Úrval - 01.03.1967, Blaðsíða 70

68
URVAL
ig til, þótt ekki sé það hátt. Ríkið
stendur einnig straum aí sjúkra-
kostnað, og skólavist í bæjarskól-
anum ókeypis.
Hlutverk SOS-barnaþorps er
fyrst og fremst að stuðla að því,
að hin munaðarlausu börn fari ekki
á mis við ástúð og kærleika í upp-
vexti sínum. Bregðist það þessu
hlutverki sínu, er það ekki þess
virði, að það sé starfrækt. En hvar
finnast konur, sem eru reiðubúnar
að ala upp 9 börn, börn annarra, og
taka svo við nýju barni, þegar það
elzta flýgur fullvaxið úr hreiðrinu?
Hvar er slíka dýrlinga að finna?
Sannleikurinn er sá, að til þess
þarf enga dýrlinga. Gmeiner er
einnig stoltur af þeirri staðreynd,
að honum hefur tekizt að skipu-
leggja þetta allt þannig, að það ger-
izt engin þörf fyrir dýrlinga heldur
aðeins fólk.
Gmeiner velur „mæðurnar“ á
svipaðan hátt og mörg flugfélög
velja sér flugmenn. Hann velur
ekki aðeins samkvæmt prófskírt-
einum eða skjalfestri starfsreynslu,
heldur leggur hann aðaláherzluna
að fá réttu persónuleikana og að
kenna þessum konum svo nægilega
fljótt allt það, er snertir væntanlegt
starf þeirra. Konurnar eiga að vera
25—40 ára, ógiftar eða ekkjur,
barnlausar og hraustar. Umsækj-
andinn er látinn skrifa ágrip af
ævisögu sinni. Hann gengst undir
sálfræðilegar prófanir, og síðan er
haft mjög ítarlegt viðtal við hann,
sem beinist að því að kanna per-
sónuleika hans og mannkosti. Með
hjálp þessarar aðferðar er unnt að
vísa burt eirðarlausum konum, eld-
heitum kvenréttindakonum, metn-
aðargjörnum konum og þeim, sem
haldnar eru hugsjónaeldi, sem
byggist ekki á raunsæi. Með hjálp
þessarar aðferðar reynist unnt að
velja konur, sem eru sterkar og
traustar, stöðuglyndar og í góðu
jafnvægi á allan hátt, sem hafa
góða stjórn á sjálfum sér, búa yfir
kímnigáfu og trúarlegu jafnvægi.
Gmeiner leitar einnig sérstaklega
að vissu einkenni í fari þeirra, þ.e.
hæfileika til þess að kikna ekki,
þegar á reynir, þ.e. seiglu og þol-
gæði. Hann leggur ekki mikla á-
herzlu á menntun umsækjanda né
heldur skírteini um nám í barna-
uppeldis- eða barnasálarfræðum eða
almennum barnfóstrufræðum. En
umsækjandinn verður að kunna að
laga mat. Næstum helmingur þess-
ara austurrísku „mæðra“ eru bara
venjulegar sveitastúlkur, sem lokið
hafa unglingaprófi og eru barngóð-
ar.
Umsækjandinn vinnur fyrst til
reynslu sem nokkurs konar
„frænka“ víðs vegar í barnaþorp-
inu. Síðan tekur hún við stjórn eins
heimilisins, meðan „móðirin“ er í
sumarleyfi. (Mæður fá tveggja
daga ieyfi í mánuði hverjum og
þar að auki fimm vikna sumarleyfi).
Og síðan tekur hún að lokum sjálf
við sínu eigin heimili. Árslaun
hennar eru í byrjun 110 dollarar, og
hún hækkar smám saman upp í
1680 dollara árslaun. Hún á rétt á
eftirlaunum, þegar hún er orðin
sextug, og næsta ár verður byggt
elliheimili fyrir slíkar fyrrverandi
„mæður.“ Til framfærslu barnanna
sinna níu fær hún 220 dollara mán-