Framkvæmdafréttir Vegagerðarinnar - 06.09.2023, Side 11

Framkvæmdafréttir nr. 726
4. tbl. 31. árg.
11
Frumstæðar aðstæður í Emstrum
Reynsla Hrefnu úr fyrra starfi fyrir Vegagerðarflokkinn
á áttunda áratugnum kom að góðum notum í fyrra
þegar brúarvinnuflokkurinn gisti í skála Ferðafélags
Íslands í Emstrum meðan hann vann að því að lagfæra
göngubrýr við Eskifell og Kollumúla yfir Jökulsá í Lóni
sem höfðu skemmst í óveðri veturinn áður.
„Við vorum þar í hálfan mánuð. Ég vissi ekkert
út í hvað ég var að fara og keypti því bara inn eins og
venjulega. Aðstæður voru heldur fornfálegar, enginn
ísskápur og enginn ofn, svo ekki gat ég bakað. Bara
gashellur og grill,“ lýsir Hrefna. Þetta með ísskápsleysið
bjargaðist þó giftusamlega enda kalt í veðri þó kominn
væri júlí. „Þetta var öðruvísi en rosalega gaman að vera
svona öll saman í skálanum.“
Heimilismatur og heimabakað
bakkelsi
En hvað fá nú vinnufélagarnir að borða? „Þeir segja
nú, þessir yngri strákar, að ég eldi bara gamaldags
mat,“ svarar Hrefna og brosir. „Og það er svo sem alveg
rétt. Ég er með þennan heimilismat, kjötbollur, fisk,
fiskrétti, saltkjöt og lambalæri. Ég er alltaf með steik
á fimmtudögum. Þessum yngri mönnum þykir voða
gott að fá hamborgara, pitsur, pítur og kjúkling, og ég
er með það líka enda reyni ég eins og ég get að gera
öllum til hæfis.“
Dagurinn hjá Hrefnu byrjar klukkan sex á
morgnana. „Morgunkaffi er tuttugu mínútur í sjö. Um
hálftíu er kaffi og svo hádegismatur klukkan tólf.
Síðdegiskaffi er klukkan 15.30 og kvöldmatur klukkan
sjö,“ segir Hrefna sem hefur mjög gaman af því að
baka. „Ég baka ýmislegt, til dæmis vínarbrauð eins og
mamma bakaði, marmaraköku, snúða, skinkuhorn,
pitsusnúða og kleinur en þær finnst mér ég alltaf þurfa
að eiga.“
Þegar flokkurinn er að vinna langt frá
vinnubúðunum nestar Hrefna þá upp fyrir kaffið en
alltaf er komið heim í hádegismat og kvöldmat. „Áður
smurði ég alltaf nestið en það var dálítil matarsóun. í
dag tek ég til álegg í dalla og sendi þá með brauð og
álegg og smjör og stundum heimatilbúið salat. Það
verður miklu drýgra og þeir fá sér það sem þá langar í.
Þeir borða allir vel, sérstaklega þessir eldri. En þessir
ungu menn kvarta aldrei. Nú er ég orðin elst, og sú eina
sem var í flokknum árið 2006 þegar ég byrjaði, en ég
næ mjög góðri tengingu við alla, enda einstakur andi í
hópnum.“
Ekki var hægt að kveðja Hrefnu nema fá hjá henni uppskrift og
þar var ekki komið að tómum kofanum.
Hér gefur hún uppskrift að kótilettum og dýrindis peruköku.
Kótilettur að hætti Hrefnu
→ 10 stk. kótilettur
→ 3 tsk. salt
→ 1 tsk. pipar
→ 6 tsk. mynta frá Pottagöldrum
→ 4 tsk. smjör
Sósa
→ Soð af kótilettum
→ 2 teningar kjötkraftur
→ 2-3 tsk. mynta
→ 500 ml rjómi
→ smjörklípa
→ sósulitur
→ sósujafnari
Hitið ofninn í 150 gráður. Setjið allt krydd saman í skál og
blandið vel saman. Kótilettunum raðað í ofnskúffu og kryddinu
stráð yfir, smjörklípur settar með. Kótiletturnar eldaðar í 1,5
klst. í ofni, snúið við einu sinni.
Hellið soðinu sem myndast hefur í ofnskúffunni í pott og setjið
annað innihald sósunnar saman við. Öllu hrært saman og
sósujafnara bætt við að lokum eftir þörfum.
Peruterta
→ 170 g sykur
→ 4 stk. egg
→ 60 g hveiti
→ 60 g kartöflumjöl
→ 1 tsk. lyftiduft
Egg og sykur þeytt vel saman. Hveiti, kartöflumjöli og lyftidufti
hrært varlega saman við. Sett í tvö botnamót.
Ofnhiti 180 C í ca. 20 mín.
Perurjómi
→ 1/2 l rjómi
→ 1 dós perur
→ 2 msk. flórsykur
→ 4-5 msk. Nesquik
→ 1 egg
Rjóma, flórsykri og Nesquik þeytt saman og að lokum er eggið
sett út í rjómablönduna og aðeins hrært. Það má líka setja
súkkulaði í staðinn fyrir Nesquik en mér finnst þægilegra og
alls ekki verra að nota Nesquik. Perurnar set ég bæði á milli
og ofan á rjómakremið. Nauðsynlegt að bleyta botnana með
perusafanum.
←
Með barnabörnunum.
↙
Toyoto-játningin hangir á
ísskápnum í eldhúsi Hrefnu.