Úrval - 01.03.1967, Blaðsíða 65

HAFIÐ GÁT Á LÍKAMSÞYNGDINNI
63
sem er gnægð matar, þvngjast meira
en hinar ríku. Þetta bendir til þess
að menntuðu stéttirnar kunni betur
á heilsurækt en hinar.
Allt bendir nú til þess að leita
orsakanna til offitu um meðgöngu-
tímann til þess hve mikla eða hve
litla hreyfingu konan hefur, hve
mikið eða hve lítið hún borðar.
Sumar konur vilja helzt sem minnst
á sig leggja á þessu tímabili, þær
ieggjast í leti, og læknir þeirra verð-
ur að hvetja þær til að breyta til.
Allir iæknar eru á einu máli um
það, að hæfileg áreynsla sé barns-
hafandi konum holl. Samt mundi
enginn ráða þeim til að lyfta kúlum,
taka stór stökk eða ríða út. En hæfi-
leg áreynsia og líkamsæfingar af
léttara tagi eru þeir sammála um
að sé tii bóta. Sumar konur eru
hræddar við að detta eða þó ekki
sé nema að hnjóta, enda vantar ekki
varnaðarorðin hjá þessum fróðu
konum, sem allt þykjast vita. Ég
mundi ekki ráðleggja neinni konu,
sem gengur með barn, til að hætta
sér upp í háan stiga (til að mála
eða gera hreint t.d.), en annars held
ég mér sé óhætt að segja að kon-
um sé ekki fremur hætta búin af
að detta þegar þær eru barnshaf-
andi, en í annan tíma ævinnar.
En nú skulum við snúa okkur
að því hvaða mataræði sé hentast
barnshafandi konum, og skiptum
við því í fjórar greinar.
Fyrsta grein. Hálfur lítri af mjólk
á dag, minnst. Tvö egg. Stór sneið
af kjöti eða slátri (lifur. hjörtu eða
blóðmör, o.fl.) og auk þess ostur,
flesk, fiskur, fuglakjöt og annað
sem hefur inni að halda mikið
af eggjahvítuefnum.
Önnur grein. í mesta lag'i 90 gr.
af brauði, tvær kartöflur, lítið eitt
af baunum eða ertum, gulrótum og
næpum.
Þriðja grein. Ótakmarkað, eða
eftir vild af nýjum ávöxtum, helzt
ósoðnum og ósykruðum. Snöggsoð-
ið grænmeti. salat og pétursselja.
Fjórða grein. Bezt er að neyta alls
ekki sykurs né neins sem sykrað er,
og þar á meðal má telja brjóstsykur
og konfekt, sultu úr berjum,
marmelaði og flestalia sykraða
drykki. Auk þess kökur, búðinga,
kex, þurrkaðar korntegundir í
pökkum (corn flakes o.fl.). Áfengir
drykkir eru bannaðir.
Með þessu mataræði eða því líku
ætti ekki að vera nein hætta á van-
næringu af neinu tagi, hvorki vita-
mínskorti né vöntun á steinefnum
og örefnum, fyrir konu sem hefur
eðlilega líkamsþyngd. Þær konur,
sem eru allt of feitar, ættu að leita
til læknis, og vel getur verið að
hann ráðleggi þeim að borða minna
af því sem nefnt er í annarri grein.
Að endingu: Það er miklu minni
hætta á að vöxturinn aflagist var-
anlega ef barnið er haft á brjósti.
Eins og ég sagði hér að framan,
þyngjast brjóstin um eitt kg um
meðgöngutímann. Ef konan neytir
of mikils matar um meðg'öngutím-
ann miðjan, getur farið svo að
brjóstin komist ekki í samt lag eftir
barnsburðinn. Með tilliti til þessa
er vert að hafa við alla gætni, og
nota brjóstahöld sem til þess eru
ætluð og unnt er að færa út eftir
því sem brjóstin stækka, bæði bönd-