Kirkjublaðið - 17.12.1945, Síða 12

10
KIRKJUBLAÐIÐ JÓLIN 1945
það t. d. ekki að bjóða yngstu börnunum upp á það,
sem rætt er við elztu börnin.
Þegar börnunum hefir verið raðað niður í flokk-
ana, er gengið í kapelluna, þar sem hver flokkur hefir
sín vissu sæti. Athöfnin í kapellunni hefir á sér nokk-
ur snið barnaguðsþjónustu. Út í einstök atriði henn-
ar skal hér ekki farið. Börnin syngja og læra sálma
og ritningarstaði. Þá er börnunum skipt. Hver kenn-
ari fer með sinn flokk í sína kennslustofu. Þar er
farið í texta dagsins, og áherzla lögð á það að út-
skýra hann á þann veg, að börnin fái sem bezt til-
einkað sér efni hans. Þar fá þau mynd með minnis-
texta, sem þau læra, svo efnið festist þeim enn betur
í minni. Þá er aftur safnast saman í kapellunni, og
þar lýkur athöfninni með sálmasöng og bæn.
Starfið við sunnudagaskólann er þeim nemendum
guðfræðideildarinnar, er því sinna, til mikils góðs.
mun veita því þroska og fullkomnun, sem byrjað er
hjá börnum í veikleika.
Um nauðsyn og þörf barnanna fyrir slíkan skóla
vitnar bezt hin síaukna aðsókn að skólanum. Full-
yrða má að tala þeirra barna, sem nú sækja skólann,
sé 200—300. Er nú svo komið, að þá er börnin eru
flest, er það nokkrum örðugleikum bundið að koma
þeim öllum fyrir í kapellunni. Þetta sýnir, að fleiri
sunnudagaskóla er þörf. Börnin eru fús til að koma,
það þarf áreiðanlega ekki að neyða þau til þess. Að
vísu eru starfandi nokkrir sunnudagaskólar hér í bæ,
en fleiri þarf þó, og einnig úti um land. Fleiri skóla
og meira starf fyrir börnin, er miðar að heillavænlegu
og heilbrigðu uppeldi þeirra andlega og líkamlega!
Við þurfum að ala upp kristna og dáðríka æsku.
Allt það starf, er miðar að því, er áreiðanlega ekki
unnið fyrir gýg.
Sunnudagaskólabörn vi& anddyri Háskólans,
Undir umsjón og leiðbeiningum kennara deildarinnar
fá þeir þar ágæta æfingu í kristnidómsfræðslu ung-
barna og umgengni við börn. Er það einkum og sér í
lagi mikill styrkur fyrir þá, er síðar fara út í prests-
skap og koma þá til með að hafa mikil afskipti af
börnum í sambandi við fermingarundirbúning. Fátt er
og unaðslegra en að kenna börnum, er fylgjast með
af lífi og sál.
Jafnframt er skólinn börnunum til góðs að því leyti,
sem allt starf hans miðar að því að kalla fram og
glæða hið góða og fagra er finnst í hjörtum þeirra.
Að beina hugum barnanna að dýrðlegustu fyrirmynd-
inni — Jesú Kristi — svo sálir þeirra horfi við hon-
um sem bezt. Honum sjálfum verðum við að fela
það að birta þeim dýrð sína, svo að mynd hans
komi þar fram. Og það mun ekki til ónýtis. Hann
Við íslendingar höfum nú nýlega fagnað algjöru
frelsi okkar með stofnun lýðveldisins á Þingvöllum
17. júní 1944.
En vandi fylgir vegsemd hverri. Við höfum öðlazt
fullkomið sjálfstæði og tekið alla stjórn landsins í
okkar hendur. En það er ekki nóg að afla fjársjóðs-
ins, heldur ber að halda viturlega á honum, svo hann
fái aukizt og ávaxtast sem mest. En er lýðveldið okk-
ar óþroskaður græðlingur, sem hlúa verður að ognæra
sem bezt ef ekki á að komast kyrkingur í gróðurinn.
Og vissulega verðum við að vera á vei'ði gagnvart
stóru trjánum — stórveldunum — sem breiða vilja
lim sitt yfir hinn minni gróður og drepa hann í fæð-
ingunni.
Ráðandi menn þjóðarinnar hvetja okkur til sam-
starfs, einingar og bræðralags, svo við fáum staðizt