Rökkur - 01.04.1949, Blaðsíða 52

Rökkur - 01.04.1949, Blaðsíða 52
I 52 RÖKKUR VÍ5*t er um það, að póst- menn, dansmeyjar og ótal fleiri fvlgjast af áhuga með þessum eltingarleik læknis- listarkattarins við sveppa- músina, en fleiri hafa áhuga á þessu, til dæmis jurtafræð- ingar, garðyrkjumenn og aðrir, þvi að atvinnuvegir þeirra eiga við sama fjand- mann að stríða. Nú skulum við athuga mál- ið frá dálítið annarri lilið: Sveppirnir eiga það skylt við sýkla, að þeir eru sníkju- „dýr“. Þeir eru í ætt við gor- kúlur á haug, myglu í brauði og jafnvel ger. Sveppir nær- ast á dauðum, lífrænum efn- um og þeir, sem hér er mest um að ræða, una sér bezt við hornhúðina, sem menn kann- ast við, þegar þeim er bent á neglur sínar eða sigg á hönd- um og fótum. Ef sveppirnir ná „fótfestu“ á nöglum manna, getur meira að segja farið svo, að taka verði nögl- ína af í heilu lagi og er þó engin trygging fyrir því, að meinsemdin liafi verið upp- rætt. Beztu skilyrðin. Sveppirnir una sér bezt, þar sem hlýtt er og rakt. Þess vegna kunna þeir vel við sig á gólfinu i steypibaði, sé þeir ekki milli tánna á mönnum, þegar þeir eru klæddir í sokka og skó. Gengjum við öll berfætt, þá þyrftum við ekki að óttast sveppina, en sitt af liverju af öðru tagi mundi þá sækja á okkur, Sýklar gera oft skaða með því að spýta eitri í blóðið. Svepparnir leika skvldan leik með því að gera húðina mót- tækilegri fyrir ýmsum öðr- um kvillum. Ef sviti manna getur ekki gufað upp fljót- lega — en hann er sýra — þá breytist hann í basa. Sýruna forðast sveppirnir en basann kunna þeir vel við, svo að loftræsting er nauðsvnleg, til þess að sveppirnir veslist upp. En komi þeir fótum undir veldi sitt, ef svo má að orði kveða, þá taka þeir sjálfir að mynda basa til þess að bæta lífskjör sín, Það, sem gera þarf. Þarna er það þá komið, sem vísindin verða að berjast við. Það virðist auðvelt verk en er flókið. Fyrsti leikurinn er greinilega að finna lyf, sem banar sveppunum án þess að gera húðinni mein. Margvísleg efni, svo sem alkoholblöndur, röntgen- geislar, sápa og bórsýra J
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Rökkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Rökkur
https://timarit.is/publication/1770

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.