Heimili og skóli - 01.12.1950, Blaðsíða 14

130
HEIMILI OG SKÓLI
Hugrún:
KVÆÐI DAGSINS.
Flutt á samkomu Barnaverndarfélags Akureyrar
á fyrsta vetrardag 1950.
Menn og konur hefjist handa,
hér er þörf að leysa vanda.
Æsku má ei ólán granda.
Islands framtíð vernda skal,
þegar lengist tímatal.
Avöxtur af iðju og þori
eflir þjóðarhaginn.
Oft má gleðjast eftir vinnu-
te> daginn.
Rœtast vonir, roðna tindar,
rennur dagur, blása vindar.
Eitthvað heyrist lagið lindar
léttar kveðið en i gœr.
Upþ við sandinn aldan hlær.
Hrærast Ijúfir hörpustrengir.
Hugsjón rætur festi.
Þjóðarhjartað liknar litlum gesti.
Dýrkeypt verður lifið löngum,
láns skal gæta eftir föngum.
Skýrist margt i skóla ströngum,
skyldan vekur hetjuþrótt.
Oft er brekkan eftirsótt.
Margir eru dagsins draumar,
djörfung ei skal vikja
þvi má aldrei hik né hugdeyfð
rikja.
Hér eru ótal verk að vinna,
verður þessu máli að sinna.
Vel að hinu veika hlynna,
vekja, glæða andans mátt,
örfa lífsins æðaslátt.
Hver á annars byrði að bera.
Börnin öðrum fremur
þurfa styrk, sem þeim að notum
kemur
Oft er rætt um barnabrekin,
brot á lögum fyrir tekin,
sakadálkur saman rekinn.
Sorgarnornin knýr á dyr,
hún með rámri röddu spyr:
Hefur þú, sem glaður gengur,
grýlum rutt úr vegi,
eftir þér svo börnin breyta megi?
Bezt er i sinn barm að lita,
brostna strengi saman hnýta,
rísa upp og ráðum hlita,
réttum herra kærleikans.
Vel hann styrkir vonir manns.
Þessi dagur heill skal hreppa,
hann er fyrirboði
blómatima, bjartur morgunroði.
Starf er margoft strit og mæða,
starf er lika andans fæða.
Starf og þróttur, gleðin gœða,
gullæð lífsins vonarrík,
önnur finnst hér engin slik.
Þegar vel er ráðum ráðið,
réttir aðstoð fjöldinn.
Vinna skal ei vandann bak við
tjöldin