Rökkur - 01.04.1949, Qupperneq 29

R 0 K K U R
29
Málhelti.
Dr. James Sonnet Greene,
hefir nýlega gefið lit rit seni
fjallar um málhelti barna.
En læknirinn hefir um 30
ára skeið staðið fyrir ríkis-
spí tala í Bandaríkjunum, sem
sinnir aðallega vandkvæðum
á máli barna og málhelti.
Læknirinn heldur því fram
að það, að barnið stamar,
þurfi ekki að vera málhelti,
heldur geti það átt rót sína
að rekja til heimilisins, og
ýmislegs sem barnið á við að
búa þar. En því miður held-
ur sumt fullorðið fólk því
fram, að það sé bara þrjózka
sem veldur því að barnið
venur sig ekki af því að
stama.
Dr. Greene segir að heim-
ilisvenjur sé þess oft vald-
andi að börn stami. Heimilin
eru mjög misjöfn eins og all-
ir vita. „Þegar barnið stamar
er það oft heimilið, sem
þarf frekar en barnið á lækn-
ingu að halda.“
Kyrrð og ró
eru nauðsynleg.
„Asi og ys á heimilinu
þarf að hverfa“, segir lækn-
irinn. — „Hæglæti og rósemi
setur annan blæ á heimilið.
Kemst þó seint fari. Kennið
barninu að gera allt hægt og
rólega. Vekið sjálftraust
þess, með því að lofa það
sem gott er í fari þess og það
sem það gerir rétt, en verið
ekki alltaf að stagast á þvi
hvernig það tali eða fjarg-
viðrast yfir því sem það hefir
ekki lag á að gera.“
Taugakerfi sumra barna
er svo viðkvæmt að það get-
ur komizt óregla á það, ef
eitthvað bjátar á. Og þetta
lýsir sér stundum í því að
þau stama. Og er þá nauð-
synlegt að lcomast fyrst að
því, hvað hefir valdið þess-
ari truflun.
Ekki alltaf
sama orsökin.
Læknirinn viðurkennir að
ekki sé alltaf um að kenna
fyrirgangi og bægslagangi á
heimilinu. Börn geti byrjað
að stama upp úr veikindum,
ef þau hafa orðið fyrir slysi,
er þau skipta um umhverfi
og nýtt ungbarn bætist við
fjölskylduna. Og algengt er
að börn byrji að stama þegar
þau fara að ganga í skóla.