Fréttir - Eyjafréttir - 21.12.2023, Blaðsíða 32

32 | | 21. desember 2023
vera við víglínuna. „Ég er í góðu
sambandi við barnsföður minn.
Hann slasaðist snemma í átök-
unum og hefur náð sér af þeim
meiðslum og var kominn aftur
í fremstu víglínu vissi ég, svo
hafði hann samband um daginn
og sagði að hann væri kominn til
Kiev og væri á leiðinni í aðgerð
eftir að hafa slasast. Hann vildi
ekki segja mér nákvæmlega hvað
hefði gerst. Þetta er því miður
raunveruleiki margra.“ Hún segir
marga vini sína vera hrædda um
örlög sín. „Ég á marga vini sem
eru í hernum, sumir að berjast og
aðra sem starfa sem bílstjórar eða
rafvirkjar eða í öðrum störfum
sem þarf að vinna. Þeir hafa
ekkert val. Ég er mjög stolt af öllu
þessu fólki sem er að berjast fyrir
landið mitt. Vinkonur mínar eru
flestar enn í Odessa en sumar hafa
farið þaðan. Þær vilja vera nálægt
mönnunum sínum. Sumar hafa
farið tímabundið með börnin sín
yfir til Moldóvu eða Rúmeníu ef
ástandið hefur verð alvarlegt.
Ekki heimilið mitt
Tati fór og heimsótti foreldra sína
í sumar eftir að mamma hennar
fékk annað heilablóðfall. Hún
segir þá reynslu hafa í senn verið
spennandi og erfiða. „Ég var
mjög glöð að hitta foreldra mína
og að sjá húsið mitt. Ég hlakkaði
mikið til að komast heim og beið
alltaf eftir þeirri sælu tilfinningu
sem því myndi fylgja en hún
kom aldrei almennilega. Þetta var
húsið mitt en ekki heimilið mitt.
Þegar ég fór að hitta mömmu á
spítalanum þá var staðan á henni
ekki góð. Ég fann það samt strax
að hún þekkti mig og ég fékk bara
að stoppa stutt við, en hún tók
miklum framförum á meðan ég
var hjá henni og hefur gert síðan.“
Ánægðari hér
Hún segir í öllu þessu ferli velferð
sonar síns hafa verið sér efst í
huga og hún er í skýjunum með
þær móttökur sem hann hefur
fengið í Vestmannaeyjum. Hún
segist hafa verið hálf ringluð
fyrstu dagana á Íslandi. „Ég var
pínu týnd þegar ég kom hingað
í nýtt kalt land. Við byrjuðum á
því að koma stráknum í skóla,
það gekk hratt og vel. Ég er mjög
þakklát fyrir það. Ég var beðin um
að bíða aðeins því það voru ekki
komnir almennilega í gang þeir
ferlar sem settir voru upp fyrir
flóttafólk frá Úkraínu. „Hann er
mun ánægðari í skólanum hér en í
Úkraínu. Hér rétt næ ég að kveðja
hann á morgnanna áður en hann
hleypur út en í Úkraínu þurfti ég
að draga hann út. Hann er mjög
ánægður að æfa sund og fótbolta
og við erum alveg ofboðslega
þakklát fyrir alla þá aðstoð sem
við höfum fengið bæði frá starfs-
fólki hjá Vestmannaeyjabæ og frá
öðrum og þar langar mig að nefna
Láru Dögg. Strákarnir í bekknum
hans hafa tekið vel á móti honum.
Hann talaði litla sem enga ensku
og að sjálfsögðu enga íslensku
en hann er búinn að taka miklum
framförum í báðu. Sérstaklega í
ensku því strákarnir tala frekar
við hann á ensku þannig að það
gengur mun hraðar. Það hefur líka
hjálpað honum að hafa frænku
sína Arina dóttur Olenu. Hún
kom hingað sex ára og talar mjög
góða íslensku.“ Hún segir að hann
spyrji vissulega um Úkraínu og
vilji fara þangað. „Hann gerir sér
enga grein fyrir því hver staðan
er og ég hef reynt að hafa það
þannig þegar við tölum við for-
eldra mína þá erum við ekkert að
ræða ástandið þegar hann er með.
Mér finnst engin ástæða til að
hann þurfi að vita allt sem gengur
á heima.“
Lent í einhverjum
fullkomnum heimi
Varðandi hana sjálfa þá tók
nokkra daga að fá tímabundið
landvistarleyfi eftir það gat hún
farið að leita sér að vinnu. „Ég sá
auglýsingu frá Gott og sótti um og
fékk hlutastarf þar og svo bauðst
mér líka aðstoð hjá félagsþjón-
ustunni að finna vinnu og þar var
mér boðið upp á nokkra hugsan-
lega möguleika. Það endaði með
því að ég fór líka að vinna hjá
Vestmannaeyjabæ í heimaþjón-
ustu. Mér finnst við vera ótrúlega
lánsöm að hafa komist hingað,
það er eins og ég hafi lent í ein-
hverjum fullkomnum heimi. Öll
þessi aðstoð og þetta góða viðmót
allra til okkar það er ótrúlegt. Mér
finnst við vera velkomin hvar sem
við förum það er ekki sjálfgefið.“
Gott að hjálpa öðrum
Hún segist vera mjög ánægð með
báða sína vinnustaði. „Ég elska
vinnurnar mínar, mér finnst gam-
an að vinna með fólki og hjálpa
fólki. Í heimaþjónustunni er ég að
aðstoða fólk við einhver allskon-
ar smá viðvik eða heimilisstörf,
það er mjög gaman. Eftir að ég
byrjaði að vinna á Gott þá spurði
Siggi (Gísla) mig hvort að ég væri
með bílpróf. Ég sagði honum að
ég væri með próf en hefði ekki
keyrt frá því 2012. Hann rétti mér
lyklana og sagði „Farðu út og
æfðu þig,“ og nú er ég að keyra
út mat í hádeginu. Það er gaman
að keyra út og hitta allt fólkið. Ég
er búinn að eignast marga vini í
útkeyrslunni. Áki (Heinz) kennir
mér reglulega ný orð eða frasa
sem ég reyni svo að nota til að
tala við aðra. Ég er svo upptekin
alla daga að ég hef ekki tíma til að
vera sorgmædd yfir því sem er að
gerast heima.“
Halda tvenn jól
Það var ekki úr vegi svona rétt
fyrir hátíðirnar að spyja Tati um
jólahald hjá fjölskyldunni. „Við
Þau mæðgin í Odessa á meðan allt lék í lyndi.
Jól í Odessa.
Tati og Olena systir hennar.