Almanak skólabarna - 01.01.1952, Blaðsíða 43

41
Hugsa dýrin?
Athugulir náttúrufræðingar segja frá.
I.
Ég hafði farið út á fljótið til þess að veiða.
Er ég hafði rorrað í bátnum um hríð, tók
ég allt í einu eftir litlum þvottabirni, þar sem
hann kom niður að árbakkanum og óð hik-
laust út í ármynnið, þar sem grynnst var.
Hann gróf í sandinn og kom upp með králcu-
slcel og fór þegar í stað að reyna að opna
skelina, í því skyni að gæða sér á skelfiskin-
um. En skelin var svo hörð og afslepp, að
bangsi litli uppgafst við það, en lagði hana
svo frá sér á stóran flatan stein er stóð upp
úr vatnsborðinu.
Ég brosti með sjálfum mér, þegar ég sá
hann halda áfram veiði sinni og raða skeljun-
um á steininn. Ég vissi hve erfitt var að opna
skeljarnar.
Loksins virtist þvottabjörninn vera orðinn
þreyttur og sneri hann nú til lands og hljóp
inn í skóginn.
Eftir nokkurn tíma kom hann þó til baka,