Fréttir - Eyjafréttir - 01.06.2023, Síða 23

1. júní 2023 | | 23
afstaða sjómanna. Hreppapólitík
hefur ráðið of miklu í þessum
efnum, en þetta hlýtur fyrst og
fremst að vera mál framtíðarinn-
ar ef reiknað er með því að búa
menningarlífi i þessu landi áfram.
Þetta er ekki aðeins mál okkar
kynslóðar og það ætti að vera
hlutverk hvers og eins að skila
heldur betri stöðu í hverju máli.
í þessum efnum verður að hugsa
um heildina, það hlýtur að koma
að því, bara að það verði ekki of
seint,“ sagði Einar í samtali við
Morgunblaðið árið 1977. Kvóta-
kerfinu var upprunalega komið á
með lagasetningu árið 1983, sem
tók gildi árið 1984.
Í sérflokki til sjós
Skipasmíðameistarinn Gunnar
Marel Eggertsson systursonur
Einars minnist frænda síns með
mikilli virðingu og aðdáun í
samtali við blaðamann Eyjafrétta.
„Einar var stórkostlegur maður og
það er af svo ofboðslega mörgu að
taka. Ég man eftir Einari frá því
að ég man eftir mér. Einar leigði
hjá mömmu áður en hann festi ráð
sitt og var því stór partur af mínu
lífi allt frá fyrstu stundu. Einar
var yndislegur maður út og inn
og heimurinn væri betri staður ef
fleiri væru eins og hann.“
Gunnar byrjaði 14 ára gam-
all að róa með frænda sínum
á Ófeigi II. Hann fylgdi svo
Einari á Kap þegar hann fór í
eigin útgerð. „Hann var mikill
sjómaður og bar höfuð og herðar
yfir aðra á því sviði. Á sjónum
sér maður oft hvaða sanna mann
menn hafa að geyma og þar var
Einar í sérflokki, hann gat verið
harður þegar þess þurfti en alltaf
sanngjarn og kom vel fram við
mannskapinn. Hann var ótrú-
lega fengsæll og það var eins og
hann sæi lengra en við hinir og
rótfiskaði alltaf ef einhvers staðar
fannst fiskur.“
Eitthvað innra sem
rak hann af stað
Gunnar sagði Einar hafa búið yfir
alveg sérstöku innsæi. „Eitt dæmi
þegar við vorum að róa á litlu
Kap og vorum að fiska austur úti
í kanti við Ingólfshöfða í tveggja
daga túrum. Þetta hafði gengið
þokkalega og við vorum með 40
til 60 tonn í róðri. Við vorum í
fínni veiði þegar hann ákveður allt
í einu að draga allt um borð og
halda heim.
Það var sett á fulla ferð heim og
mannskapurinn skildi ekki neitt
í neinu og létu í sér heyra. Þegar
við komum að Eyjum lögðum við
á Mannklakkinn rétt austan við
Eyjar. Þaðan voru engar fréttir
og enginn skildi þetta. Þegar
við fórum að vitja daginn eftir
drógum við um 40 tonn og rót-
fiskuðum þarna það sem eftir var
næstu daga rétt við Eyjar.“ Þegar
ég spurði hann seinna út í þetta
viðurkenndi hann að hann hefði
ekkert haft fyrir sér annað en það
að eitthvað innra með honum hafi
rekið hann af stað. Það eru fleiri
svona sögur til af honum tengdar
litlu Kap sem var mun háðari
veðri. Hann tók gjarnan ákvarðan-
ir sem í fljótu bragði áttu ekki við
rök að styðjast en urðu fararheill
þegar upp var staðið.“
Mikill leiðtogi
Gunnar segir Einar hafa verið
mikla fyrirmynd í sínum störfum.
„Allt sem ég hef lært í sjó-
mennsku hef ég frá kallinum, þó
ég komist ekki nálægt honum þá
hef ég það allt frá Einari. Hann
fór alltaf vel með mannskapinn
og naut mikillar virðingar. Það fór
enginn í hann eða á móti honum
í neinu. Þrátt fyrir að hafa verið
afburðar sjómaður þá stendur upp
úr þessi ofboðslega mikli karakter
og mannvinur. Það gat alveg fokið
í hann en hann fór vel með það.
Hann var algerlega minn lærifað-
ir á alla kanta. Hann var mikill
leiðtogi án þess að ætla sér það,
hann var þekktur og vel liðinn
allt í kringum landið fyrir sína
eiginleika. Ég er Einari ákaflega
þakklátur fyrir alla hans samveru
og leiðsögn,“ sagði Gunnar Marel
að endingu.
Leiddist ekki í landi
Einar sat ekki auðum höndum eft-
ir að í land var komið. Hann var
hagleikssmiður og lagði stund á
útskurð og rennismíðar. Hann var
stofnfélagi í Lionshreyfingunni í
Vestmannaeyjum og var virkur í
skipstjóra- og stýrimannafélaginu
Verðanda. Einar var fær bjarg-
veiðimaður og virkur Brandari,
hann var ötull sókningsmaður í
Brandinum og öðrum úteyjum á
Báru VE og reyndi þá oft á færni
hans til sjós.
Einar var ásamt góðum félög-
um fastagestur á Golfvellinum
í Vestmannaeyjum og reyndist
golfklúbbnum oftar en ekki
haukur í horni þegar ráðist var í
framkvæmdir að einhverju tagi.
Einar stundaði golf til síðasta dags
og skipti þá litlu hver árstíðin
væri eða hvernig viðraði. Einar og
Ágústa voru miklar félagsverur
og ferðuðust saman víða um fram-
andi slóðir. Einar gaf sér góðan
tíma til að sinna sínum nánustu og
var góður afi og langafi, hans er
víða sárt saknað.
Einar ber fána Verðanda, félags skipstjóra og stýrimanna í Vestmannaeyjum í
skrúðgöngu á sjómannadag.
Einar í Brúnni á Heimaey VE þegar skipið kom fyrst til hafnar
í Vestmannaeyjum í maí 2012 ásamt elsta langafabarninu Aroni.
Fjölskyldan að Suðurvegi 25, Viðar, Einar, Ólafur, Hjalti og Ágústa.