Harmonikublaðið - 15.09.2021, Qupperneq 14

Steinþór Orri, Linda og Vilhjdlmur, Hildar Petru börn
Mótorhjólatöjfarinn
Með Jónu systur
Ég er núna, eins og undanfarin tæp ellefu ár
ráðgjafi í starfsendurhæfmgu og er samhliða
að vinna að lokarannsókninni minni í
Mastersnáminu við Háskólann á Akureyri. Ég
geri líka þó nokkuð við harmonikur þó það
verði aðeins útundan því vinnan og keyrslan
nýtir mestu orkuna úr mér flesta daga.
Gott að vera komin aftur í sveitina
Ég elska þó að vera aftur flutt í sveit þar sem
gróður og víðátta veita hvíld frá ys, þys og
áreiti þéttbýlisins. Það er því alveg þess virði
að keyra á milli. I nýju sveitinni minni bý ég
ein og út af fyrir mig með litla bústofninum
mínum sem samanstendur af fjórum
smáhundum. Börnin mín þrjú eru uppkomin,
búin að finna sína hillu og öll komin með
yndislega lífsförunauta sér við hlið. Linda
dóttir mín sem er elst býr með manninum
sínum á Selfossi og er skipaður og starfandi
lögreglumaður þar. Hún hefur líka lokið BA
gráðu í sálfræði frá Háskólanum á Akureyri
og sér íyrir sér að byggja síðar ofan á það nám.
Vilhjálmur sem er næstur í röðinni er í sambúð
og útskrifaðist sem tölvunarfræðingur frá
Háskólanum í Reykjavík í janúar síðastliðinn.
Hann starfar við forritun. Steinþór sem er
yngstur er í „f)arbúð“ á þessum tímapunkti
þar sem hann er atvinnuflugmaður og býr á
Maldiveyjum en þær tilheyra 7\síu. Þar hefur
hann fengið fastráðningu við að fljúga
áætlunarsjóflugvélum. A næstu dögum fer
sambúðarkona hans út til að máta sig við líflð
þar með honum. Ég er afskaplega þakklát fyrir
hvernig þau hafa öll mótað sér sína stefnu í
lífinu og fylgt henni eftir. Ég er mjög stolt af
krökkunum mínum og veit að í þeim á ég
mína allra bestu og sterkustu bandamenn.
Þegar ég er spurð að því hvort ég eigi margar
góðar minningar tengdar harmonikunni þá
er svarið sannarlega já. Ollu gamni fýlgir alvara
og eins og fram kom hér í upphafi virðist ég
hafa verið orkumikið barn þrátt fyrir smæð
mína við fæðingu. Ég reyndi rækilega á þolrif
þeirra sem næst stóðu mér og fékk að heyra
það flesta daga. Harmonikan færði mér útrás
sem var mér mjög mikilvæg en um leið athygli,
hrós og hvatningu sem hverri manneskju er
lífsnauðsyn. Ég held því fram af einlægri
sannfæringu að harmonikan er og verður
lífsbjörg mín.
Friðjón Hallgrímsson
Haustpistill úr Dölum
Spilað í Króksjjarðarnesi 25. júlí. A harmonikur spila f.v. Sigvaldi Fjeldsted, Guðbjartur A. Björgvinsson, Eggert
Antonsson, Halldór Þ. Þórðarson, Sigrún Halldórsdóttir ogMelkorka Benediktsdóttir, Ríkarður Jóhannsson á trommur,
Hajliði Olafison og Kristófer Líndal Guðmundsson á gítar og Kristinn Valdimarsson á bassa
Kæru harmonikuunnendur. Það má segja að
allt gott sé að frétta frá Nikkólínu, fyrir utan
það að einhver veiruskratti hefur haft mikil
áhrif á daglegt líf hér í Dölum sem annars
staðar og sett starfi harmonikufélagsins
þröngar skorður. Það hefur því lítið verið um
formlega spilamennsku hjá Nikkólínu þessa
mánuðina en hljómsveitin náði þó nokkrum
æflngum fyrripart sumars og spilað var á
handverksmarkaði Össu í Króksfjarðarnesi 25.
júlí sl. á Reykhóladögum eins og undanfarin
ár, alltaf jafn gott og gaman að spila þar. Svo
spiluðu nokkrir félagar í Árbliki þar sem
Hafliði gítarleikarinn okkar var með
útileguhelgi. Auðvitað hafa félagar svo spilað
við ýmis tækifæri einn eða fleiri en ekkert
auglýst eða skipulagt.
Fljótlega var ákveðið ekki yrði haldin
harmonikuhátíðin að Laugarbakka þetta árið.
Þannig fór svo sem um flest harmonikumót
sumarsins, nema að Ýdölum. Það hlýtur að
verða mikið fjör á langþráðum mótum næsta
sumars!
HUH og Nikkólína munu halda aðalfund
SÍHU í Hótel Laugarbakka núna 10.
september nk. Þetta verður í leiðinni
afmælishátíð félaganna því Harmonikufélagið
Nikkólína var stofnað 7. nóv. 1981 og Félag
14
harmonikuunnenda í Húnavatnssýslum var
stofnað 1. maí 1981. SIHU var svo stofnað
3. maí 1981 og fagnar því líka 40 ára
starfsafmæli þetta árið. Þarna ætlum við að
gleðjast saman og láta nikkurnar hljóma.
Það hefur svo verið frábært að fylgjast með
því að þrátt fyrir að útihátíðum sumarsins hafi
flestum verið aflýst hafa harmonikuunnendur
hist í minni og stærri hópum um allt Iand,
notið samvista með góðum vinum, spilað,
sungið og glatt alla þá sem á hlýða.
Að lokum, í vor óskaði ég eftir smárekju og
mildara veðri hér í Dölum. Þetta rættist svo
um munaði, ef svo fram heldur sem
undanfarinn mánuð þá á textinn Allt á floti
alls staðar mjög vel við. Þannig að nú væri
afskaplega gott að um þornaði og haustið yrði
bjart.
Bestu kveðjur úr Dölum
SBH
Myndir: Vilhjálmur B. Bragason