Úrval - 01.10.1950, Side 55

Úrval - 01.10.1950, Side 55
' LYKTEYÐANDI LYF NÁTTÚRUNNAR 53 Við þessar tilraunir kom í Ijós, að auk þess sem blaðgrænan græðir stundum sár, sem súlfa- lyf, penisillín og önnur lyf unnu ekki á, eyddi hún óþef, sem myndast í sumum sárum. Til þess að sannprófa þessa uppgötvun, voru særðir hermenn á einni deild amerísks herspítala á stríðsárunum notaðir sem til- raunadýr. Á deild þessari voru einungis hermenn, sem höfðu opin sár, er ekki vildu gróa, og lagði af þeim svo megnali óþef, að jafnvel læknar og hjúkrunar- konur misstu matarlystina. Blaðgrænusmyrsl voru nú borin á sár helmings sjúklinganna, og brá þá svo við, að eftir tvo sól- arhringa var allur óþefur horf- inn úr sárunum. Hinn helming- ur sjúklinganna heimtaði þá að fá þessi undrasmjmsl líka, og von bráðar var allur óþefur horfinn á deildinni. Áður en fréttir bárust af þess- um merkilega árangri á herspít- aianum, duttu tveir vísinda- menn í New York ofan á ann- an eiginleika blaðgrænunnar. Árið 1943 voru dr. F. H. West- cott og dr. J. A. Killian að gera tilraun til að lækna blóðleysi i músum og marsvínum með blað- grænuinngjöfum, með það fyr- ir augum, að lækna blóðleysi í mönnum með blaðgrænu. En var blaðgrænan ósaknæm mönnum? Dr. Westcott tók stóran skammt sjálfur og varð ekki meint af. Dag nokkurn, eftir að hann hafði tekið inn stóran skammt af blaðgrænu, borðaði hann as- parges til miðdegisverðar. Það er alkunna, að við meltinguna gefur asparges frá sér óþef, sem merkja má af þvaginu. En um kvöldið uppgötvaði dr. West- cott sér til undrunar, að aspar- gesóþefur var ekki af þvaginu. Hann endurtók tilraunina aftur og aftur, og ekki aðeins á sjálf- um sér, heldur einnig á allri f jöl- skyldunni — og alltaf með sama árangri. Westcott gleymdi að mestu þessari undarlegu, og að því er virtist þýðingarlitlu, upp- götvun á næstu árum; hann var önnum kafinn að reyna blað- grænuna á blóðleysissjúklingum sínum. En þegar í Ijós kom, að blaðgrænan var ekkert undralyf við blóðleysi í mönnum, rifjað- ist upp fyrir honum asparges- tilraunin. Var hugsanlegt, að blaðgrænan gæti eytt öllum ó- þef úr úrgangsefnum líkamans? Tólf háskólastúdínur, sem þjáðust af siæmri svitalykt,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.