Úrval - 01.06.1950, Qupperneq 86

84
ÚRVAL
Nautféð er merki um auðlegð
þeirra, notað sem gjaldmiðill
til að borga sektir, höfðatölu-
skatta, brúðargjöld o. fl., og
viðkoman er svo mikil, að vext-
ir af höfuðstólnum fara langt
fram úr nokkrum bankavöxt-
um. Og þeim þykir vænt um féð
sítt, einkum fallega skjöldóttar
kýr, sem þeir hafa gefið úr lófa
sér allt frá fæðingu.
Karlmennirnir eru svo grann-
vaxnir, að þeir líta út fyrir að
vera þrekminni en konurnar.
Þeir eru fyrirmannlegir, og gera
sér fulla grein fyrir því, út-
limagrannir og andlitsdrættirn-
ir fíngerðir. Augun eru oft dá-
lítið skásett eins og í mongól-
um, en nefið er næstum alltaf
þunnt og beint. Margir þeirra
eru tiltakanlega laglegir. Þeir
eru gæddir „áreynslulausri yfir-
burðakennd“ jafnvel gagnvart
hvítum mönnum, sem á rætur
frá þeim tíma þegar þeir höfðu
drottnunaraðstöðu í Afríku,
reikuðu og fóru ránsferðir um
svæði sem var stærra en öll
Evrópa vestan Rínar.
Þeir eru eirrauðir á hörund
en lita sig rauða með okkurleir,
bera sauðafeiti í hár sér og
flétta það og vinda flétturnar í
rauða hnúta, og meðan þeir eru
stríðsmenn hafa þeir langa
hnakkafléttu, sem fléttuð er ut-
an um leðurreim.
Þeir hafa göt í eyrnasnepl-
unum, sem eru smástækkuð með
trétöppum, en í töppunum hanga
skartgripir úr kopar og festar
úr kóralperlum, unz götin eru
orðin sjö til tíu sentímetrar víð.
Þeir 'brjóta úr sér framtennur
úr neðrigóm, sumir segja til
þess að þeir geti borðað, ef þeir
fái ginklofa, en aðrir segja til
þess að þeir geti spýtt betur.
Roskinn masai er vís til að spýta
á gest til að sýna veiþóknun
sína, og mundi fagna því, ef
gesturinn svaraði í sömu mynt.
Jafnvel enn í dag hafa sumir
öldungar þann sið að spýta
alltaf hátíðlega í lófa sér áður
en þeir rétta fram höndina í
kveðjuskyni.
Masaiarnir drepa ljón með
spjótum sínum. Þeir umkringja
þau, en einn í hópnum krýpur
og kastar spjótinu. Mennt-
un og skólagöngu hafa þeir
hingað til hafnað. Samt er einn
masai læknir í Fort Hall, og er
hann sagður bezti læknir í
Kenya, enda skortir masaiana
ekki gáfur, ef því er að skipta.
Allt líf masianna byggist á
hernaðarlegu skipulagi og ald-