Úrval - 01.03.1967, Blaðsíða 92

90
ÚRVAL
er eðlilegt að foreldrar vilji að
börnum sínum gangi vel, en ekki
má leggja of mikla áherzlu á það
sem miður fer. Menntaskólanemandi
sem var undir læknishendi með al-
varlega taugaveiklun, sagði við
lækni sinn: „Ef ég kom heim úr
smábarnaskólanum með tvær
stjörnur, spurði mamma alltaf hví ég
hefði ekki fengið þrjár. Og allt eftir
því.“
Margir þeir sem þjást af sálræn-
um vandamálum hafa sjaldan fengið
hrós í uppvextinum. Sumir þeirra
segjast alltaf hafa haldið að þeir
gætu ekki neitt.
Sjálfstraust barna vex með aldri
og þroska. Ef alltaf er verið að finna
að, við barn, glatar það því, leggið
heldur áherzlu á það sem betur má
fara.
Frá tólf ára aldri ætti persónu-
leikinn að byrja að þroskast. Ungl-
ingurinn á þá að vera kominn til
skilnings á því hver hann er, hvað
honum er þarflegt, að hverju hann
vill keppa. Auk þess ætti hann að
finna hver staða hans er, hvar hon-
um er ætlað sæti, hvort tekið er við
honum þar, og að hvað sem hann
gerir eða ætlar að gera varðar aðra
menn að einhverju leyti.
Unglingur, sem ekki gerir sér
ljósa grein fyrir því hvar hann á
heima í þj óðfélaginu, er vís til að
fyrirlíta sumt það sem almennt
er talið hafa gildi. Hann venst á
óknytti, þjófnað, skemmdarverk,
eiturnautnir, og taumlaust sjálf-
ræði í siðleysi í kynferðislíferni.
Hvernig mundi eiga að koma í veg
fyrir slíkan ófarnað?
Með þessu móti:
Hlustaðu á barn þitt. Unglingar
þeir sem ég hef afskipti af um 30
árabil, segja að þáð taki út yfir allt
annað hve tregir foreldrarnir eru
til að hlusta á þá leyfa þeim að
skýra sjónarmið sín.
Treystu barni þínu. Þetta kann
að vera hægara sagt en gert. Nú á
dögum eru lífernishættir orðnir
gerbreyttir frá því sem var þegar
foreldrar stálpaðra barna voru á
barnsaldri, eiturnautnir liggja í
leyni, drykkjuskapur unglinga fer
ört vaxandi, umferðaslys af þeim
völdum eru tíð. Hafðu gát á fram-
ferði þeirra, en láttu þau samt finna
að þú treystir þeim. Þau verða
miklu samvizkusamari með því
móti en annars. Gott dæmi um
þetta er saga af skólapilti, sem
spurður var hvernig á því stæði
að enginn í þeim bekk gerði neina
tilraun til að blekkja og svíkja
kennara sinn einn. Hann býst ekki
við því af okkur“, var svarið.
Jiitjaðu upp fyrir þér hvernig
þér leið þegar þú varst sjálfur á
unglingsaldri. Þú munt þá minnast