er nú orðinn svo gleyminn á
nöfn enda skipta þau ekki alltaf höf-
uðmáli en einhver ágætur klerkur
var að ræða við aldraðan bónda úr
sinni sókn um eilífðarmálin. Eitt-
hvað voru þeir ekki fullkomlega
sammála um smáatriðin allavega
sá bóndi ástæðu til að svara: „Það
veit nú enginn neitt um það fyrr en
hann er dauður séra minn.“ Það var
hinsvegar Bjarni frá Gröf sem sagði:
Sumir prestum sýna traust
sálina að náða.
En ég vil milliliðalaust
láta Drottin ráða.
Raunverulega á mannskepnan
ekki nema um tvennt að velja. Að
deyja eða halda áfram að lifa. Egg-
ert Norðdal á Hólmi orti 94 ára
gamall:
Öll mín liðin ævistig
eru í veður fokin,
sá er hingað sendi mig
sér um endalokin.
Nú fer að styttast í Landsmót
hestamanna og rétt að rifja upp
nokkrar hestavísur. Sú fyrsta er eftir
Eyjólf Jónasson í Sólheimum og til
með einhverjum orðalagsmun en ég
set hér þá útgáfu sem ég lærði fyrst:
Reisir makkann fótafrár.
Flengir bakkann vakur.
Glaður hlakkar ótöld ár
undir hnakknum rakur.
Og er þá ekki næst Björn S Blön-
dal:
Þegar glettin bölsins brek
byrgja þétt að vonum
fótaléttan fák ég tek
og fæ mér sprett á honum.
Ýmsir kannast við þessa gömlu
vísu eignaða Vigfúsi Runólfssyni
lækni í Mávahlíð:
Brestur vín og brotnar gler,
bregðast vinir kærir,
en á Blesa eru mér
allir vegir færir.
Eyfirðingurinn Benedikt Ingi-
marsson orti og væntanlega með
tilvísun í þá fyrri:
Ekki er mér um útreiðar.
Öllu skárra að lesa.
Allar leiðir ófærar
eru mér á Blesa.
Það er víst ljótt að gera upp á
milli dýrategunda þó ekki muni ég
mikið af kúavísum en Guðmundur
Þorsteinsson kvað eftir heimsókn
dýralæknis:
Oss þó gangi margt í mót
mun ég lítið sorgum flíka.
Gunnar mætti með sitt dót,
málið dautt - og kýrin líka.
Stefán Jónsson nefndi líka fleiri
dýrategundir til sögu þegar hann
orti í orðastað Jóns Pálmasonar:
Það kliðar lækur hjá klettinum.
Það kúrir lóa rétt hjá honum.
Það er töluverð tónlist í kettinum
þegar troðið er á rófunni á honum.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Gunnar mætti með sitt dót - málið dautt - og kýrin líka!
Síðustu misseri hafa hugtökin
„fæðuöryggi“ og „matvælaöryggi“
verið mikið notuð í umræðunni
enda hafa bæði sterkari skírskotun
til stjórnvalda og almennings vegna
breyttrar heimsmyndar. Matvæla-
ráðuneytið vekur athygli á því að
þótt hugtökin séu keimlík hafi þau
sitthvora þýðinguna, en eðlilega vill
stundum bregða svo við að þeim er
ruglað saman. Skilgreiningarnar á
hugtökunum eru þessar:
Fæðuöryggi:
Þegar allt fólk, á öllum tímum,
hefur raunverulegan og efnahags-
legan aðgang að nægum, heilnæm-
um og næringarríkum mat sem
fullnægir þörf-
um þess til að
lifa virku og
heilsusamlegu
lífi.
Matvæla-
öryggi:
Þegar matvæli
eru örugg til
neyslu. Matur
er meðhöndl-
aður, mat-
reiddur og
geymdur þannig að hætta á matar-
sjúkdómum er í lágmarki. Matvæli
eru varin fyrir sýkingarvöldum og
efnasamböndum sem valdið geta
neytendum heilsutjóni.
mm
Smiðjunni í Snæfellsbæ barst góð
gjöf á dögunum frá Lionsklúbbi
Ólafsvíkur. Klúbburinn færði
smiðjunni geymsluskáp ásamt stóru
vinnuborði og pappírstætara. Hef-
ur Smiðjan undanfarið unnið mark-
visst að því að endurskipuleggja
vinnuaðstöðu sína enda skiptir
góð vinnuaðstaða miklu máli. Það
var Atli Alexandersson sem afhenti
gjöfina fyrir hönd Lionsklúbbsins
og stillti hann sér upp ásamt starfs-
fólki og Þórheiði Elínu Sigurðar-
dóttur forstöðukonu Smiðjunnar.
Hér eru þau framan við geymslu-
skápinn og voru auðvitað allir kátir
eins og alltaf enda stutt í sumarfrí.
þa
Samband íslenskra sveitarfélaga
hyggst ráða sérfræðing í málefn-
um barna og mun hann starfa með
öðrum sérfræðingum sambandsins
að verkefnum á sviði fræðslumála
og félagsþjónustu. Er starfið aug-
lýst án staðsetningar, föst starfsað-
staða geti verið utan höfuðborgar-
svæðisins, að því gefnu að mögulegt
verði að tryggja fullnægjandi starfs-
aðstöðu nærri heimili umsækjanda.
Einnig er því haldið opnu að starfs-
aðastaðan geti verið á skrifstofu
Sambands íslenskra sveitarfélaga
í Reykjavík. Um er að ræða fullt
starf og að æskilegt sé að umsækj-
andi hefji störf í október. Í starfs-
lýsingu kemur fram að helstu ver-
kefni sérfræðingsins tengist sam-
þættingu farsældarþjónustu í þágu
barna, sem m.a. snýr að leik- og
grunnskólastarfi, frístundaþjónustu
og annarri þjónustu við börn.
Háskóla-, iðnaðar- og nýsköp-
unarráðuneytið hefur einnig aug-
lýst nokkur störf sérfræðinga þar
sem tekið er fram að ráðuneytið sé
jákvætt fyrir störfum án staðsetn-
ingar. Ennfremur auglýsir Vega-
gerðin starf sérfræðings á svipuð-
um nótum. Í þessu felast tækifæri
fyrir landsbyggðina alla, Vesturland
þar með talið.
gj
Lionsmenn gáfu til Smiðjunnar
Gætum að matvælaöryggi og
tryggjum fæðuöryggi!
Ekki þurfa öll störf að vera staðsett í Reykjavík.
Opinber sérfræðistörf
án staðsetningar