Framkvæmdafréttir Vegagerðarinnar - 31.03.2023, Síða 16

16 Framkvæmdafréttir nr. 724
2. tbl. 31. árg.
Framkvæmdafréttir nr. 724
2. tbl. 31. árg.
17
Sænskar teikningar
og íslenskur hestur
Saga umferðarmerkja á Íslandi
– Seinni hluti, hægri umferð
Höfundur:
Viktor Arnar
Ingólfsson
Í síðasta blaði var fjallað um umferðarmerki frá
upphafi sögu þeirra hér á landi og lauk með frásögn
af innleiðingu fyrstu umferðarmerkjareglugerðarinnar
í mars 1959. Ég tók það fram í upphafi sögunnar að
ekki væri um sagnfræði að ræða, þetta var lausleg
samantekt heimilda, sögð frá mínum sjónarhóli.
Þessi seinni hluti er enn persónulegri þar sem ég var
þátttakandi í sögunni frá lokum 9. áratugarins og
fram til þessa dags. Þannig er þetta minn einhliða
vitnisburður með sjálfsævisöguívafi. Ég get ekki sagt
þessa sögu á annan hátt.
Frá vinstri til hægri
Árin eftir 1959 voru umferðarmerki helst í fréttum
þegar þau voru skemmd, sem var ótrúlega algengt,
eða þegar kvartað var yfir því hve hægt gangi að
merkja varasama staði á þjóðvegum. Einnig var
það áhyggjuefni hve lítið var gert í að skilgreina
umferðarmestu vegina sem aðalbrautir en því fylgdi
að setja þurfti biðskyldumerki á hliðarvegi sem kostaði
mikla peninga. Á meðan það var ekki gert gilti reglan
að víkja skyldi fyrir umferð frá vinstri. Allir ökumenn
áttu að þekkja setninguna „varúð til vinstri“. En svo leið
↓
Mynd 1. Biskupstungnabraut var ekki aðalbraut þegar þessi mynd var tekin 1991 og því átti
að víkja fyrir umferð af hliðarvegum frá hægri, sem var reyndar sjaldnast gert. Eins og sjá
má var miðlína vegarins máluð gul á þessum árum. Það hafði verið tekið upp í reglugerð um
umferðarmerki árið 1979 en var svo breytt aftur í hvíta miðlínu 1995.