Almanak skólabarna - 01.01.1952, Blaðsíða 45

43
legt, því oft er það einmitt svo, að kettir
reyna að gjóta á afviknum stöðum og halda
þeim leyndum í lengstu lög.
Ég lét þó þetta eiga sig, en daginn eftir
datt mér í hug að ég skyldi heimsækja þessa
litlu kattafjölskyldu.
Þá hrá mér í brún. Litlu kettlingarnir voru
þarna bjargarvana og að því komnir að deyja
úr hungri. — En móðir þeirra var dauð og
lá þar skammt frá, meira að segja stirnuð.
Hún hafði fundið á sér, að dauða sinn mundi
bera brátt að og varið síðustu kröftum sínum
til þess að láta vita um hvar kettlingarnir
hennar væru, ef ske kynni að þeim yrði bjarg-
að.
(Úr „Reader’s Digest").