Heilbrigðisskýrslur - 03.12.1994, Blaðsíða 72

Sagt er að þjónustuíbúðir skulu byggðar án þröskulda. En þröskuldar þjóna engu hlutverki
hvort sem er.
Verða áætlaðar sérþarfir sem sjá dagsins ljós á teikniborðum arkitekta til þess að æ fleiri
hópar einangrast?
Hvað líður sérþörfum fyrir einstæða foreldra, fráskilda, unglinga á gelgjuskeiði o.fl.!
Verra er að tveggja herbergja "sérhönnuð" íbúð fyrir aldraða kostar jafnmikið og þriggja eða
fjögurra herbergja venjuleg íbúð.Vegna félagslegs þrýstings og jafnvel gylliboða ráðast margir
í að flytja búferlum í nýja íbúð. Ýmsir binda sig því skuldaböggum. Meðal margra
nágrannaþjóða er þetta næst óþekkt fyrirbrigði. íbúð þarf að vera hönnuð á þann veg að hún
geti þjónað íbúanum frá vöggu til grafar. Enginn má skilja þessi orð á þann veg að draga eigi
úr þjónustu við eldra fólk, en meðalhófið er best. Arkitektum vorum er vel til þessa verks.
Langt er um liðið síðan bent var á að við leysum frekar vandamál eldra fólks með
stofnanavistun en nágrannaþjóðir og hverfa ætti af þeirri braut. (Ólafur Ólafsson og Þór
Halldórsson 1973). Tiltölulega færri 65 ára og eldri fá heimahjálp og heimahjúkrun á íslandi
en meðal nágrannaþjóða.
Heimaþjónusta er ekki boðin sem eðlilegur valkostur. Sveitastjómarmenn og aðrir
stjórnmálamenn geta reist sér minnisvarða með stóreflingu aðstoðar í heimahúsum.
Minnisvarðinn þarf ekki að vera úr jámbentri steinsteypu.
Belur máfara með fé hins opinbera í þessu tilliti en gert er. T.d. með því að gera kröfur til
þess að heimaaðstoð sé komið í gott horf áður en umfangsmiklar byggingaframkvæmdir eru
hafnar við elliheimilispláss.
I framtíðinni verður þjónustan að mestu einskorðuð við aðstoð í heimahúsum og
hjúkrunarpláss.
70