Heimili og skóli - 01.10.1946, Blaðsíða 8

102
HEIMILI OG SKÓLl
»
keyptir og sjaldgæfir. Ég gleymi aldrei
þeim fögnuði, sem skein út úr andliti
lítillar stúlku, sem ég hafði undir
höndum fyrir nokkrum árum. Hún
hafði alltaf fengið 3. einkunn um
langt skeið, en náði svo allt í einu í 1.
einkunn. Það sólskin var nægilegt til
að lýsa upp alla kennslustofuna, og
það sólskin fylgdi henni vissulega
heim.
Duglegu börnin mega einnig gleðj-
ast yfir sínum háu tölum, ef þess er
gætt, að þau fái ekki allt of háar hug-
myndir um lærdóm sinn. Þau eru oft-
ast nær vel að þeim komin, þótt þau
hafi oft lagt fram minni orku en sum-
ir hinna, sem lægstu einkunnirnar fá.
Bjartsýni og gleði eru skólafylgjur,
sem ryðja veginn, í stað þess að von-
leysið og kvíðinn gera hann grýttan.
Og mér hefur oft fundizt, að ekki sé
lögð nægilega rík áherzla á þessa stað-
reynd. Og eitt hrósyrði er máttugra en
margar aðfinnslur.
Það mætti gjarnan ýta meir við lötu
og hirðulausu börnunum en gert er,
bæði í skólunum og heima, og það af
hæfilegri alvöru. En litlu, seinþroska
og vangefnu börnin eiga heimtingu á
samúð og nærgætni, og beini ég þá
máli mínu engu síður til foreldra ,en
kennara. Það, sem slík börn þurfa með
fyrst og síðast, er uppörvun við öll
hugsanleg tækifæri. Það þarf að tala í
þau kjarkinn og fá þau til að trúa á
getu sína, hvort sem hún er mikil eða
lítil.
Háu einkunnirnar eru skemmtileg-
ar og hafa oftast sína góðu sögu að
segja um hæfileika og ástundun, en
þær eru ekki alltaf bezti gjaldeyririnn,
þegar út í lífsbaráttuna kemur. Það
Myndarleg
skóiabygging
Fyrir nokkru var skýrt frá því hér í
ritinu, að á Búðum í Fáskrúðsfirði
væri í smíðum mjög myndarleg skóla-
bygging. En vegna ókunnugleika var
þá ekki hægt að skýra nánar frá þess-
um framkvæmdum, og þá meðal ann-
ars vegna þess, að þær voru þá ekki
enn fullgerðar. Nú hefur Eiður Al-
bertsson, skólastjóri, sem hefur verið
lífið og sálin í þessum framkvæmdum
öllum, sent ritstjóra Heimilis og skóla
nánari fréttir af þessari myndarlegu
byggingu og farast honum m. a. orð á
þessa leið:
— ---Haustið 1929 brann gamla
skólahúsið á Búðum og var það síðan
endurbyggt á sama stað sumarið 1931.
A árunurn 1943—’44 var það stækkað
nálega um helming (skólahúsið er
lengst til hægri á myndinni) og eru nú
í því þrjár kennslustofur fyrir bóklegt
þekkjum við kennararnir betur en
flestir aðrir. Þar geta stundum hinir
síðustu orðið hinir fyrstu. Og þó að
þessir eftirbátar hafi gert okkur marg-
an daginn erfiðan, njótum við þó ekki
sjaldan þeirrar ánægju að hitta þetta
fólk löngu síðar sem nýta og góða sam-
félagsborgara, er skipa sitt rúm í þjóð-
félaginii með sóma. Þetta eru sigur-
laun, sem skyggja algerlega á leiðindi
lágu talnanna, og eiga að vera okkur
öllum hvöt til að örvænta aldrei um
þá, sem „alltaf eru neðstir“ í skólum
okkar, því að einnig þeirra er fram-
tíðin.