Úrval - 01.06.1945, Side 106

101
tíRVAL
hjá honum og tveir aðrir reru
fram hjá á lóninu, í eintrján-
ingi. Percy reyndi að kalla og
veifa handleggjunum, en þeir
tóku ekki eftir honum fyrst í
stað. Loks tókst þó svo til, að
annar maðurinn í eintrjáningn-
um kom auga á hann. Þeir
stungu saman nefjum og virtu
hann fyrir sér tortryggnislega
álengdar; augsýnilega voru þeir
á báðum áttum um hvort hann
væri Japani. Það varð þó úr, að
þeir komu til hans. Klaufaleg
handbrögð þeirra, er þeir lyftu
honum upp ætluðu að gera út
af við limlestan líkama hans,
svo að hann reyndi að gera þeim
skiljanlegt, að æskilegast væri,
að þeir vitjuðu amerísks læknis,
sem hann vissi af á nálægri
eyju. Yngri frumbyggjarnir
tveir reru á brott 1 eintrjáningn-
um, en sá elzti þeirra fleygði
sér niður hjá Percy og gætti
hans með sveðju í hendinni.
Sendimennirnir komu brátt
með hinn ameríska sjóliðslækn-
ir, sem þeir höfðu rekist á, þar
sem hann var að fiska á rifi,
skammt í burtu. Og senn var
Percy kominn í góðra manna
hendur á sjóhers-sjúkrahúsi á
Salomons-eyjunum. En jafn-
góður varð hann ekki fyrr en
éftir því nær heilt ár, því að auk
aðaláverkanna, hafði allur
skrokkurinn á honum verið blár
og bólginn og skrámaður.
Vinstra megin á brjóstinu ber
James Gilbert Percy nú „pur-
pura hjartað,“ heiðursmerki
flugmanna fyrir hetjudáðir. En
það er ekki heiðursmerkið sem
veldur því, að fólk starir á hann.
Alls staðar, þar sem saga hans
er kunn, hvísla menn, hver að
öðrum: „Hann hrapaði 2000
fet fallhlifarlaus — og lifði það
af.“ Hann hefir ekki skilyrði til
upptöku í ,,Kálorma-klúbbinn.“
Þar fá þeir einir upptöku sem
fallhlífin hefir bjargað úr lífs-
háska með því að opnast. Ein-
hver ósýnileg „hlíf“ varðveitti
hann í fallinu. Jafnvel hrjúfum
og trúlausum mönnum verður
það á, er þeir heyra ævintýri
hans, að horfa á hann með ótta.
og undrun og allt að því lotn-
ingu, því að þeir skynja að hann
er lifandi kraftaverk.