Heimili og skóli - 01.12.1950, Blaðsíða 6
122
HEIMILI OG SKÓLI
gleðinnar að fá að sjá mikilleikann í
lítilmótleikanum.
Drottinn vor fæddist og dó á krossi.
Vegurinn, sem hann varð að ganga
oss til frelsis, lá um sjálfsniðurlægingu
og þjáningar. Guðspjall hans er fagn-
aðarboðskapur til hinna fátæku:
„Andi Drottins er yílr mér, aí
því að hann hefur smurt mig til
að flytja fdtækum gleðilegan boð-
skap. Hann hefur sent mig, til að
boða bandingjum lausn og blind-
um, að þeir skuli aftur fá sýn, til
að láta þjáða lausa, til að kunn-
gjöra hið þóknanlega ár drotíins."
Lúk. 4, 18—20.
Þess vegna er jatan tákn jólanna.
Sakir þess getum vér vissir verið um
það, að enginn tími sé svo dökkbrýnn
og illur og ekkert mannshjarta svo
lítilmótlegt og fátækt, að ekki vilji
Jesú gista það og fylla það dýrð frels-
unarinnar.
En framhjá hinum stoltu og hroka-
fullu gengur hann, — hann, sem ekki
fékk rúm til að fæðast í gistihús-
inu....
Oss er nú bannað að lesa jólaguð-
spjallið í kveld. En í þetta sinn eru
öll bönn gersamlega þýðingarlaus.
Engin ytri kúgun getur komið að
haldi í þeim efnum. Vér þurfum enga
bók til að lesa það upp úr. Hið gamla
guðspjall bergmálar í hjörtum vor-
um, eins og lifandi hljómar. Eins og
við heyrðum pabba lesa það við jóla-
tréð heima og eins og við hlustuðum
á það í kirkjunni, — eins heyrum við
það hér í brakkanum í kveld, hvað
sem hver segir:
„En það bar til um þessar
mundir, að boð kom frá Ágústus
keisara um að skrásetja skyldi
alla heimsbyggðina. Þetta var
fyrsta skrásetningin, er gjörð var,
þá er Kýreníus var landstjóri á
Sýrlandi. Og fóru þá allir til að
láta skrásetja sig, hver til sinnar
borgar. Fór þá einnig Jósef úr
Galileu frá borginni Nazaret upp
til Júdeu til borgar Davíðs, sem
heitir Betlehem, því að hann var
af húsi og kynþætti Davíðs, til
þess að láta skrásetja sig, ásamt
Maríu heitkonu sinni, sem þá var
þunguð. En á meðan þau dvöld-
ust þar kom að því, að hún skyldi
verða léttari. Fæddi hún þá son
sinn frumgetinn, vafði hann reif-
um og lagði hann í jötu, af því að
það var eigi rúm fyrir þau í gisti-
húsinu.
Og í þeirri byggð voru fjárhirð-
ar úti í haga og gættu um nóttina
hjarðar sinnar. Og engill drott-
ins stóð hjá þeim og dýrð drott-
ins ljómaði í kringum þá og urðu
þeir mjög hræddir. Og engillinn
sagði við þá: „Verið óhræddir,
því sjá, eg boða yður mikinn
fögnuð, sem veitast mun öllum
lýðum, — því að yður er í dag
frelsari fæddur, sem er Kristur
drottinn, í borg Davíðs. Og haf ð
þetta til marks: Þér munuð finna
ungbam reifað og liggjandi í jötu.