Skinfaxi - 01.02.2016, Blaðsíða 3

SKINFAXI tímarit Ungmennafélags Íslands 3
„Ég held að fólk vanmeti hvað foreldrar eru mikilvægir börnum
sem stunda íþróttir. Það kann að hljóma væmið, en er alveg
satt,“ segir hin 19 ára Dagný Lísa Davíðsdóttir. Hún skrifaði ný-
verið undir skólasamning við Niagara-háskóla á austurströnd
Bandaríkjanna. Lið skólans leikur í 1. deild bandaríska háskóla-
körfuboltans. Samningurinn er til fjögurra ára og dugar fyrir
skólagjöldum, uppihaldi og öðru nauðsynlegu. Námið kostar
sex milljónir króna á ári og má ætla að verðmæti samningsins
nemi að lágmarki 24 milljónum króna.
Hefur alltaf viljað fara vestur
Dagnýju hefur dreymt um það frá barns-
aldri að fara í nám til Bandaríkjanna. Hún
þakkar árangurinn stuðningi foreldra sinna.
„Mamma segir að ég hafi verið sjö ára
þegar ég sagði henni að ég ætlaði í skóla í
Bandaríkjunum. Hún jánkaði því án þess
að hugsa frekar út í það,“ segir Dagný, sem
var sex ára þegar hún hóf að æfa körfu-
bolta með Íþróttafélaginu Hamri í Hvera-
gerði. Hún fór síðar í meistaraflokk og spilaði með landsliðinu
–18 ára sumarið 2015. Að loknu grunnskólanámi ætlaði hún
utan en fékk aðeins leyfi til að fara frá Hveragerði til Reykjavíkur.
Þar gekk hún í Kvennaskólann í eitt ár og fór eftir það vestur
um haf í menntaskóla – á íþróttastyrk. Dagný var eins og hvert
annað barn og prófaði ýmsar íþróttir. En karfan heillaði.
„Mér finnst hugmyndin á bak við körfubolta spennandi. Það
þarf að hugsa út í leikkerfin og pæla í leiknum. En svo er líka
gaman að horfa á og velta því fyrir sér hvers vegna sumt virkar
og annað ekki,“ segir hún.
Miklar kröfur
Dagný segir samninginn leggja á hana
miklar kröfur. „Það er stíf dagskrá í skólan-
um og ég fæ lítið frí. Flestir þjálfarar krefj-
ast þess að nemendur standi sig vel, bæði
innan vallar og utan. Ég fæ stutt frí í sumar
og þarf að vera komin út aftur áður en
skólinn byrjar í haust til að styrkja mig,“
„Það væri gaman ef fleiri stelpur kæmu
upp úr yngri flokka starfinu. En þær eru
almennt sorglega fáar,“ segir Dagný og
bendir á að finna þurfi leiðir og styðja
börn til að halda áfram í íþróttum.
Komið var inn á brottfall barna úr
íþróttum í síðasta tölublaði Skinfaxa.
Þar kom fram að um 90% barna á aldr-
inum 11–12 ára stundi íþróttir á vegum
íþróttahreyfingarinnar. Þráinn Hafsteins-
son, yfirþjálfari frjálsíþróttadeildar ÍR,
sagði í viðtali við blaðið að upp úr 13–14
ára aldri geri börnin sér grein fyrir því að
þau verði aldrei stórstjörnur eða atvinnu-
menn. Íþróttahreyfingin bjóði ekki upp
á næg tækifæri fyrir krakka sem vilja ekki
fara hörðustu keppnisleiðina og því
hætti margir í íþróttum.
Dagný segir að starf yngri flokka
íþróttafélaga til að koma í veg fyrir
brottfall barna úr íþróttum og að bjóða
þeim fleiri tækifæri til íþróttaiðkunar
sé mikilvægt. En stuðningurinn heima
fyrir er líka mikilvægur.
„Mamma og pabbi hafa aldrei verið
mikið í íþróttum. En þau studdu mig
og báða bræður mína mikið. Þau vildu
alltaf að við værum í íþróttum og óku
okkur á æfingar. Þau voru líka stundum
komin á fætur klukkan sex á morgnana
og búin að útbúa morgunmat svo ég
færi ekki svöng á morgunæfingu.“
Draumaleikur
Dagnýjar
gekk upp
Dagný Lísa Davíðsdóttir hefur síðastliðin
tvö ár numið við bandarískan menntaskóla
á íþróttastyrk. Nýr samningur gerir henni
kleift að vera úti í fjögur ár í viðbót.
Fyrrverandi námsmaður segir hætturnar
margar í nýju landi.
Sorglega fáar stelpur halda áfram
Dýri Kristjánsson, sjóðsstjóri hjá
Stefni og Íþróttaálfur í Latabæ,
var fyrsti Íslendingurinn sem fór í
háskólanám á fimleikastyrk til
Bandaríkjanna. Dýri, sem er marg-
faldur Íslandsmeistari í fimleikum
og hefur margoft keppt á stórum
mótum erlendis, þar á meðal heims-
meistaramótum, fór utan árið 2001
og nam hagfræði við Minnesota-
háskóla. Aðeins einn Íslendingur
hefur bæst í hópinn síðan þá.
Dýri segir það hafa verið stór-
kostlega lífsreynslu að fara erlendis
í nám. Um leið verði margar freist-
ingar á vegi þeirra sem fari utan
og því sé mikilvægt að einbeita
sér að námi, sérstaklega þeir sem
fái íþróttastyrk til þess.
„Ég lærði mikið á þessu og varð
sjálfstæðari. Það er einfaldlega ekki
hægt að meta reynsluna í fáum
orðum. Þeir sem eru á íþróttastyrk
í námi, hvort heldur er í mennta-
skóla eða háskóla í Bandaríkjun-
um, þurfa að uppfylla kröfur, fá
góðar einkunnir og halda stefnu
í náminu. Ef viðkomandi heldur
ekki vel á spöðunum þá er hægt
að missa tökin á stuttum tíma og
glopra öllu út úr höndunum á sér.
Það er því mikilvægt að einbeita
sér að því að skila góðu verki og
ná árangri og falla ekki fyrir freist-
ingunum.“
Freistingarnar eru margar í útlöndum
segir Dagný sem ætlar í viðskiptafræði og
bætir við að mikið sé lagt upp úr því að
leikmönnum gangi vel í skóla. Hún sé orðin
vön því að læra í 3–4 tíma fyrir skólann á
dag og fara síðan á körfuboltaæfingu.
„Þrátt fyrir álagið er þetta frábært. Ég hef
lært mikið á sjálfa mig, nýtt tungumál og
eignast nýja vini,“ segir Dagný.