Úrval - 01.06.1945, Page 7
Hverjar eru horfurnar um —
Farþegaflug með rakettum?
Grein úr „Harper’s Magazine",
eftir G. Edward Pendray.
T?nginn maður hefir til þessa
verið farþegi í eiginlegu
i/akettuskeyti, þó að ýms til-
raunadýr, s. s. mýs og hanar,
hafi oft farið í slík skemmti-
flug og komið ósködduð til jarð-
ar aftur. Árið 1933 gekk sú
saga í Þýzkalandi, að maður
að nafni Otto Fischer frá Barm-
taeck, í nánd við Hamborg, hefði
farið með rakettuskeyti í 10 km.
hæð, en engin opinber staðfest-
ing hefir fengizt á sögunni, og
sennilega er hún aðeins kvik-
saga, sem komizt hefir á kreik
í sambandi við tilraunir með
rakettuskeyti, sem stóðu yfir
um þær mundir í Magdeburg.
Énn sem komið er erum við
ekki komin á það stig, að póst-
flutningar með rakettuskeytum
séu orðnir hagnýtir, þó að marg-
ar tilraunir með stutt póstflug
hafi verið gerðar með góðum
árangri. Þegar því marki er
náð, virðist rökrétt að álykta,
að farþegaflug með rakettu-
skeytum verði næsta skrefið.
En maðurinn er viðkvæmari
flutningur en póstpoki og þarfn-
ast nákvæmari umbúðar.
Hin tæknilegu vandamál fyr-
ir póst- og farþegaflug eru að
mestu leyti hin sömu. Rakett-
an er drifin áfram af útblæstri
drifvélarinnar (sbr. flugelda).
Drifvélin er aðeins stutta stund
í gangi, og upp frá því verður
skeytinu að endast sá hraði,
sem útblásturinn hefir gefið
því. Langdrægi þess er því kom-
ið undir hámarkshraðanum,
sem aftur er háöur hraða út-
blástursloftsins og eldsneytis-
magninu, sem skeytið getur
borið í hlutfalli við þyngd sína.
Að jafnaði má telja, að ra-
ketta, sem ber tvöfalda þyngd
sína af eldsneyti, geti náð sama
hraða og útblástursloftið. Sá
hraði er nú á milli átján
hundruð og tvö þúsund metrar
á sekúndu, en vafalaust má
telja, að með betra eldsneyti,
s.s. acetylene og fljótandi súr-
efni, megi tvöfalda hann, og á